Dagblaðið Vísir - DV - 07.01.2011, Qupperneq 54

54 | Sport Umsjón: Tómas Þór Þórðarson tomas@dv.is 7.–9. janúar 2011 Helgarblað
Alexander Petersson var síðastliðið
miðvikudagskvöld kjörinn íþrótta-
maður ársins af Samtökum íþrótta-
fréttamanna fyrir árið 2010. Er hann
fyrsti maðurinn af erlendu bergi
brotinn til þess að hampa þeim
merka titli. Síðan Alexander fékk rík-
isborgararétt árið 2004 hefur hann
verið einn af aðalmönnum íslenska
landsliðsins í handbolta og unnið
hug og hjörtu þjóðarinnar. Ótrúlegt
stökk hans í bronsleiknum gegn Pól-
landi í janúar í fyrra þar sem hann fór
langt með að tryggja bronsið verður
lengi í minnum haft sem eitt af eft-
irminnilegustu atvikum íslenskrar
íþróttasögu. Það hafa fáir eitthvað
neikvætt að segja um Alexander
sem jafnan er kallaður „vélmennið“
innan íslenska landsliðsins. Orðið
sem oftast kemur upp er hlédrægur.
Hann er þó gríðarlegur vinnuhestur
en getur bætt ýmislegt í leik sínum.
Hann spilar í dag með Füchse Berlin
en þeir hafa komið gríðarlega á óvart
í þýsku úrvalsdeildinni. Er hann einn
albesti maður liðsins og var rétt fyrir
jól kjörinn í stjörnulið deildarinnar.
Pörupiltur með markmið
Alexander fæddist 2. júlí 1980 í Ríga
í Lettlandi og var skírður Aleksandrs
Petersons. Hann ólst upp í miðstétt-
arfjölskyldu ásamt þremur syst-
kinum, tveimur systrum og einum
bróður. Hann byrjaði ekki að æfa
handbolta fyrr en hann var orðinn
þrettán ára en var ekki lengi að verða
einn besti leikmaður Lettlands í sín-
um aldursflokki. Átján ára kom Al-
exander til Íslands en sjálfur hefur
hann sagt það hafa bjargað sér. Hann
var þá kominn í slæman félagsskap.
Var byrjaður að drekka og var í gengi
sem slóst mikið í miðbæ Ríga.
Það var fyrir tilstilli seglasaum-
arans úr Vesturbænum, Björgvins
Barðdal, að Alexander kom til Ís-
lands. Björgvin var þá viðriðinn lið
Gróttu-KR en þar hóf Alexander at-
vinnumannsferil sinn árið 1998. „Fé-
lagi minn úr barnaskóla var að vinna
hjá Eimskipi í Lettlandi en kollegi
hans var að þjálfa unglinga í Ríga
og sagði að þar væru margir efnileg-
ir strákar sem vildu komast eitthvað
annað að spila. Ég og Ágúst Jóhanns-
son, þáverandi þjálfari, fórum því út
og kíktum á þá,“ segir Björgvin Barð-
dal.
„Alex var þarna að æfa með ung-
lingalandsliðinu,“ segir Björgvin um
fyrsta skiptið sem hann sá kappann.
„Við vorum að leita að örvhentum
leikmanni og þeir voru þarna tveir
sem komu til greina, Alex og einn
annar. Hinn strákurinn var alveg
tíu sentimetrum hærri og leit svo-
lítið út eins og Óli Stef. Gústi setti
upp æfingu þar sem þeir fóru mað-
ur á mann. Þar kom bersýnilega í
ljós hvor vildi þetta meira. Þótt Alex
væri svona lægri en hinn strákurinn
tók hann allt í hávörninni og varði öll
fimm skotin hans og skoraði úr öll-
um sínum. Við tókum síðan viðtöl
við þá báða og þar var það endanlega
ljóst að Alex ætlaði sér að verða at-
vinnumaður í handbolta og sá Ísland
sem stökkpall til Þýskalands.“
Átti erfitt en kvartaði aldrei
Alexander kom til Íslands árið 1998
og hóf að æfa með Gróttu-KR. Hann
var hálfatvinnumaður og vann því
með boltanum hjá Björgvini í Segla-
gerð Ægis. Þótt Alexander væri ný-
búi sem kunni enga íslensku kvart-
aði hann aldrei þótt lífið væri ekki
fullkomið. „Hann lét alltaf eins og
allt væri hundrað prósent og var
voða sáttur. Hann hefur þó sagt mér
í seinni tíð að hann hafi átt svolítið
erfitt fyrst. Hann bara kvartar aldrei.
Ég var nú búinn að ýja að því að
hann og annar strákur sem við feng-
um á sama tíma myndu fá bíl til um-
ráða. Ég stóð nú ekki alveg við það
þannig að hann fór allra sinna ferða
á hjóli. Hann var mjög sáttur við
það en seinna meir sagði hann mér
að stundum hafi hann bölvað mér í
hljóði þegar hann hjólaði í vinnuna í
norðangaddi,“ segir Björgvin.
Alexander lagði ekki síður
áherslu á að standa sig vel í starfi en
að ná árangri á handboltavellinum.
„Hann mætti alltaf vel og vann sína
vinnu af alúð. Ég gleymi aldrei fyrstu
vikunni. Ég fór með hann einn dag-
inn til Stykkishólms að vinna og eft-
ir sextán tíma vinnudag skelltum við
okkur í sundlaugina þar. Á meðan
við fórum í pottinn og létum líða úr
okkur stakk hann sér til sunds í laug-
ina sem var held ég 25 metrar. Hann
synti alla leið yfir og til baka í kafi.
Þar sá ég strax hverslags íþróttamað-
ur þetta væri,“ segir Björgvin.
Kynþokkafullur
tveggja barna faðir
Alexander er giftur Eivöru Pálu Blön-
dal, fyrrverandi handknattleikskonu
úr Val. Saman eiga þau tvo syni, þá
Lúkas og Tómas. Í viðtali í Sirkus fyr-
ir þremur árum talaði Alexander um
upphaf sambandsins. Sagði hann að
þau hefðu „vitað hvort af öðru“ og
síðar skipst á númerum á skemmti-
stað. Þegar þau byrjuðu síðan að
hittast var ekki nokkur spurning um
hvar þetta myndi enda.
Útlit Alexanders hefur mikið ver-
ið í umræðunni en íslenskum kven-
mönnum þykir flestum Alexander
gríðarlega fagur. Hefur hann ósjald-
an verið kjörinn kynþokkafyllsti
landsliðsmaðurinn í alls kyns kosn-
ingum blaða, tímarita og í útvarpi.
Alexander lætur þetta þó sem vind
um eyrun þjóta en í viðtali í nýjasta
hefti Monitor segist hann ekki skilja
þessa hysteríu. Hann sé ekki einu
sinni álitinn sætur í Þýskalandi.
Dagur Sigurðsson, þjálfari Füch-
se Berlin, þar sem Alexander spilar,
þekkir fjölskylduna vel. „Við búum
nálægt hvor öðrum í Berlín og fjöl-
skyldur okkar tengjast mikið. Ég
þekki Eivöru frá því í gamla daga.
Það hjálpaði mér líka við að ná í
Alex. Ég lá nú eiginlega meira í henni
en honum,“ segir Dagur léttur. „Alex
er alveg ótrúlega ljúfur faðir. Á milli
æfinga vill hann helst bara fara út
með strákunum sínum og leyfa þeim
að sparka í bolta. Við eigum stráka
á svipuðum aldri sem eru á fullu í
boltanum saman.“
Forréttindi að þjálfa Alex
Guðmundur Þórður Guðmunds-
son, landsliðsþjálfari í handbolta,
var hæstánægður með að Alexand-
er skyldi hafa hlotið titilinn íþrótta-
maður ársins. Hann segir Alex hafa
spilað stórt hlutverk með landslið-
inu alveg frá því hann hóf að leika
með því árið 2004 og verið til fyrir-
myndar. „Frammistaða hans á Ól-
ympíuleikunum í Peking var gjör-
samlega frábær. Nú hefur hann
haldið áfram á sömu braut og al-
gjörlega blómstrað á árinu. Ég tel
hann einn af bestu leikmönnum
efstu deildarinnar í Þýskalandi. Það
eru ekki margir sem ég get nefnt
sem hafa spilað betur en hann
hingað til,“ segir Guðmundur sem
þjálfar einnig stórliðið Rhein-Neck-
ar Löwen.
En hvað er það sem gerir Alex-
ander svo góðan? „Hann er frá-
bær alhliða sóknarmaður og frá-
bær varnarmaður. Ég tel hann
einn besta bakvörð í vörn sem til
er í heiminum. Hann býr nefni-
lega yfir eiginleika sem ekki marg-
ir aðrir búa yfir: Það þýðir ekkert
að drippla boltanum fyrir framan
hann. Þá hirðir hann bara boltann
af viðkomandi. Sem einstaklingur
er hann ósérhlífinn og alltaf hægt
að reiða sig á hann. Hann er allt-
af til staðar þegar á þarf að halda.
Alexander Petersson varð á miðvikudagskvöldið
fyrsti maðurinn af erlendu bergi brotinn sem hlaut
nafnbótina íþróttamaður ársins. Alexander kom til
Íslands árið 1998 en undanfarin fimm ár hefur hann
unnið hug og hjörtu þjóðarinnar með frábærum
tilþrifum með íslenska landsliðinu í handbolta. DV
ræddi við nokkra menn sem þekkja vel til Alexanders
og er honum lýst sem draumi hvers þjálfara, ósér-
hlífnum og vinnusömum leikmanni sem er rólegur
utan vallar en með eitraðan svartan húmor.
Hlédrægur vinnuhestur sem aldrei kvartar
Tómas Þór Þórðarson
blaðamaður skrifar tomas@dv.is
„Við vorum að leita
að örvhentum leik-
manni og þeir voru þarna
tveir sem komu til greina,
Alex og einn annar.
Brotið í blað í sögunni Alexander varð fyrsti
maðurinn af erlendu bergi brotinn til að verða
kjörinn íþróttamaður ársins. MYND ToMAsz KoloDziejsKi
Ég get, ég vil Alexander í leik gegn Dönum í Höllinni í fyrra.