Húnavaka - 01.05.1999, Blaðsíða 41

RUNAR KRISTJANSSON, Skagaströnd:
Ogleymanleg ferð
Það gerðist í seinni kaffitímanum, þann 12. júní 1998, að hringt var í
Ki istján son minn frá Nýherja hf. og honum tilkynnt að hann hefði unn-
ið ferð á heimsmeistaramótið í knattspyrnu í Frakklandi þar sem boðið
væri upp á að fara á annan undanúrslitaleikinn þann 7. júlí.
Það verður að segjast að það tók nokkurn tíma að átta sig á jjessu öllu
saman. Forsagan var í stuttu máli sú að Kristján hafði fyrir nokkru keypt
prentara í Elko og vegna þeirra kaupa lenti hann í potti sem tveir vinn-
ingshafar voru dregnir úr til þeirrar ferðar sem hér verður sagt frá.
Nýherji og Elko sem eru fyrirtæki í tengslum við risasamsteypuna
Canon fengu senda sex miða frá henni fyrir umrædda ferð en Canon var
einn af helstu styrktaraðilum heimsmeistaramótsins. Venjan er víst sú að
bjóða starfsmönnum sem staðið hafa sig vel eða meiri háttar viðskipta-
vinum upp á slíkar ferðir en Nýherji tók þá afstöðu að gefa almennum
viðskiptavinum kost á því að vinna þessa ferð og er sú nýbreytni lofsverð.
Þegar dregið var úr nöfnum þeirra er skipt höfðu við fyrirtækið, á
þeim tíma sem hafður var til viðmiðunar, komu upp nöfn Iviistjáns
Gunnars Guðmundssonar á Skagaströnd og Vals Ægissonar í Reykjavík.
Báðir höfðu þeir keypt einfalda og ódýra prentara svo að þessi vinningur
var eiginlega fenginn fyrir lítið. En hvað sem viðskiptunum leið voru þeir
Ki istján og Valur hinir heppnu og kornu tveir miðar í hlut hvors þeirra.
Niðurstaðan varð svo sú að Kristján bauð mér með í ferðina og Valur
bauð föður sínum, Ægi Magnússyni.
Það var sannarlega engin smá upplifun sem tvennir feðgar áttu í vænd-
um á franskri grund. Rúnar Bragi Guðlaugsson, markaðsfulltrúi hjá Ný-
herja og Snorri Steinsson, viðskiptafræðingur frá Elko, áttu að fara í
þessa ferð með okkur og passa upp á að allt færi eins og fyrir var sett.
Þeir reyndust báðir hinir bestu félagar og hressir og galvaskir menn.
Fram að brottför var hugað að ýmsum undirbúningi og fann ég glöggt að
Ki istján var nokkuð spenntur og reyndar mátti segja það sama um mig.
Við fórum til Reykjavíkur þann 2. júlí og þar þurfti ýmsu að sinna fyrir
brottför. Um klukkan sex að morgni 4. júlí var lagt af stað frá aðalstöðv-