Dagblaðið Vísir - DV - 08.07.2011, Blaðsíða 36

36 | Sakamál Umsjón: Kolbeinn Þorsteinsson kolbeinn@dv.is 8.–10. júlí 2011 Helgarblað
ÓÐAHUNDS-MORÐIN
J
óseph „óði hundur“ Taborsky
var frávik í sögu dauðarefsinga
í Connecticut-ríki í Bandaríkj-
unum því hann naut þeirr-
ar sérstöðu að hafa verið sendur á
dauðadeildina ekki einu sinni held-
ur tvisvar. Joseph fæddist 1924 og
segir ekki mikið af bernsku hans, en
þeim mun meira af síðustu árunum
sem hann lifði.
Hann var dæmdur til dauða
vegna fjölda ofbeldisfullra rána
og morða sem hann framdi í Con-
necticut og fengu nafngiftina „The
Mad Dog Killings“, Óðahunds-dráp-
in, vegna hrottaskaparins sem ein-
kenndi þau.
Sex manns féllu fyrir hendi
Jos ephs, en fleiri voru barðir illi-
lega og jafnvel skotnir en sluppu
með skrekkinn og gátu borið vitni
um hrottaskapinn sem viðurnefni
Josephs byggði á.
Slík voru áhrifin sem Joseph og
félagi hans, Arthur „kjötbolla“ Cul-
ombe, höfðu á Connecticut, árið
1959, að áfengisverslunum var gert
að loka klukkan átta að kvöldi í stað
ellefu, eins og tíðkaðist.
Lofaði bót og betrun
Sem fyrr segir var Joseph sendur í
tvígang á dauðadeild, en reyndar
fyrir óskylda glæpi. Í fyrra skiptið var
hann dæmdur til dauða fyrir morð
á Louis Wolfson, eiganda áfengis-
verslunar í West Hartford, sem hann
framdi við rán í versluninni.
Vitorðsmaður Josephs í það skipt-
ið var Albert, yngri bróðir hans, en
ekki riðu þeir bræður feitum hesti
frá því ráni og réttvísin náði að hafa
hendur í hári þeirra.
Albert sá sitt óvænna, samdi við
ákæruvaldið og vitnaði gegn Joseph
n Joseph Taborsky fékk viðurnefnið „óði hundur“ vegna hrottalegra glæpa sinna n Ásamt félaga sínum,
Arthur „kjötbollu“ Culombe, framdi Joseph afar ofbeldisfull rán á Nýja-Englandi á 6. áratug síðustu aldar
gegn því að fá lífstíðardóm í stað raf-
magnsstólsins og halda þannig líf-
tórunni. Það gekk eftir og Joseph fékk
bedda á dauðadeild. En þar með er
ekki sagan öll því Albert fór að sýna
merki geðveiki og var því færður úr
fangelsinu og vistaður á geðdeild.
Þess var skammt að bíða að Joseph
fengi veður af því að bróðir hans
væri orðinn hælismatur og áfrýjaði
dauðadómi sínum.
Joseph hafði erindi sem erfiði
því árið 1955 var sakfelling – og
dauðadómur – Josephs gerð ógild
enda komst hæstiréttur Connecti-
cut að þeirri niðurstöðu að erf-
itt væri að byggja á vitnisburði geð-
sjúklings og engin önnur vitni voru
að morðinu á Wolfson. Samkvæmt
lögum var ekki heldur hægt að sækja
Joseph til saka aftur fyrir sama glæp.
Árið 1955, eftir þriggja ára afplán-
un, var Joseph frjáls maður og lýsti
því bljúgur yfir að þaðan í frá ætl-
aði hann ekki einu sinni að fá stöðu-
mælasekt: „Þú sigrar ekki lögin.“
Joseph hittir Arthur kjötbollu
Skömmu eftir lausn úr fangelsi varð
Arthur kjötbolla Culombe á vegi Jo-
sephs og varð hann vitorðsmaður
Josephs í Óðahunds-morðunum. Í
einu ráninu hljóp þriggja ára stúlka í
örvæntingu um ganga matvöruversl-
unar á meðan Joseph gekk í skrokk á
afa hennar og ömmu. Joseph skip-
aði Arthur að drepa stúlkuna en
hann brá á það ráð að fela hana og
sagði henni að vera hljóðri. Síðan
skaut hann einu skoti í gólfið. Þegar
félagarnir héldu á braut stóð Joseph í
þeirri trú að stúlkan væri dauð.
Þetta atvik, lág greindarvísitala
Arthurs og samvinna hans við yfir-
völd átti síðar eftir að forða honum
frá rafmagnsstólnum, en hann fékk
síðar lífstíðardóm. Joseph óði hund-
ur Taborsky var aftur á móti dæmdur
til dauða 27. júní 1957 og var þar með
eini sakamaðurinn sem naut þess
vafasama heiðurs að verða sendur
á dauðadeildina í Connecticut í tví-
gang – fyrir tvo óskylda glæpi.
Hinn 17. maí 1960 var Joseph Ta-
borsky tekinn af lífi í rafmagnsstóln-
um vegna Óða hunds-morðanna og
fyrir aftökuna játaði hann á sig morð-
ið á Louis Wolfson, og var það þar
með fært til bókar.
Fórnarlömbin
Sem fyrr segir var Louis Wolfson
fyrsta fórnarlamb Josephs. Wolfson
var myrtur með skoti í andlitið 23.
mars 1950, sem reyndar var 26. af-
mælisdagur Josephs.
Til Óðahunds-morðanna teljast
morðin á Edward Kurpewski og Dani-
el Janowski, sem báðir voru skotn-
ir í hnakkann 15. desember 1956, og
morðið á Samuel Cohn, ellefu dögum
síðar. Einnig morðin á Bernard „Bus-
ter“ Speyer og Ruth Speyer, en þau
voru skotin í höfuðið 5. janúar 1957,
og síðast en ekki síst morðið á John
M. Rosenthal hinn 26. janúar sama ár.
Joseph óðihundur Taborsky var 36
ára þegar hann tyllti sér í rafmagns-
stólinn árið 1960 og var aftaka hans
sú síðasta sem framkvæmd var í Con-
necticut – og á Nýja-Englandi – þar til
Michael Bruce Ross var tekinn af lífi
árið 2005.
„Árið 1955, eftir
þriggja ára af-
plánun, var Joseph frjáls
maður og lýsti því bljúgur
yfir að þaðan í frá ætlaði
hann ekki einu sinni að fá
stöðumælasekt: „Þú sigr-
ar ekki lögin.“
Höfuðkúpa í garði Davids Attenborough:
Leystu ráðgátu um 132 ára höfuðkúpu
Nú ári eftir að dularfull hauskúpa
fannst í garði breska sjónvarps-
mannsins Sir Davids Attenborough
hefur ráðgátan um hvað hafi gerst í
garðinum verið leyst. Vísindamenn
við Edinborgarháskóla leystu gátuna
en þeir hafa fundið út að hauskúpan
sé af Juliu Thomas sem drepin var af
þjónustustúlku sinni, árið 1879.
Málið var rannsakað á sínum tíma
sem sakamál og var Kate Webster,
þjónustustúlka konunnar, dæmd
til dauða vegna morðsins. Höfuðið
fannst aldrei en líkið sauð Webster
og gaf fátækum börnum að borða.
Nú liggur ljóst fyrir að höfuðkúpan,
sem verkamenn á vegum sjónvarps-
mannsins Attenborough grófu upp
þegar þeir voru að stækka húsið
hans, var grafin í garði hennar sjálfrar
en hús hennar stóð á nær sama stað
og hús Attenboroughs gerir í dag.
Rannsakendur telja að morðið
hafi átt sér þannig stað að í rifrildi
hafi þjónustustúlkan, sem átti við
áfengisvanda að stríða, ýtt Thomas
niður stiga með þeim afleiðingum
að hún slasaðist. Til að koma í veg
fyrir að Thomas myndi draga athygli
að húsinu með öskrum sínum vegna
meiðslanna eftir fallið, kyrkti Webs-
ter hana. Eftir morðið tók hún upp
nafn fyrrverandi vinnuveitanda síns
og þóttist vera hún. Hún viðurkenndi
þó síðar fyrir presti hvað hefði gerst
og var það í kjölfarið á því sem hún
var sakfelld fyrir
morðið.
Dánardómstjóri í
vesturhluta London
telur atburðarásina
passa við þá áverka
sem fundust á
höfuðkúpunni. Eftir
skoðun dánardóm-
stjórans á höfuð-
kúpunni var hún
svo jörðuð á viðeigandi hátt. Við
rannsóknina var nýjasta tækni notuð
til að aldursgreina höfuðkúpuna og
átti sú aldursgreining stóran þátt í
því að hægt var að leysa málið.
Yfirmaður Scotland Yard, bresku
rannsóknarlögreglunnar, sagði
í kjölfarið á niðurstöðu
dánardómstjórans að það væri
ánægjulegt að hægt hefði verið að
leysa málið.
„Þetta er heillandi dæmi um það
hvernig hægt er að beita gamaldags
rannsóknarlögregluvinna og
nútímatækni til að leysa ráðgátu,“
sagði hann.
Joseph Taborsky (fyrir miðju)
Glæpir hans einkenndust af
miklum hrottaskap og fékk hann því
viðurnefnið óði hundur.