Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2014, Blaðsíða 24

Helgarblað 8.–11. ágúst 2014
Útgáfufélag: DV ehf. • Stjórnarformaður: Þorsteinn Guðnason • Ritstjóri: Reynir Traustason • Aðstoðarritstjóri: Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir Ritstjórnarfulltrúi: Ingi
Freyr Vilhjálmsson • Umsjónarmaður innblaðs: Viktoría Hermannsdóttir • Umsjónarmaður helgarblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir • Framkvæmdastjóri
og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson • Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir • Umbrot: DV ehf. • Prentun: Landsprent • Dreifing: Árvakur
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéttASkot
512 70 70FR jál S t, ó Háð DAg b l Að DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AðAlnÚmeR
RitStjóRn
áSkRiFtARSími
AUglýSingAR
Sandkorn
24 Umræða
„Djöfull ertu hommalegur“
Þetta er svo
mikið frelsi
Georg Erlingsson Merritt segir drag veita mikið frelsi. – DV
Deyfilyf VG
Mörgum finnst kaldhæðnislegt
að forysta VG hafi skaffað Sjálf­
stæðisflokknum skjól til að koma
Geir H. Haarde í feitt embætti á
kostnað skattborgaranna með
því að leggja þingmann úr sín­
um röðum, Árna Þór Sigurðsson,
inn í fléttuna. Árni Þór hefur ver­
ið borgarfulltrúi, þingmaður og
formaður þingflokks VG, og er
einn nánasti samverkamaður
Katrínar Jakobsdóttur formanns.
Nýlega skrifaði innanbúðarmað­
ur úr VG, Úlfar Þormóðsson verð­
launahöfundur, harðorðan pistil
á Herðubreið.is þar sem hann
segir að í sendiherrakaplinum
sé eitthvað falið, „eitthvað sem
ekki þolir dagsljósið.“ Kallar Úlfar
þetta „hrossakaup milli stjórnar­
flokkanna með óvæntu deyfilyfi
úr forðabúri VG“. Dylst engum að
óvænta deyfilyfið er að hans dómi
Árni Þór Sigurðsson.
Draumur Hönnu
Bjarni Benediktsson, formaður
Sjálfstæðisflokksins, rauf þögina í
vikunni og gaf út loðna yfirlýsingu
um stöðu Hönnu
Birnu Kristjáns-
dóttur innanríkis­
ráðherra. Bjarni
hafði þagað dög­
um saman og neit­
að að tjá sig um
varaformann sinn.
Rifjast þá upp þögn Hönnu Birnu
á lokametrum kosningabarátt­
unnar eftir að könnun sem sýndi
hana með yfirburðafylgi umfram
Bjarna var lekið í Viðskiptablaðið
þar sem núverandi aðstoðar­
maður hennar, Gísli Freyr Valdórs-
son starfaði. Það er skilningur
margra að Lekamálið hafi eyðilagt
þann draum Hönnu Birnu að fella
Bjarna og verða formaður.
Brynjar hissa
Brynjar Níelsson alþingismaður
á það til að fara ótroðnar slóðir í
málflutningi sínum. Þannig vek­
ur athygli sú sýn
hans að óeðli­
legt hafi verið
af lögreglunni
að skoða tölvu­
póst ráðherra og
samstarfsfólks í
innanríkisráðu­
neytinu. Skömmu síðar tjáði
hann sig um flóttafólk og sagð­
ist ekki skilja af hverju flóttafólk
þyrfti að ferðast með fölsuð skil­
ríki. Flestir vita að flóttafólk er á
flótta að gefnu tilefni.
Gulli sparar!
Guðlaugur Þór Þórðarson alþingis­
maður hefur fótað sig ágætlega
í pólitík með því að gagnrýna
bruðl í ríkisrekstri og gera tillög­
ur til úrbóta ásamt félaga sínum,
Vigdísi Hauksdóttur, formanni
fjárlaganefndar. Hafa þau verið
mjög óvægin í tillögum og bein­
skeytt. Eitthvað er þó Guðlaug­
ur að beygja af leið því hann,
þráspurður í Bítinu á Bylgjunni,
fékkst ekki með nokkru móti til
að gagnrýna skipan tveggja nýrra
sendiherra, Geirs Haarde og Árna
Þórs Sigurðssonar. Hann hljóp
undan spurningunni en sagði svo
að utanríkisráðherra myndi þá
bara spara annars staðar.
F
relsið er einkenni Gleði­
göngunnar, frelsi allra til að
vera eins og þeir eru, alls konar
og öðruvísi og hinsegin, og ekk­
ert endilega bara eitthvað eitt. Frelsið
gagnvart fjölbreytileikanum er and­
stæða kúgunar, þöggunar og tilrauna
til að troða öllum í sama mót, eins og
lengi hefur verið tilhneiging manna,
en er kannski víða gert með lúmskari
og lævísari hætti nú en áður.
Hér á landi þarf enginn að óttast
dauðarefsingar, ofsóknir eða útskúf­
un vegna kynhneigðar sinnar, eins
og sums staðar er raunin. Lögbund­
in réttindi samkynhneigðra eru hin
sömu og gagnkynhneigðra. Fyrsti
þjóðarleiðtoginn sem var opinber­
lega samkynhneigður var íslenskur
og nú, þegar pólitískum ferli hans
er lokið, er hann farinn að beita sér
í réttindabaráttunni á alþjóðavett­
vangi. Um tíma áttum við líka borg­
arstjóra sem tók afstöðu með því
að klæða sig upp sem kona í Gleði­
göngunni. Við megum vera stolt af
því að Ísland er á meðal þeirra þjóða
sem hafa náð hvað best að jafna
stöðu samkynhneigðra og gagnkyn­
hneigðra. Ár eftir ár flykkjast tug­
þúsundir Íslendinga niður í bæ til
þess að ganga í gleði og fagna fjöl­
breytileika.
Hér er glíman helst við fordómana
sem leynast í myrkrinu. Síðastliðinn
vetur létu Samtökin '78 gera könnun
þar sem niðurstaðan var sú að rúm­
lega 80 prósent þátttakenda höfðu
orðið fyrir aðkasti vegna kynhneigð­
ar sinnar, fengið óviðeigandi spurn­
ingar eða athugasemdir, heyrt for­
dómafulla umræðu eða lent í einelti.
Meirihlutinn hafði upplifað þetta á
síðustu þremur árum.
Fordómarnir birtast gjarna í
gegnum staðalmyndir og samkvæmt
íslenskri rannsókn eru hugmyndir
ungmenna um hlutverk kynjanna á
heimilinu og í atvinnulífinu íhalds­
samari nú en áður. Slík viðhorf skerða
frelsi einstaklinga til að haga lífi sínu
eftir áhuga og styrkleika en ekki kyni.
Ungmenni sem fara út fyrir kynja­
boxið eru líklegri til þess að verða
fyrir aðkasti eða einelti. Þess vegna
er ágætt að þema Hinsegin daga í ár
sé ögrun, allt það sem gengur gegn
norminu og hinu hefðbundna, hvort
sem um er að ræða staðalmyndir,
samfélagið eða samskipti okkar, fell­
ur hér undir. Það er merkilegt hvað
þarf stundum lítið til.
Blómabuxur geta jafnvel komið
þröngsýnisseggjum úr jafnvægi, eins
og kom í ljós þegar ungur maður að
nafni Arnar Eyfells ákvað að fara í
bæinn í litríkum skóm og buxum
með blómamynstri. Fyrir vikið þurfti
hann að sitja undir umtali, fólk starði
á hann, benti og gerði hróp að hon­
um. Krakkar allt niður í tólf ára gaml­
ir kölluðu á eftir honum: „hah, GAY!“
og þar sem hann var stopp á rauðu
ljósi hrópuðu ungir menn: „djöfull
ertu hommalegur maður!“
Í kjölfarið sagðist Arnar hafa verið
hugsi yfir þessu viðmóti, bæði af því
að hommar klæðast blómabuxum
ekkert frekar en aðrir og eins vegna
þess að í fullkomnum heimi ætti
hann að hafa frelsi til þess að klæða
sig eins og honum sýnist án þess að
verða fyrir aðkasti. „Ég er reyndar
ekki samkynhneigður en vegna þess
að ég ákvað að klæðast buxum með
blómamynstri í einn dag, þá gáfu sér
það allir eins og það væri eitthvað
slæmt og voru ekkert að spara mér
kveðjurnar. Ef samkynhneigt fólk
þarf í alvörunni að sæta þessu ógeðs­
lega viðmóti einhvern tímann, bara
vegna þess að það er ekki gagnkyn­
hneigt – þá finn ég innilega til með
því, vegna þess að þetta á ekki að
skipta máli.“
Í ljósi þessa þarf kannski engan
að undra að lífsánægja samkyn­
hneigðra unglinga er minni en gagn­
kynhneigðra unglinga. Þeir eru lík­
legri til þess að verða þunglyndir,
kvíðnir og líða illa í skóla, upplifa
höfnun, andúð og finnast skóla­
félagar óvingjarnlegir. Það er ástæða
til að taka það alvarlega því samkyn­
hneigðir unglingar eru líka mun lík­
legri til að hugsa ítrekað um sjálfs­
víg og allt að 25 sinnum líklegri til að
hafa reynt margsinnis að svipta sig
lífi.
Það er því ástæða til að fjölmenna
í göngu gegn fordómum og taka af­
stöðu með frelsinu, nú um helgina,
sem og alla daga. n
Þegar ég rústaði líkama mínum
É
g elska íþróttir. Ég hef alla tíð
stundað íþróttir. En ekkert hef­
ur kostað mig jafn mikið og
íþróttir. Ég spilaði handbolta
sem hálf­atvinnumaður frá
unglingsaldri og ég er einn af þessum
óheppnu, illa hönnuðu sem meidd­
ust illa. Á tæplega fjórum árum hef ég
fengið brjósklos jafn oft. Ástæðurnar
eru nokkrar. Fyrst og fremst eigin
þrjóska en líka röng þjálfun og
skortur á líkamlegri greiningu.
Ástæðan fyrir því að ég skrifa
þessa grein eru nokkrar. Þjálffræði á
Íslandi er alltof skammt á veg kom­
in miðað við hvað við teljum okkur
vera frábær, sérstaklega líkamlega
og það er langt frá því að vera sama­
semmerki á milli þess að vera í góðu
formi/íþróttamaður og að hugsa vel
um líkama sinn.
Ofurkonan Annie Mist
Eitt nærtækasta dæmið sem mér
dettur í hug fyrir utan sjálfan mig
er ofurkonan Annie Mist. Ótrúlegur
íþróttamaður. Hún sneri til baka eftir
gríðarlega erfið meiðsli á baki. Annie
grét þegar hún sagði í viðtali eftir að
hafa hafnað í öðru sæti á Heimsleik­
unum að hún hafi óttast um tíma að
hún gæti ekki gengið aftur. Annie
stundar crossfit eins og flestir vita.
Æfingakerfi/íþrótt sem er oft á milli
tannanna á fólki. Crossfit er nefni­
lega í svolítilli hugmyndafræðilegri
klemmu. Crossfit vill fá viðurkenn­
ingu sem íþrótt en vill selja sig sem
æfingakerfi fyrir alla. Þótt Annie Mist
sé í sturluðu líkamlegu formi þá er
hún, líkt og allir íþróttamenn sem
æfa af slíkri ákefð, að taka toll af lík­
ama sínum. Það að stunda heilsu­
rækt og íþrótt á hæsta stigi er aldrei
sambærilegt. Crossfit er frábært fyrir
þá sem hafa áhuga og getu, yndis­
legt jafnvel, en það er aldrei fyrir alla.
Ekki frekar en handbolti eða kraft­
lyftingar.
Stefna HSÍ
Sömu sögu er að segja um aðrar
íþróttir. Þeir íþróttamenn sem klára
heilan feril í íþróttum án þess að
bera af því einhvern líkamlegan
skaða eru undantekningin. Þess
vegna er líkamleg þjálfun, sérstak­
lega hjá ungmennum svo gríðarlega
mikilvæg. Þar sem ég er handbolta­
maður tek ég sem dæmi að það var
aðeins fyrir 1–2 tveimur árum sem
HSÍ setti fram heildræna stefnu um
líkamlega þjálfun yngri flokka. Sú
vinna er skammt á veg komin þótt
þetta sér gríðarlega jákvætt skref. Ég
tek ofan fyrir öllum þeim sem komu
að þeirri vinnu. Inni í íþróttafé­
lögunum sjálfum er vinna sem þessi
of oft engin eða sáralítil. Það verður
þó ekki af nokkrum sterkum félög­
um tekið að hugsunarhátturinn er
farinn að mjakast í rétta átt.
Líkamleg þjálfun
Hvernig dettur fólki í hug að það sé
minna mikilvægt að þjálfa líkama
íþróttamanns en færni hans í
íþróttinni? Þá er ég að tala um börn
og unglinga líka. Af hverju er í sára­
fáum félögum starfandi yfirþjálfari
yfir styrktar­ og sjúkraþjálfun? Auð­
vitað snýst þetta um fjármagn líka
en það þykir sjálfsagt hjá flestum fé­
lögum að hafa yfirþjálfara yfir hverri
íþrótt. Er hitt minna mikilvægt?
Ég er ekki bara viss, heldur hand­
viss um að ég væri í mun betra standi
í dag og hreinlega að ferill minn
hefði þróast allt öðruvísi ef ég hefði
fengið þá þjálfun og aðhald sem þörf
er á þegar þú æfir sex til sjö daga
vikunnar. Að lokum þá vil ég taka
fram að þetta er hugleiðing, upplif­
un í innlegg í umræðu í þeirri von
að breyta, bæta og jafnvel bjarga. Ég
er ekki að kenna neinum um. Ég ber
ábyrgð á eigin líkama og það er eitt­
hvað sem allir verða að muna. Ég er
að benda á það sem blasir við mér
eftir 20 ár sem íþróttamaður og 10 ár
sem þjálfari. n
„Þótt Annie Mist sé
í sturluðu líkam-
legu formi þá er hún, líkt
og allir íþróttamenn sem
æfa af slíkri ákefð, að
taka toll af líkama sínum.
Ásgeir Jónsson
asgeir@dv.is
Kjallari
Annie Mist Átti ótrúlega endurkomu eftir
erfið meiðsli.
Við erum
sálufélagar
María Rut Kristinsdóttir trúlofaði sig um síðustu helgi. – DV
Nú er fólk farið að taka
hraustlega undir með mér
Eva Hauksdóttir segir marga sammála henni í að vera andsnúnir femínisma. – Morgunblaðið
Ingibjörg Dögg
Kjartansdóttir
ingibjorg@dv.is
Leiðari
„Rúmlega 80
prósent þátt-
takenda höfðu orðið
fyrir aðkasti vegna
kynhneigðar