Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2009, Blaðsíða 15

mánudagur 20. apríl 2009 15Umræða
Hver er maðurinn? „Þórir Hergeirs-
son, 45 ára Selfyssingur.“
Hvernig er að alast upp á
Selfossi? „mjög gott. Flottur staður
fyrir börn og unglinga.“
Hvað drífur þig áfram? „lífsgleð-
in.“
Hvað hefur þú verið búsettur
lengi í Noregi? „Frá árinu 1986.
Ætlaði að vera í 2–3 ár en hef verið
hér síðan.“
Hver er helsti munurinn á Noregi
og Íslandi? „noregur er náttúrlega
miklu stærra land, með fleira fólk og
mikla olíu.“
Þjálfaðir þú hér heima? „Ég
þjálfaði yngri flokka á Selfossi í 5-6
ár, hugsa að ég hafi byrjað í kringum
16 ára aldurinn. Handboltinn var
frekar ung íþrótt þá á Selfossi og við
eldri strákarnir þurftum því að koma
snemma inn í þjálfun þeirra yngri.“
Hver er lykillinn að hinum
ótrúlega góða árangri norska
kvennalandsliðsins? „Samfellan
í þjálfarateyminu er aðalástæðan.
Sem dæmi hafa einungis tveir
þjálfarar þjálfað liðið síðustu 23 ár og
teymisvinnan er mikil.“
Finnurðu fyrir aukinni pressu
nú þegar þú ert orðinn aðal-
þjálfari liðsins? „Það er náttúrlega
alltaf mesta pressan á þeim sem ber
aðalábyrgð á árangrinum. Og það er
ætlast til þess í noregi að kvennaliðið
sé á palli á öllum mótum. annars finn
ég ekki mikinn mun því ég hef alltaf
tekið þetta alvarlega og verið í teymi
með marit Brevik [fráfarandi þjálfara]
þar sem ég hef fengið mikla ábyrgð.“
Verða breyttar áherslur undir
þinni stjórn? „Sjálfsagt einhverjar,
já.“
Hvernig er að fylgjast með efna-
hagshruni Íslands úr fjarlægð?
„Ekki skemmtilegt. En íslendingar
eiga eftir að vinna sig út úr þessum
erfiðu tímum.“
Einhver skilaboð heim til
Íslands? „Bara að drífa sig í að fá
olíuna upp. Það er ekki eftir neinu
að bíða!“
Er spilling á Íslandi?
„Já, ég myndi segja það. Sérstaklega í
pólitíkinni.“
StEiNdór EiNarSSoN
17 ára nEmi
„Já, heldur betur.“
SVala dÍS Sigurðardóttir
18 ára nEmi
„Það er spilling alls staðar.“
Birkir FaNNar EiNarSSoN
21 árS nEmi
„Ég veit það ekki.“
ElÍN Halla HólmFrÍðardóttir
18 ára nEmi
Dómstóll götunnar
Þórir HErgEirSSoN var ráðinn
þjálfari heims- og ólympíumeistara
norðmanna í kvennahandbolta fyrir
helgi. Þórir hefur síðustu ár gegnt
stöðu aðstoðarþjálfara liðsins.
Upp með olíUna
„Örugglega.“
BjarNi BErNHarður
59 ára liStamaður
maður Dagsins
Upphrópanir bergmála í stað vitrænnar umræðu.
Glímutök kosningabaráttunnar eru
nú í algleymingi og brennidepill
stjórnmálanna skekst á milli góðu og
vondu kallanna. Óvíst er um nauð-
synlegar lagfæringar á stjórnarskrá,
stefna flokkanna til framtíðar er
óskýr svo ekki sé meira sagt og óviss-
an um komandi vegferð algjör. Eng-
inn stjórnmálaflokkur virðist tjalda
lengur en til einnar nætur.
Vinstri stjórn blasir við eftir kosn-
ingar, Sjálfstæðisflokkurinn hennar
sterkasti atkvæðasmali. Vinstri öfl-
in tvö hafa marglýst yfir samstarfi og
segjast boðberar lýðræðisumbóta
og upplýsingar. Hvers vegna semja
foringjar þessara flokka ekki sátt-
mála fyrir kosningar svo lýðum sé
ljóst hvað skal gera? Kjósendur eru
í lausu lofti með brýn mál eins og
efnahagsvanda heimilanna, vexti og
verðtryggingu, eignarhald auðlinda,
hvernig útfæra á breytingar á fisk-
veiðistjórnuninni, Evrópumálin og
stjórnskipulag. Ekkert liggur fyrir þó
margt hafi borið á góma. Sameigin-
legt stefnu- og vinnuplagg yrði þakk-
látt verk og góður leiðarvísir í fram-
haldinu.
Varðandi framhaldið er gott að
horfa til nýafstaðinna hremminga.
Þegar íslenska hagkerfið hrundi
hætti einkavæðingin að vera einka-
væðing og varð að ríkisvæðingu með
tilheyrandi skuldbindingum fyrir ís-
lenskan almenning. Starfsbyrjunar-
samningar, starfsfríðindi, starfsloka-
samningar, innantökur og yfirtökur,
allt klabbið sem engum kom við varð
að allsherjarsameign þjóðar sem
aldrei var spurð. Fyrir okkar hönd
svöruðu Bretarnir strax með álagn-
ingu hryðjuverkalaga og fengu heilt
ríkjabandalag í lið með sér þegar
umleitanir hinnar ógæfusömu þjóð-
ar bar á góma. Íslenskur almenning-
ur skyldi borga blekkingarleik sam-
landa sinna á útlenskri grundu, að
öðrum kosti fengju þeir ekki græn-
an úr gjaldeyrissjóðnum alþjóðlega,
bjarghringnum sem Ísland tók þátt
í að koma á flot endur fyrir löngu.
Þetta margumtalaða ríkjabandalag
meinaði Íslendingum að leita rétt-
ar síns vegna blekspýju eins stærsta
kolkrabbans sem þar svamlar. Og nú
sitjum við uppi með fúlgur til að geta
borgað öðrum sínar töpuðu fúlgur
og himinhátt vaxtastig til hjálpar lán-
ardrottnum. Þetta kallast alþjóða-
samstarf og samkvæmt yfirlýsing-
um stjórnmálamanna eina bjargráð
hinnar óupplýstu þjóðar.
En hvernig kveikjum við hér ljós
að nýju? Við gætum til dæmis selt
hinni landlausu þjóð, Palestínu-
mönnum, Reykjanesskagann og þeir
þar stofnað sitt eigið ríki. Alþjóða-
samfélagið hlýtur að taka slíku til-
boði fagnandi og söguþjóðin gæti
í einu vetfangi breytt mínus í plús.
Líka má reka gjaldeyrissjóðinn af
landi brott, taka slaginn við tjallann
og lánardrottna, lifa á landsins gögn-
um og hefja okkur þannig til flugs.
Allavega, í ljósi viðbragða Evrópu-
ríkjanna gangnvart þjóð í neyð, fæ ég
ekki séð að þau láti sig hag íslensks
almennings miklu varða. Sá kostur,
að taka skellinn og síðan kúrsinn, er
langt í frá auðveldur en myndi veita
þjóðinni landsýn.
Tökum skellinn
kjallari
lÝður ÁrNaSoN
heilbrigðisstarfsmaður
skrifar
„Vinstri stjórn
blasir við eftir
kosningar, Sjálf-
stæðisflokkurinn
hennar sterkasti
atkvæðasmali.“
mynDin
miSgott aðgENgi mnd-félagið stóð í gær fyrir athugun á aðgengi fyrir fólk í hjólastólum á kosningaskrifstofum í reykjavíkurkjördæmunum. rakel Ósk Sigurðardóttir
ljósmyndari fylgdist með og komst að því að þó einhverjir geri ráð fyrir hjólastólum á skrifstofunum er almenna reglan sú að fólk í hjólastólum virðist ekki velkomið.
myNd rakEl óSk