Húnavaka - 01.05.2003, Page 158

156
HUNAVAKA
lést af slysförum 1967, Anna Ingibjörg f. 1939, Ragna Skagfjörð f. 1943,
Sævar Skagfjörð f. 1944, Sigurður Skagfjörð f. 1947 og loks Fritz Magnús
f. 1951.
Bjarni andaðist 12. september 1971 en eftir það hélt Rósa heimili með
sonum sínum og sonardóttur, Rósu Ingólfsdóttur, uns hún flutti til
Reykjavíkur 1974. Þar dvaldi hún hjá dóttur sinni og síðan yngsta syni.
Árið 1991 lá leiðin aftur til Skagastrandar, er hún flutti á dvalarheimilið
Sæborg þar sem hún átti ágætt ævikvöld og bjó þar við gott atlæti til ævi-
loka.
Það sem einkenndi persónu Rósu og framkomu var öðru fremur gleð-
in og greiðviknin. Hún var ósérhlífin og áræðin, dugmikil og vinnusöm.
Þrátt fyrir þröngt og erfitt húsnæði, sem hýsti stóra fjölskyldu, lagði Rósa
ávallt metnað sinn í að halda heimilinu snyrtilegu enda sá þar aldrei blett
eða hrukku og reglusemi hennar var viðbrugðið. Glaðværð hennar var
byggð á hennar eðlislægu léttu lund og það lundarfar hjálpaði henni í
því að láta aldrei bugast þótt á móti blési. Hún var hjálpsöm og um-
hyggjusöm gagnvart fjölskyldu sinni og þeim sem minna máttu sín. Hún
var hreinskiptin og áræðin í skoðunum ef því var að skipta, gestrisin,
greiðasöm og gjafmild.
Rósa andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi og var útför henn-
ar gerð frá Hólaneskirkju 11. maí.
Sr. Magnús Magnússon.
Elín Aðalheiður Ragnhildur Jónsdóttir
frá Másstöðum
Fœdd 13. desember 1910 - Dáin 8. maí 2002
Elín var fædd í Haga í Þingi. Foreldrar hennar voru Helga Theodóra
Gísladóttir og Jón Arnason. Hún átti t\'o hálfbræður sammæðra yngri,
þá Hjört sem er á lífi og Tryggva sem lést ungur í sjóslysi. Þá átd hún
þrjú hálfsystkini samfeðra eldri, þau Valdimar, Marsibil og Þuríði sem öll
eru látin.
Elín missti föður sinn þegar hún var á öðru árinu og ólst hún upp með
móður sinni sem var dugnaðarkona. Fyrstu ellefu æviár Elínar voru þær
mæðgur þó aðeins tvö ár til heimilis á sama bænum. Arið 1922 komu
þær mæðgur að Másstöðum í Vatnsdal til hjónanna, Halldóru Gestsdótt-
ur ogjóns Kr. Jónssonar. Skömmu eftir að þær komu þangað varð ljóst
að Theodóra var mikið veik og lést hún snemma árs 1923.
Elín var áfram á Másstöðum efdr að rnóðir hennar lést og reyndust
hjónin, Halldóra og Jón, henni afar vel. Elín átti gott með nám og naut