Dagblaðið Vísir - DV - 22.02.2012, Page 12

12 Fréttir 22. febrúar 2012 Miðvikudagur
Rændu Michelsen
og skruppu í sund
n Ætluðu að hætta við ránið vegna afskipta lögreglunnar
M
ichelsen-ránið, sem fjórir
Pólverjar frömdu síðastlið-
ið haust, átti sér viðamikinn
aðdraganda. Einn þeirra,
Marcin Tomasz Lech, hef-
ur verið ákærður og var aðalmeð-
ferð í máli hans á þriðjudag. Maður-
inn viðurkenndi sinn þátt í málinu og
lýsti hann málsatvikum ítarlega fyrir
dómnum. Sagðist hann hafa verið val-
inn til verksins vegna þess að hann var
atvinnulaus og hafði ekki komist í kast
við lögin. Maðurinn lýsti hvaða tilfinn-
ingu hann hefði haft fyrir ráninu og
sagðist nokkrum sinnum hafa viljað
hætta við allt saman.
Lech er ákærður fyrir að koma til
landsins gagngert til að fremja ránið,
fyrir að stela bílum og fyrir ránið sjálft,
þrátt fyrir að hafa ekki tekið þátt í því
að fara inn í verslunina til að taka úrin.
Söluverðmæti úranna var yfir 50 millj-
ónir króna. Eini ákæruliðurinn sem
Lech gerir athugasemd við er að hafa
stolið bíl.
Ætluðu að brjótast inn um nótt
„Þetta átti að vera innbrot. Hinir höfðu
ráðgert að brjótast inn að nóttu til.
Planið breyttist hjá þeim. Af einhverj-
um ástæðum gátu þeir ekki brotist inn
um nótt og frömdu ránið að degi til,“
sagði Lech fyrir dómnum. Ránið var
planað af þeim Pawel Jerzy Podbu-
raczynski og Grzegorz Marcin Nowak
og sagðist Lech aðeins hafa haft tak-
markað hlutverk í ráninu. Hann við-
urkenndi þó skýlaust að hafa tekið þátt
í að pakka ránsfengnum inn í klósett-
pappír og límband og aðstoðað fjórða
manninn, Pawel Artur Tyminski, við að
koma honum fyrir í bifreið sem hann
hafði flutt með Norrænu til Íslands.
Það átti sér stað eftir ránið á hótel-
herbergi hans í Kópavogi.
„Podburaczynski hafði samband
einu sinni eða tvisvar. Þeir voru á þeim
tíma í sundi í Kópavogi. Við fórum út
af hótelinu um kannski svona tvöleyt-
ið og fórum í sund,“ sagði Lech. Ekki er
hægt að skilja orð hans öðruvísi en svo
að ræningjarnir hafi verið sallarólegir
eftir ránið. „Podburaczynski lét Tym-
inski hafa lykil að hótelherberginu.
Tyminski fór þá á hótelið og Podbu-
raczynski og Nowak fóru í leigubíl í
átt að verslunarmiðstöð,“ bætir hann
við og segist sjálfur hafa fengið sér að
borða.
Vildi losa sig við úrin
Lech lýsti því fyrir dómnum hvernig
hann óttaðist að lögreglan væri á eft-
ir sér eftir að félagar hans voru farnir
af landi brott. Það var svo fljótlega eft-
ir ránið að lögreglan hafði upp á Lech
og lét gegnumlýsa bílinn. Honum var
sleppt eftir það og var ekki annað hægt
að skilja en að ekkert hefði fundist í
bílnum. Úrin voru þó vissulega í bíln-
um og fundust um viku síðar eftir að
Lech var handtekinn í aðgerðum sér-
sveitar ríkislögreglustjóra.
Eftir þetta hafði Lech samband við
vitorðsmenn sína sem þá voru komn-
ir til Póllands. „Ég hafði samband við
strákana, Podburaczynski og Nowak,
og lét þá vita hvað var að gerast. Það
var aðallega þannig að ég ætti ekki að
panikkera og vera rólegur. Hefðu þeir
ætlað að handataka mig hefðu þeir
handtekið mig,“ sagði Lech fyrir dómn-
um. „Mig langaði að losa mig við þessi
úr. Ég hafði það líka á tilfinningunni
að það væri mögulega verið að fylgjast
með mér. Ég fór niður í bæ til að reyna
að athuga hvort það væri verið að fylgj-
ast með mér og ég fann á mér að lög-
reglan væri komin á sporið og þetta
væri bara tímaspursmál hvenær ég
yrði tekinn,“ sagði Lech en hann hafði
vissulega rétt fyrir sér. „Ég beið í viku,
til næsta miðvikudags, og þá kom sér-
sveitin og handtók mig á hótelinu.“
Fékk höfuðverkjatöflur
Lech virtist vera rólegur og yfirvegað-
ur í dómssal og sat beinn í baki með
krosslagðar hendur í sæti sínu á meðan
málið var flutt. Það var svo í fimm mín-
útna dómshléi sem hann sagðist vera
með dúndrandi höfuðverk og bað um
að fá verkjatöflur. Það var saksóknari í
málinu sem brást við beiðninni og gaf
honum Íbúfen við höfuðverknum áður
en málflutningi var haldið áfram. Sett-
ist þá Lech aftur í sæti sitt, krosslagði
hendur og hlustaði á túlkinn sinn sem
þýddi allt sem sagt var í dómssalnum
fyrir hann.
Pólskt sakavottorð Lechs sýndi að
hann hafði fengið einn dóm þar í landi,
árið 2001. Það hefur hins vegar engin
áhrif á ákvörðun refsingar hér á landi
en hann hefur aldrei áður brotið af sér
hér. Málið sem hann var dæmdur fyrir
árið 2001 var líkamsárásarbrot.
7. október
Lögðu af stað frá Póllandi til Kaup-
mannahafnar í Danmörku.
8. október
Komu snemma um morguninn til Kaup-
mannahafnar þar sem þeir skiptu liði.
Þrír mannanna, Podburaczynski, Nowak
og Tyminski, flugu frá Danmörku til
Keflavíkur og Lech ók áfram til Hirtshals í
Danmörku þar sem hann tók Norrænu til
Seyðisfjarðar.
12. október
Norræna kom í höfn á Seyðisfirði þaðan
sem Lech ók af stað í átt til Reykjavíkur.
14. október
Upphaflega átti að fremja ránið þennan
dag. Því var hins vegar frestað þar sem
lögreglunni hafði verið gert viðvart um að
þeir hefðu reynt að stela bílum.
16. október
Þremenningarnir sem réðust inn í verslun
Michelsen ákváðu að láta slag standa
daginn eftir og fremja ránið.
17. október
Ránið var framið um morguninn en þrír
ræningjanna eyddu restinni af deginum í
sundi. Lech og Tyminski pökkuðu úrunum
inn í klósettpappír og límband á hótelher-
bergi og komu þeim svo fyrir í bílnum sem
Lech hafði flutt til landsins.
18. október
Ræningjarnir þrír sem frömdu sjálft ránið
flugu frá Íslandi til Kaupmannahafnar.
Þaðan fóru þeir svo til Póllands.
19. október
Lögreglan lét gegnumlýsa bifreið Lechs
og spurði hann nokkurra spurninga. Lech
var í kjölfarið sleppt.
26. október
Víkingasveitin handtók Lech og lét lög-
regluna taka bíl hans í sundur og leita að
úrunum sem stolið var.
Aðalsteinn Kjartansson
blaðamaður skrifar adalsteinn@dv.is
Atburðarásin rakin
Þrír ganga
lausir
Vitorðsmenn Lechs í ráninu ganga
allir lausir. Tveir þeirra voru hand-
teknir í Póllandi fljótlega eftir
alþjóðalögreglan, Interpol, lýsti eftir
þeim en var sleppt aftur. Mennirnir
þrír, Pawel Jerzy Podburaczynski,
Grzegorz Marcin Nowak og Pawel
Artur Tyminski, réðust inn í verslun
Michelsen og frömdu sjálft ránið. Þeir
flugu til Kaupmannahafnar daginn
eftir. Þeir eru enn eftirlýstir af Interpol
Viðurkenndi aðild sína Lech rakti
ítarlega aðild sína að málinu í vitnisburði
fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur. Mynd Eyþór Árnason
„Af ein-
hverj-
um ástæðum
gátu þeir ekki
brotist inn
um nótt og
frömdu ránið
því að degi til.