Húnavaka - 01.05.1999, Blaðsíða 85

HUNAVAKA
83
Marðarnúpssel
í Marðarnúpsseli voru t\'ær manneskjur, þau Jóhann Guðmundsson og
Sólveig Guðmundsdóttir. Ekki voru þau systkini og ekki hjón.
Eg fór „austur yfír fjall“ með foreldrum mínum og leiðin lá eðlilega
um Marðarnúpssel. Ekki stoppuðum við þar eða höfðum tal af fólki en
mér varð starsýnt á nokkrar geitur sem hlupu á undan okkur norður í
kletta í tungusporðinum milli Selkvíslarinnar og Svínadalsárinnar. Ferð-
inni var heitið að Ljótshólum þar sem Eiríkur, bróðir mömmu, bjó með
konu sinni, Ingiríði Jónsdóttur. Þetta var ákaflega skemmtileg ferð fyrir
mig, smástrákinn, en einkum minnisstæð vegna geitanna í Marðarnúps-
seli og keldurnar í Svínadalnum, sem ég var hreinlega hræddur við. A
heimleiðinni fórum við „út fvrir“, það er út Svínadalinn og vestur Rey'kja-
braut og komum vestur norðan við túnið í Brekkukoti. Man ég að við
fórum út með Svínadalsánni, síðan undir bökkum Svínavatnsins og kom-
um við á Mosfelli.
Þar bjó þá Karljónsson, síðar bóndi í Holtastaðakoti, með konu sinni,
Guðrúnu og börnum þeirra. Þau hjón, Karl og Guðrún, höfðu verið í
Þórormstungu og skapast af þ\í \dnátta. Dóttur sína höfðu þau látið heita
Katrínu og hafði hún verið í barnaskólanum í Þórormstungu áður en
þessi ferð var farin. Katrín dó á æskuskeiði.
Guðrúnarstaðir
Á Guðrúnarstöðum voru 9 manns. Húsráðendur voru hjónin, Guð-
mundur Magnússon og Guðrún Jónsdótdr. FyTsta barn þeirra, Stefanía,
var þá ársgamalt.
Foreldrar Guðmundar bónda voru á Guðrúnarstöðum, hjónin Magn-
ús Kristinsson, áður bóndi að Ægissíðu og kona hans, Sigurlaug Guð-
mundsdóttir.
Vinnukona var á Guðrúnarstöðum Margrét Jónasdótdr og vinnumaö-
ur Guðmundur Pétursson. Móðurbróðir Guðmundar bónda var einnig á
Guðrúnarstöðum, Helgi Guðmundsson, kallaður malari og loks „telp-
an“, Þórunn Agnarsdóttir. Hún var systir þeirra Onnu og Ásgríms á Hofi
og Tyrfings á Ködustöðum.
Húsakynni voru þröng og léleg á Guðrúnarstöðum enda byggði Guð-
mundur bóndi íbúðarhús á þessum árum. Var það steinbygging og stend-
ur enn en aflögð fyrir allmörgum árum. Gamla baðstofan var mjög
þröng fyrir allt það fólk sem þar þurfti að vera en frammi í bænum var
stofa sem nýtdst illa að vetrinum sökum kulda.
Gott nágrenni var milli Guðrúnarstaða og Þórormstungu eins og