Húnavaka - 01.05.1999, Blaðsíða 21

HÚNAVAKA
19
Frá ferðalagi íAusturríki með Magneu Gudmundsdóttur ogPáli Ónundarsyni
manni hennar. Gwbmundur Hagalín á milli þeirra.
Skömmu seinna andaðist, Guðmundur Hagalín Guðmundsson, afi
minn og ég fór til Islands til að vera við jarðarförina. Þegar ég kom þang-
að fór ég til vinar míns, Alberts Sveinssonar útibússtjóra Islandsbanka í
Hafnarfírði og trúði honum fyrir mínum málum. Hann ráðlagði mér að
fara í viðtal vegna umsóknarinnar. Eg kvaðst ekki geta það því að menn
eru fyist kallaðir í viðtal eftir umsókn. Það er alveg sama, sagði Albert, þú
hringir bara og segist vera staddur á Islandi en farir aftur til Danmerkur.
Það verður úr að ég hringi í Knút Otterstedt og bið hann um viðtal
þar sem ég sé staddur á landinu. Þá segir hann við mig: Til hvers þá? Eg
svara því til að mér sé ekki sama hjá hveijum ég vinni. Hann segist þá
vera tilbúinn að tala \ ið mig og ég fer til Akureyrar eftir jarðarförina.
Eftir að hafa rætt nær klukkutíma \ið Knút vill hann endilega senda
mig vestur í Blönduvirkjun. Eg sagði Knúti að ég hefði ekki tíma til að
fara þangað því ég þyrfti að fljúga til Kaupmannahafnar strax morgun-
inn eftir. Hann sagði að það tæki ekki langan tíma að aka vestur að
Blönduvirkjun.
Það varð úr að Guðmundur, vinur minn, keyrði mig þangað. Eg skoð-
aði öll mannvirkin undir leiðsögn Bjarna Guðjónssonar sem þá var eftir-
litsmaður við virkjunarframkvæmdir. Þá fyrst fékk ég virkilegan áhuga á
starfinu því þarna fannst mér ég vera kominn í nákvæmlega sama um-
hverfi og við Mjólkárvirkjun. Þetta var bara dálítið stærra í sniðum en í
sjálfu sér eins í eðli sínu.