Húnavaka - 01.05.2010, Qupperneq 63

H Ú N A V A K A 61
Ole Amundsen þar sem nú er ekið upp
á Höfðann. Bretarnir byggðu líka
torfbyrgi á Höfðanum sem var eiginlega
beint upp af eða vestur af þessum
íbúðabröggum. Í þessu byrgi var höfð
vakt allan sólarhringinn til að fylgjast
með ferðum skipa um Húnaflóann.
Þarna voru vopnaðir vaktmenn og
þeir voru með stóran og sterkan kíki.
Ég kom þarna stundum með pabba og
fékk þá að horfa í gegnum hann og
maður sá ansi langt.
Foringi Englendinganna hét Harry
og hann varð fljótlega heimagangur
hjá foreldrum mínum. Ég held að það
hafi varla liðið sá dagur að hann kæmi
ekki ef pabbi var heima og alltaf fékk hann eitthvað að borða eða drekka.
Englendingarnir höfðu lítið af mat og voru alltaf svangir og ég held að það
hafi verið fleiri en fjölskyldan á Karlsskála sem gáfu þeim mat. En eitthvað
gátu þeir keypt, mjólk, egg, smjör og svo skyr, það var nú dálítið ævintýri með
það. Stuttu eftir að þeir komu þá frétti amma mín, Steinunn Berndsen, að þeir
vissu ekki hvernig ætti að matreiða skyrið. Þeir hefðu prófað að steikja það en
það smakkaðist nú ekki mjög vel. Amma lét kalla í þá og hrærði fyrir þá skyr
og sýndi þeim hvernig átti að meðhöndla það. Þeir urðu glaðir og ánægðir og
borðuðu mikið skyr eftir það.
Um jólin, árið 1942, var mjög snjóþungt og því allt á kafi í snjó. Á
aðfangadag var mikil snjókoma og rok og um sexleytið var bankað á
kjallaradyrnar því það var þá snjóað fyrir aðalinnganginn. Við afi fórum niður
og fyrir utan stóðu tveir veðurbitnir og kaldir ungir menn með kolapoka á milli
sín. Þeir vissu að það vantaði víða kol og voru að færa afa kolapoka. Þeim var
boðið inn og þar nutu þeir íslenskra jóla eins og þeir efalaust hafa vonast
eftir.
Mig minnir að Bretarnir sem voru á Skagaströnd hafi verið sex til átta
talsins en yfirmaður sveitarinnar var staðsettur á Blönduósi, að minnsta kosti
held ég það og svo var örugglega eftir að Ameríkarnir komu. En eins og áður
sagði var Harry foringi yfir liðinu á Skagaströnd. Hann var mikill vinur okkar,
vildi helst ekki fara frá Skagaströnd og fékk að vera þar lengur en aðrir í
flokknum hans.
Þegar Harry fór sagði hann pabba að hann myndi skrifa honum ef hann
lifði stríðið af. Hann skrifaði frá Reykjavík áður en hann var sendur til Afríku
en þar mun hann hafa fallið eða það hélt pabbi. Hann spurðist fyrir um hann
en það kom aldrei neitt út úr því. En áður en Harry kom til Íslands lenti hann
í undanhaldinu frá Frakklandi og komst af við illan leik. Eftir það var hann
sendur til Íslands og ég man vel þegar hann var að segja okkur frá þeim
ósköpum.
Breskir hermenn á Skagaströnd.