Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.2014, Qupperneq 34
6 Garðrækt og sumarhús Helgarblað 16.–19. maí 2014
Betra líf!
ÞAR SEM GRASIÐ ER GRÆNNA...
100% LÍFRÆNT FÓÐUR
FYRIR HUNDINN ÞINN!
FÆST HJÁ:
VÍÐIR, HAGKAUP, FJARÐARKAUP, GÆLUDÝR.IS OG GARÐHEIMUM
„Griðastaður
manna og fugla“
n Gylfi Jón Gylfason á lítið sumarhús við Garðskagafjöru n Dvelur í því 100 daga á ári
F
egurðin í briminu þarna
er engu lík,“ segir Gylfi Jón
Gylfason, fræðslustjóri í
Reykjanesbæ, í samtali við
DV. Gylfi Jón á lítið sum-
arhús í landi Hafurbjarnarstaða,
við Garðskagafjöru, á milli Garðs
og Sandgerðis.
Húsið er svolítið óvenjulegt fyrir
þær sakir að íburður er þar í algjöru
lágmarki. Gylfa Jóni hefur tekist
að byggja upp notalegan sama-
stað, steinsnar frá höfuðborginni,
fyrir, þegar allt er talið, fáein-
ar milljónir króna. Þær má líklega
telja á fingrum annarrar handar.
„Þáverandi eigandi bauð mér að
koma húsunum í íbúðarhæft stand,
gegn því að ég eignaðist helm-
inginn,. Ég keypti svo seinna hinn
helminginn,“ segir Gylfi Jón við DV.
„Nálgunin var að við myndum nýta
það sem til væri og kaupa notaða
hluti ódýrt eða fá gefins. Við fórum
í þetta þannig.“
Ekkert keypt nýtt
Gylfi Jón bjó sér til verðmætan
griðastað úr nánast engu. Húsin
hafi verið óklædd, óeinangruð,
glugga- og hurðarlaus og ónothæf
í því ástandi sem þau voru. Hann
leitaði allra leiða til að standsetja
húsin með lágum tilkostnaði. Hann
nefnir sem dæmi að klæðningin á
húsið hafi verið fengin hjá nágranna
sambýliskonu hans. „Hjá grannan-
um var timburstafli í garðinum sem
hafði legið lengi. Ég gekk yfir, bank-
aði upp á og spurði hvort hún vildi
selja mér stabbann,“ segir Gylfi en
nágranninn vildi að hann fengi
hann án greiðslu. Úr varð að Gylfi
greiddi fyrir timbrið með rauðvíns-
flösku og ostakörfu „og svo negldi
ég klæðninguna samviskusamlega
á bústaðinn.“
Gylfi nefnir fleiri dæmi af sama
toga. „Smiðurinn sem var mér
innan handar var að skipta um
hurðir hjá einhverjum og gaf mér
þær gömlu. Vinur minn gaf mér
klósettið og vaskinn. Húsgögn eru
að stærstum hluta úr dánarbúi afa
míns. Þetta er allt í þessum dúr
en ég hef líka keypt á Barnalandi,“
segir hann. Gylfi hefur lítið sem
ekkert keypt nýtt í bústaðinn.
Sérkennilegir Íslendingar
Reykjanesskaginn er ef til vill ekki
þekktur fyrir eftirsóttar sumarhúsa-
lóðir. Hvers vegna skyldi það vera?
Gylfi Jón hefur svörin á reiðum
höndum. „Íslendingar eru bara svo
sérkennilegir. Ef við værum í Dan-
mörku þá væri þetta dýrasta sum-
arbústaðalóðin. Þarna er stór og
falleg hvít fjara og Snæfellsjökull-
inn blasir við. Fuglategundir eru
á svæðinu í tugum, hestar eru á
vappi sem og önnur dýr. Þarna er
ekki kjarr og þá finnst Íslending-
um þetta ekki passa,“ segir hann
og bendir á að tvær sundlaugar
séu í þriggja mínútna akstursfjar-
lægð. Golfvöllur Sandgerðis sé í
göngufæri og annar í fjögurra mín-
útna akstursfjarlægð, auk sund-
laugarinnar í Reykjanesbæ. „Hér er
veitingastaður í 10 mínútna göngu-
færi en maður er samt úti í náttúr-
unni.“
Hundrað dagar á ári
Gylfi Jón notar bústaðinn afar
mikið, enda aðeins í rúmlega hálf-
tíma fjarlægð frá heimili hans og í
tíu til fimmtán mínútna fjarlægð
frá vinnustaðnum, í Reykjanesbæ.
Hann skýtur á að hann og hans fólk
sé í bústaðnum að lágmarki hund-
rað daga á ári. „Þetta er griðastað-
ur manna og fugla. Það er ein-
hver hreyfing í kringum bústaðinn
í hverri einustu viku. Ég er fugla-
áhugamaður og nýt þess að fylgjast
með þeim; tína egg í heiðinni eða
veiða í nágrenninu. Svo hef ég gert
það að áhugamáli mínu að halda
Garðskagafjöru hreinni.“ Hann tek-
ur líka fram að veiðifélagar hans og
ættingjar njóti góðs af bústaðnum
og hann standi vinum ávallt opinn.
Það hafi þeir nýtt sér, þó hann sé
stundum fjarri. Þá hefur hann í eitt
skipti boðið óþekktum kanadískum
ferðamönnum, sem voru í vanda
staddir, afnot af húsinu, vikulangt.
Þau tóku meðfylgjandi myndir.
Kyndir með rekaviði
Húsin þrjú, sem Gylfi Jón raðaði
saman og tengdi með sólpalli, eru
saman um fjörutíu fermetrar. „Stóra“
húsið er 21 fermetri. Þar er alrými,
svefnherbergi og baðherbergi en
húsið er kynnt með rekaviði og af-
gangstimbri sem hann brennir í
kamínu sem keypt var notuð á Barna-
landi. Gylfi segir að rekstrar kostnaður
sé því í algjöru lágmarki. Góð svefn-
aðstaða er einnig í minni húsunum
tveimur. „Níu manns geta auðveld-
lega átt þarna næturstað – og fleiri ef
fólk er til í að búa þröngt,“ segir hann.
Og Gylfi Jón hefur með vinum og
fjölskyldu átt margar góðar stundir í
þessum húsum, sem hann lauk við að
standsetja fyrir örfáum árum. Í húsa-
þyrpingunni við Garðskagafjöru gilda
nefnilega sérstakar reglur. „Þetta er
þannig staður að ég er ekki hrifinn
af því að menn séu þar með síma og
tölvur. Í húsinu er ekkert sjónvarp og
það er engin tilviljun.“ Hann vill að
þarna ríki kyrrð og friður; frí frá dag-
legu amstri. „Þegar ég er þarna einn
þá kveiki ég helst ekki á útvarpi. Ég
opna heldur dyrnar og hlusta á fugl-
ana, vindinn og brimið,“ segir hann
að lokum. n
Baldur Guðmundsson
baldur@dv.is
Á staðnum er auðvitað sturtuaðstaða,
eins og í öðrum og íburðarmeiri sum-
arhúsum. Gylfa Jóni fannst óþarft að eyða
plássi innandyra fyrir sturtuna svo hann
bjó til útisturtu. Útisturtan er einföld,
sturtuhausinn stendur beint út úr út-
veggnum. Ekkert skjól. Hann viðurkennir
að unnusta hans hafi ekki verið of hrifin af
uppátækinu – enda hafi „söluræðan“ ekki
gengið sem skildi. „Hún kvartaði undan
því að hún væri berskjölduð í sturtunni.
Að einhver myndi sjá hana. Ég sagði henni
að það væri vitleysa – hún þyrfti ekki að
hafa neinar áhyggjur. Hingað ætti enginn
erindi. Til að sanna mál mitt afklæddist
ég í snatri og stormaði einbeittur og
allsnakinn út í sturtu við mikil fagnaðar-
læti unnustunnar. Ég var ekki fyrr búinn
að setja sjampó í hárið, uppfullur af
ánægju þess sem hefur alltaf rétt fyrir sér,
þegar upp úr fjörunni steig heill her fugla-
skoðara með gæðamyndavélar og stórar
aðdráttarlinsur,“ segir Gylfi sposkur. „Ég
vaktaði tímarit og fésbókarsíður í nokkrar
vikur eftir þetta þar sem ég óttaðist að
mynd af mér kæmi á forsíðu í einhverju
fuglaskoðunartímaritinu, en það slapp
til.“ Hann tekur fram að unnustan hafi enn
ekki prófað sturtuna. Hann tekur fram að
unnustan hafi enn ekki prófað sturtuna.
Fegurð Eins og sjá má er útsýnið úr
bústaðnum stórbrotið, sérstaklega þegar
vel viðrar. Staðurinn er ansi magnaður til
baðferða. Myndir rocKy VacHon
notalegt Innanstokksmunir bera þess
merki að eigandinn er veiðimaður; veiði-
stangir hanga í loftinu og uppstoppaður
silungur á veggnum. Kamínan, vinstra megin
við miðju myndarinnar, heldur húsinu heitu.
Gestgjafinn Gylfi Jón grillar ofan í svanga gesti. Í húsunum geta níu manns gist.
Víðátta Gylfi Jón í Garðskagafjörunni,
ásamt góðum vini.
Útisturta með útsýni„Ef þetta væri í Danmörku þá væri þetta dýrasta
sumarbústaðalóðin.