Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.2012, Qupperneq 11

Fréttir 11Miðvikudagur 25. janúar 2012
D
V sagði frá því síðastliðinn
föstudag að séra Valdimar
Hreiðarsson, fyrrverandi
sóknarprestur í Staðarsókn
í Súgandafirði, hefði keypt
prestsbústaðinn á Suðureyri í Súg­
andafirði af þjóðkirkjunni á tvær
milljónir króna í janúar árið 2010.
Valdimar lét af störfum í október síð­
astliðnum eftir sameiningu Staðar­
prestkalls og Þingeyrarprestakalls.
Þetta hafði DV eftir lögfræðingn­
um Guðmundi Þór Guðmundssyni,
framkvæmdastjóra kirkjuráðs, en
fasteignamat hússins er 10,8 milljónir
króna í dag.
Tók Guðmundur fram að húsið
hefði verið selt á tvær milljónir vegna
mikillar þarfar á viðgerðum á því Var
ástand hússins metið og komist að
þeirri niðurstöðu að gera þyrfti við
húsið fyrir tíu milljónir króna að
sögn Guðmundar. Hann sagði það
hafa sparað þjóðkirkjunni umtals­
vert fjármagn því annað hvort hefði
kirkjan þurft að gera við húsið fyrir
þessa upphæð eða finna Valdimar
nýtt húsnæði á Suðureyri. „Þetta var
beggja hagur,“ sagði Guðmundur.
Sameining fór illa í fólk
Vegna þessarar fréttar barst DV
ábending frá Valdimari sjálfum.
Rekur hann málið til ársins 2009
þegar Staðarprestakall, sem Súg­
andafjörður, Súðavík og Djúp heyra
undir, var lagt niður og sett undir
Þingeyrarprestakall. „Prestur skyldi
sitja á Þingeyri. Þetta fyrirkomulag
átti að spara eitt prestsembætti og
ekki þyrfti lengur að reka prestsbú­
staðinn á Suðureyri sem þarfn­
ast umtalsverðs viðhalds,“ segir í
ábendingu Valdimars sem sagði
þessar hugmyndir hafa farið mjög
illa í marga á Súgandafirði, að ekki
yrði lengur prestur búsettur á Suð­
ureyri.
Segir hann samkomulag hafa
orðið á milli sín og biskupsstofu um
að hann keypti húsið og þjónaði
breyttu prestakalli frá Suðureyri í
þeirri von að breytingarnar yrðu
auðveldari.
„Spara sér stórfé“
„Kaupverðið var lágt vegna veru­
legrar þarfar á viðhaldi á húsinu.
Einnig og ekki síður var til þess
litið að Biskupsstofa mundi spara sér
stórfé á viðhaldi á húsinu við það að
það færi úr eigu kirkjunnar. Við þetta
má bæta að ég bjó í þessu húsi í 15 ár
án þess að nauðsynlegar endurbætur
á því yrðu gerðar. Bjuggum við hjónin
tæp tvö ár í húsinu eftir að við keypt­
um það og þjónaði ég þann tíma
Staðarprestakalli eins og það leit út
eftir viðamiklar breytingar sem gerð­
ar voru á því árið 2000 og síðar,“ segir
í ábendingu Valdimars sem greinir frá
því að ekki hafi orðið úr því að hann
þjónaði hinu nýja prestakalli.
Óviðunandi með öllu
„Eru margar ástæður þar að baki og
mun ég ekki ræða þær hér að öðru
leyti en því að sparnaðarkrafan innan
kirkjunnar er mjög hávær og niður­
skurðarhnífurinn á lofti. Síðastliðið
sumar var staða mín orðin allsérs­
tök og óviðunandi með öllu. Þjón­
aði ég prestakalli sem hafði verið
lagt formlega niður á kirkjuþingi
árið 2009. Til stóð síðastliðið sum­
ar að leggja fyrir kirkjuþing 2011 til­
lögu um að leggja niður Þingeyrar­
prestakall. Þá var staða mín sú að
ég þjónaði prestakalli sem ekki var
lengur til og áformað var að ég þjón­
aði prestakalli sem stóð til að leggja
niður eftir nokkra mánuði. Við þetta
bættist að heilsa mín hefur ekki ver­
ið sem skyldi nokkur undanfarin ár.
Úr varð að í stað þess að þjóna
breyttu prestakalli frá Suðureyri í
allt að tíu næstu ár gerði ég starfs­
lokasamning við kirkjuna sem tók
gildi fyrsta október sl. Við þetta lækka
laun mín umtalsvert. Það að eiga hús
virtist gera aðstæður okkar hjónanna
léttari en ella og hafði áhrif á ákvörð­
un okkar þegar við skoðuðum alla
þessa hluti,“ segir í ábendingu Valdi­
mars.
Birgir Olgeirsson
blaðamaður skrifar birgir@dv.is
„Spara Sér Stórfé“
„ Sparnaðarkraf-
an innan kirkj-
unnar er mjög hávær og
niðurskurðarhnífurinn
n Prestur keypti hús af kirkjunni ódýrt n Segir kirkjuna spara í viðhaldi
Staðarsókn Valdimar Hreiðarsson
var prestur í Staðarsókn í Súgandafirði.
Hann lét af störfum í október í fyrra.
Prestsbústaðurinn stendur við
Túngötu á Suðueyri í Súgandafirði.
20. janúar 2012
gaf út ákæru í því máli en ekki þingið
líkt og í tilfelli landsdóms.
Molnað en ekki klofnað
Raunar hefur það reynst flokknum og
flokksforystunni til happs hingað til
að molnað hefur úr flokknum hægt
og bítandi í stað þess að stór hópur
kljúfi sig úr flokknum í heilu lagi. Óró­
lega deild VG, eins og hún er kölluð
í daglegu tali, er nokkuð virk innan
flokksins. Steingrímsarmurinn, eins
og þeir sem fylgja forystuhóp flokks­
ins eru kallaðir, fer með meirihluta í
flestum flokksstofnunum VG. Styrkur
flokksins byggir þó ekki eingöngu á
svæðisfélögum flokksins heldur gríð­
arlega stóru neti virkra aðgerðasinna,
allavega sé miðað við stærð VG.
Innanflokksátök eru VG ekki nýtt
fyrirbæri. Flokkurinn verður til upp úr
Alþýðubandalaginu við sameiningar­
tilraun félagshyggju­ og vinstriflokka.
Alþýðubandalagið hafði árum saman
logað í innanflokksátökum og var fyrir
vikið nánast í tætlum.
Búsáhöld, aðgerðasinnar
og valdið
Raunar má segja að VG sé regnhlífar­
samtök margra flokka. Allt í senn sé
flokkurinn kommúnistaflokkur, flokk­
ur femínista, umhverfissinna og þeirra
sem leituðu til flokksins í kjölfar efna­
hagshrunsins. Andstaðan við ESB­að­
ild er mikil innan flokksins og skerst
þvert á hópa flokksins. Það er því ef til
vill ekki undarlegt að ríkisstjórnarseta
sé grasrót flokksins erfið enda hef­
ur sameining flokksins að miklu leyti
byggst á baráttunni við vald, hvort
sem það vald er ríkisstjórnin, erlend
áhrif í formi Brussel eða Bandaríkj­
anna, markaðurinn, feðraveldið eða
umhverfiseyðing í nafni gróðahyggju.
Baráttuþrek
Þá má til glöggvunar um hversu veðr­
aðir flokksfélagar og kjörnir fulltrúar
VG eru í átökum benda á umræðu
fjölmiðla og á netinu um femínista
eða þá hörku sem einkennt hefur um­
hverfisverndarbaráttuna hér á landi
sem og annars staðar. Þau sem virk­
ust eru í flokknum eru þaulvön hug­
myndafræðilegri baráttu sem og því
að vera úthrópuð og jafnvel ofsótt fyr­
ir skoðanir sínar. Nægir þar að nefna
hlerunarheimildir og spjaldskrár yfir­
valda um valda vinstrisinnaða rót­
tæklinga á árum áður sem og nýlegt
dæmi um breskan rannsóknarlög­
reglumann sem villt hafði á sér heim­
ildir og starfað með ýmsum umhverf­
isverndarsamtökum, þar á meðal
íslenskum samtökum.
Í ljósi sögunnar er harkan í sam­
skiptum flokksfélaga VG ef til vill ekki
undarleg. Yngri flokksfélagar sem ekki
þekkja viðlíka pólitísk átök á eigin
skinni eru margir hverjir nátengdir og
virkir í samtökum sem áður voru talin
hættuleg, til dæmis Samtökum hern­
aðarandstæðinga, og eru jafnvel börn
þeirra sem stóðu í eldlínunni.
Frá AGS til
landsdóms
Sex núverandi og fyrrverandi þingmenn
VG tilheyra þeim hópi sem í daglegu
tali er kallaður órólega deildin. Talað er
um að Ögmundur Jónasson innanríkis-
ráðherra sé eins konar andlegur leiðtogi
hópsins. Þrír þingmenn hafa þegar yfir-
gefið VG, þau Atli Gíslason, Lilja Móses-
dóttir og Ásmundur Einar Daðason.
Ögmundur, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir
og Jón Bjarnason starfa enn í þingflokki
VG og eru flokksfélagar í VG. Aðspurð
hafa þau ítrekað sagst styðja ríkis-
stjórnina og sérstaklega til góðra verka
ef þau hafa verið spurð af fjölmiðlum.
Oft og tíðum hafa stuðningsyfirlýsing-
arnar verið óljósar og með nokkrum
fyrirvörum.
Þar sem hin þrjú hafa þegar stimplað sig
út úr ríkisstjórnarsamstarfinu og sagt
sig úr VG er oftast aðeins rætt um þau
þrjú sem eftir sitja sem órólega deild
innan VG.
Benda verður á að ef til vill er ekki rétt
að tala um „órólega deild“ enda ekki
um það að ræða að þingmennirnir deili
heildstæðri stefnu í mörgum málum.
Nefna má að andstaðan við ESB hefur
sameinað hópinn töluvert. Andstaða
við Evrópusambandsaðild Íslands ætti
þó ekki að kljúfa VG sérstaklega enda
flokkurinn nokkuð sameinaður í and-
stöðu sinni við sambandið, þótt deilt sé
um umsóknarferlið.