Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.2009, Qupperneq 32

32 föstudagur 13. nóvember 2009 helgarblað
Þ
að er búið að taka barnið
mitt og setja það í geymslu.
Þetta er auðvitað ofboðs-
lega sárt. Það er erfitt að
hugsa um barnið sitt í
höndum ókunnugra. Ég veit að hon-
um líður illa. Ég veit að hann græt-
ur og ég get ekki komið og tekið utan
um hann. Það er virkilega sárt,“ seg-
ir móðir níu ára drengs sem Barna-
vernd Reykjavíkur ákvað að senda á
fósturheimili án þess að dómur hefði
fallið í málinu.
Móðirin er enn með forræði yfir
syni sínum en samt átti að senda
hann í fóstur. Hún lætur mótlætið
þó ekki buga sig. „Ég verð bara enn
harðari í baráttunni. Ég gefst ekki
upp. Ég hef alltaf verið trúuð og ég
treysti því að niðurstaðan verði rétt-
lát og drengnum fyrir bestu og hann
fái að koma heim. Ég veit að það er
syni mínum ekki fyrir bestu að vera
sendur í fóstur til ókunnugs fólks.
Ég held að honum finnist að það sé
verið að stela sér frá mömmu sinni.
Hann hatar barnaverndarnefnd og
þær kringumstæður sem hann hef-
ur verið settur í,“ segir hún.
Synir hennar eru tveir, annar níu
ára og hinn þrettán ára. Móðirin á
sögu um fíkniefnaneyslu og þegar
hún hefur ekki verið í ástandi til að
annast drengina hafa þeir dvalist hjá
móðurömmu sinni en þær mæðgur
eru afar nánar. Móðir drengjanna
hefur verið edrú í hálft ár og hafa
þær undanfarna mánuði unnið að
því að þeir geti aftur flutt til hennar.
Á föstudaginn í síðustu viku var
yngri drengurinn hins vegar tekinn
af heimili ömmu sinnar og færð-
ur á skammtímavistun í Reykjavík.
Til stóð að hann yrði sendur þaðan
á fósturheimili á Austfjörðum tæpri
viku síðar en eftir kröftug mótmæli
lögmanns móðurinnar, Daggar
Pálsdóttur, og fleira fólks var ákveð-
ið að fresta flutningi drengsins um
óákveðinn tíma.
Nú á fimmtudag úrskurðaði fé-
lags- og tryggingamálaráðuneytið
að Helga Elísdóttir, amma drengs-
ins, væri hæft fósturforeldri og hann
var fluttur til hennar sama dag. DV
ræddi við móðurina þegar drengur-
inn var á leiðinni og var hún mjög
spennt að hitta hann aftur. Öruggt
er að drengurinn verður hjá ömmu
sinni fram á þriðjudag, hið minnsta,
en þá tekur barnaverndarnefnd
málið fyrir.
allt hrundi
Móðirin hefur í gegnum tíðina neytt
fíkniefna með hléum. Í ársbyrjun
2008 varð fjölskyldan síðan fyrir
persónulegu áfalli. Neyslan jókst þá
til muna og var hún farin að neyta
fíkniefna á hverjum degi þegar verst
lét. „Þarna gjörsamlega hrundi allt,“
segir hún en vill ekki fara nánar út í
af hvaða toga áfallið var.
„Ég hafði þá samband við barna-
verndarnefnd og bað um að mamma
fengi strákana tímabundið á meðan
ég væri að vinna í mínum málum.
Ég er ekki að sækjast eftir því að vera
innan um börnin mín þegar ég er í
neyslu. Þetta er nógu ljótt fyrir. Ég vil
ekki bjóða þeim upp á þann viðbjóð
sem fylgir neyslunni. Margir myndu
reyna að fela neysluna en þegar
ég datt í það ákvað ég að hringja í
barnaverndarnefnd sjálf. Ég vissi að
þetta gengi ekki svona,“ segir hún.
Drengirnir höfðu áttað sig á því
að það var ekki allt í lagi með móður
þeirra og skildu því að hún þyrfti að
leita sér aðstoðar. „Við sögðum þeim
yngri að mamma þyrfti að fara á
spítala. Sá eldri vissi að ég var að fara
í meðferð. Við höfum reynt að skýra
málið fyrir þeim í samræmi við
þroska þeirra. Ég hafði farið í með-
ferðir áður og þá höfðum við sagt
þeim að mamma væri með ofnæmi
fyrir áfengi og mætti ekki drekka,“
segir hún.
Synir hennar fluttu þá til ömmu
sinnar og móðirin fór í meðferð. Hún
hitti syni sína reglulega en amman sá
alfarið um þá á meðan móðirin vann
með sjálfa sig. Fyrir um hálfu ári datt
hún aftur í það en eftir þriggja daga
neyslu ákvað hún að hætta aftur.
sækir styrk í trúna
„Ég vissi alveg hvað ég þurfti að gera.
Ég flutti þá inn til pabba sem er bú-
inn að vera edrú í 25 ár. Strákarn-
ir voru áfram hjá mömmu því ég vil
ekki vera nálægt þeim þegar ég hef
verið í neyslu. Ég fór síðan að vinna
í sporunum og það hefur gengið vel.
Ég geri samt ekki lítið úr því að ég
hafi þarna stigið feilspor. Fall er allt-
af fall. En ég hef aldrei komist jafn
langt í sporavinnunni og núna. Mér
fannst ég finna fyrir auknum stöð-
„Mér finnst
eins og það sé
verið að stela
barninu mínu“
Móðir níu ára drengsins sem Barnavernd Reykjavíkur
ákvað að setja í fóstur án dómsúrskurðar segist upplifa
aðfarirnar að fjölskyldu sinni eins og verið sé að gefa
barnið hennar. Hún á að baki óreglu en líf hennar hefur
sannarlega ekki aðeins einkennst af fíkniefnaneyslu. Móð-
irin varð Íslandsmeistari í fimleikum sautján ára og hefur
alltaf lagt mikla áherslu á að synir hennar stundi íþróttir.
Yngri drengurinn ætlar að verða knattspyrnumaður eða
lögga þegar hann verður stór og heldur mest upp á Fernando
Torres.
„Ég vil ekki
bjóða þeim
upp á þann
viðbjóð sem
fylgir neyslunni.“
Hafði sjálf samband Móðirin
segist sjálf hafa sett sig í samband
við Barnavernd Reykjavíkur þegar
hún byrjaði aftur í neyslu og óskaði
þá eftir því að drengirnir yrðu vistaðir
tímabundið hjá ömmu þeirra.