Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.2012, Page 11
Fréttir 11Miðvikudagur 25. janúar 2012
D
V sagði frá því síðastliðinn
föstudag að séra Valdimar
Hreiðarsson, fyrrverandi
sóknarprestur í Staðarsókn
í Súgandafirði, hefði keypt
prestsbústaðinn á Suðureyri í Súg
andafirði af þjóðkirkjunni á tvær
milljónir króna í janúar árið 2010.
Valdimar lét af störfum í október síð
astliðnum eftir sameiningu Staðar
prestkalls og Þingeyrarprestakalls.
Þetta hafði DV eftir lögfræðingn
um Guðmundi Þór Guðmundssyni,
framkvæmdastjóra kirkjuráðs, en
fasteignamat hússins er 10,8 milljónir
króna í dag.
Tók Guðmundur fram að húsið
hefði verið selt á tvær milljónir vegna
mikillar þarfar á viðgerðum á því Var
ástand hússins metið og komist að
þeirri niðurstöðu að gera þyrfti við
húsið fyrir tíu milljónir króna að
sögn Guðmundar. Hann sagði það
hafa sparað þjóðkirkjunni umtals
vert fjármagn því annað hvort hefði
kirkjan þurft að gera við húsið fyrir
þessa upphæð eða finna Valdimar
nýtt húsnæði á Suðureyri. „Þetta var
beggja hagur,“ sagði Guðmundur.
Sameining fór illa í fólk
Vegna þessarar fréttar barst DV
ábending frá Valdimari sjálfum.
Rekur hann málið til ársins 2009
þegar Staðarprestakall, sem Súg
andafjörður, Súðavík og Djúp heyra
undir, var lagt niður og sett undir
Þingeyrarprestakall. „Prestur skyldi
sitja á Þingeyri. Þetta fyrirkomulag
átti að spara eitt prestsembætti og
ekki þyrfti lengur að reka prestsbú
staðinn á Suðureyri sem þarfn
ast umtalsverðs viðhalds,“ segir í
ábendingu Valdimars sem sagði
þessar hugmyndir hafa farið mjög
illa í marga á Súgandafirði, að ekki
yrði lengur prestur búsettur á Suð
ureyri.
Segir hann samkomulag hafa
orðið á milli sín og biskupsstofu um
að hann keypti húsið og þjónaði
breyttu prestakalli frá Suðureyri í
þeirri von að breytingarnar yrðu
auðveldari.
„Spara sér stórfé“
„Kaupverðið var lágt vegna veru
legrar þarfar á viðhaldi á húsinu.
Einnig og ekki síður var til þess
litið að Biskupsstofa mundi spara sér
stórfé á viðhaldi á húsinu við það að
það færi úr eigu kirkjunnar. Við þetta
má bæta að ég bjó í þessu húsi í 15 ár
án þess að nauðsynlegar endurbætur
á því yrðu gerðar. Bjuggum við hjónin
tæp tvö ár í húsinu eftir að við keypt
um það og þjónaði ég þann tíma
Staðarprestakalli eins og það leit út
eftir viðamiklar breytingar sem gerð
ar voru á því árið 2000 og síðar,“ segir
í ábendingu Valdimars sem greinir frá
því að ekki hafi orðið úr því að hann
þjónaði hinu nýja prestakalli.
Óviðunandi með öllu
„Eru margar ástæður þar að baki og
mun ég ekki ræða þær hér að öðru
leyti en því að sparnaðarkrafan innan
kirkjunnar er mjög hávær og niður
skurðarhnífurinn á lofti. Síðastliðið
sumar var staða mín orðin allsérs
tök og óviðunandi með öllu. Þjón
aði ég prestakalli sem hafði verið
lagt formlega niður á kirkjuþingi
árið 2009. Til stóð síðastliðið sum
ar að leggja fyrir kirkjuþing 2011 til
lögu um að leggja niður Þingeyrar
prestakall. Þá var staða mín sú að
ég þjónaði prestakalli sem ekki var
lengur til og áformað var að ég þjón
aði prestakalli sem stóð til að leggja
niður eftir nokkra mánuði. Við þetta
bættist að heilsa mín hefur ekki ver
ið sem skyldi nokkur undanfarin ár.
Úr varð að í stað þess að þjóna
breyttu prestakalli frá Suðureyri í
allt að tíu næstu ár gerði ég starfs
lokasamning við kirkjuna sem tók
gildi fyrsta október sl. Við þetta lækka
laun mín umtalsvert. Það að eiga hús
virtist gera aðstæður okkar hjónanna
léttari en ella og hafði áhrif á ákvörð
un okkar þegar við skoðuðum alla
þessa hluti,“ segir í ábendingu Valdi
mars.
Birgir Olgeirsson
blaðamaður skrifar birgir@dv.is
„Spara Sér Stórfé“
„ Sparnaðarkraf-
an innan kirkj-
unnar er mjög hávær og
niðurskurðarhnífurinn
n Prestur keypti hús af kirkjunni ódýrt n Segir kirkjuna spara í viðhaldi
Staðarsókn Valdimar Hreiðarsson
var prestur í Staðarsókn í Súgandafirði.
Hann lét af störfum í október í fyrra.
Prestsbústaðurinn stendur við
Túngötu á Suðueyri í Súgandafirði.
20. janúar 2012
gaf út ákæru í því máli en ekki þingið
líkt og í tilfelli landsdóms.
Molnað en ekki klofnað
Raunar hefur það reynst flokknum og
flokksforystunni til happs hingað til
að molnað hefur úr flokknum hægt
og bítandi í stað þess að stór hópur
kljúfi sig úr flokknum í heilu lagi. Óró
lega deild VG, eins og hún er kölluð
í daglegu tali, er nokkuð virk innan
flokksins. Steingrímsarmurinn, eins
og þeir sem fylgja forystuhóp flokks
ins eru kallaðir, fer með meirihluta í
flestum flokksstofnunum VG. Styrkur
flokksins byggir þó ekki eingöngu á
svæðisfélögum flokksins heldur gríð
arlega stóru neti virkra aðgerðasinna,
allavega sé miðað við stærð VG.
Innanflokksátök eru VG ekki nýtt
fyrirbæri. Flokkurinn verður til upp úr
Alþýðubandalaginu við sameiningar
tilraun félagshyggju og vinstriflokka.
Alþýðubandalagið hafði árum saman
logað í innanflokksátökum og var fyrir
vikið nánast í tætlum.
Búsáhöld, aðgerðasinnar
og valdið
Raunar má segja að VG sé regnhlífar
samtök margra flokka. Allt í senn sé
flokkurinn kommúnistaflokkur, flokk
ur femínista, umhverfissinna og þeirra
sem leituðu til flokksins í kjölfar efna
hagshrunsins. Andstaðan við ESBað
ild er mikil innan flokksins og skerst
þvert á hópa flokksins. Það er því ef til
vill ekki undarlegt að ríkisstjórnarseta
sé grasrót flokksins erfið enda hef
ur sameining flokksins að miklu leyti
byggst á baráttunni við vald, hvort
sem það vald er ríkisstjórnin, erlend
áhrif í formi Brussel eða Bandaríkj
anna, markaðurinn, feðraveldið eða
umhverfiseyðing í nafni gróðahyggju.
Baráttuþrek
Þá má til glöggvunar um hversu veðr
aðir flokksfélagar og kjörnir fulltrúar
VG eru í átökum benda á umræðu
fjölmiðla og á netinu um femínista
eða þá hörku sem einkennt hefur um
hverfisverndarbaráttuna hér á landi
sem og annars staðar. Þau sem virk
ust eru í flokknum eru þaulvön hug
myndafræðilegri baráttu sem og því
að vera úthrópuð og jafnvel ofsótt fyr
ir skoðanir sínar. Nægir þar að nefna
hlerunarheimildir og spjaldskrár yfir
valda um valda vinstrisinnaða rót
tæklinga á árum áður sem og nýlegt
dæmi um breskan rannsóknarlög
reglumann sem villt hafði á sér heim
ildir og starfað með ýmsum umhverf
isverndarsamtökum, þar á meðal
íslenskum samtökum.
Í ljósi sögunnar er harkan í sam
skiptum flokksfélaga VG ef til vill ekki
undarleg. Yngri flokksfélagar sem ekki
þekkja viðlíka pólitísk átök á eigin
skinni eru margir hverjir nátengdir og
virkir í samtökum sem áður voru talin
hættuleg, til dæmis Samtökum hern
aðarandstæðinga, og eru jafnvel börn
þeirra sem stóðu í eldlínunni.
Frá AGS til
landsdóms
Sex núverandi og fyrrverandi þingmenn
VG tilheyra þeim hópi sem í daglegu
tali er kallaður órólega deildin. Talað er
um að Ögmundur Jónasson innanríkis-
ráðherra sé eins konar andlegur leiðtogi
hópsins. Þrír þingmenn hafa þegar yfir-
gefið VG, þau Atli Gíslason, Lilja Móses-
dóttir og Ásmundur Einar Daðason.
Ögmundur, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir
og Jón Bjarnason starfa enn í þingflokki
VG og eru flokksfélagar í VG. Aðspurð
hafa þau ítrekað sagst styðja ríkis-
stjórnina og sérstaklega til góðra verka
ef þau hafa verið spurð af fjölmiðlum.
Oft og tíðum hafa stuðningsyfirlýsing-
arnar verið óljósar og með nokkrum
fyrirvörum.
Þar sem hin þrjú hafa þegar stimplað sig
út úr ríkisstjórnarsamstarfinu og sagt
sig úr VG er oftast aðeins rætt um þau
þrjú sem eftir sitja sem órólega deild
innan VG.
Benda verður á að ef til vill er ekki rétt
að tala um „órólega deild“ enda ekki
um það að ræða að þingmennirnir deili
heildstæðri stefnu í mörgum málum.
Nefna má að andstaðan við ESB hefur
sameinað hópinn töluvert. Andstaða
við Evrópusambandsaðild Íslands ætti
þó ekki að kljúfa VG sérstaklega enda
flokkurinn nokkuð sameinaður í and-
stöðu sinni við sambandið, þótt deilt sé
um umsóknarferlið.