Húnavaka - 01.05.2010, Blaðsíða 67

H Ú N A V A K A 65
HELGA BERNDSEN frá Skagaströnd:
Í skothríð á Hrútafirði
Skráð eftir frásögn föður míns, Ernst G. Berndsen en hann var hafnsögumaður fyrir Húna-
flóa öll stríðsárin.
Veturinn 1942-1943 var ég að fara með danskt kolaskip frá Blönduósi til
Reykjaskóla og sigldum við inn að Hrútey sem er á Hrútafirði, stutt fyrir
norðan Reykjaskóla. Þar höfðu Englendingarnir lagt garð af tundurduflum á
botninn og þurfti ekki annað en ýta á hnapp í landi til þess að sprengja þau.
Um borð í þessu skipi var dönsk áhöfn og svo mikið borðalagður
Englendingur sem var nokkurs konar eftirlitsmaður. Þegar komið var að
Hrútey lagði ég skipinu því þá var aðeins komið fram yfir sólsetur en eftir það
mátti enginn sigla áfram. Þá fór sá borðalagði að morsa til þeirra í landi og var
honum svarað. Ekki skildi ég neitt af því. Þegar þeir hættu að morsa sagði sá
enski að skipið mætti fara inn fyrir. Þá var híft upp og lónað af stað.
Þegar stefni skipsins kom inn fyrir eyjuna kom fyrsta skotið rétt fyrir framan
skipið. Þá rauk skipstjórinn til og hringdi á stopp en ég breytti því strax í hæga
ferð og sagði skipstjóra að við yrðum að halda áfram því annars myndi skipið
reka til og stranda. Fljótlega kom annað skot fyrir aftan skipið. Skipstjórinn
flýtti sér þá niður í káetu og var þar. Þriðja kúlan kom yfir mitt skipið og lenti
í fjöllunum vestan við fjörðinn en við héldum áfram.
Í brúnni var þá auk mín danskur unglingspiltur við stýrið. Ég spurði hvort
hann vildi vera kyrr og svaraði hann því játandi. Næsta aðgerð þeirra í landi
var að beina svo sterkum ljóskastara á brúna að það blindaði okkur alveg en
lýsti um leið upp alla vesturhliðina á firðinum. Þá tók ég það ráð að leggjast á
gólfið hægra megin í brúnni og sagði svo danska stráknum til um hvernig hann
ætti að stýra skipinu. Meðan á þessu stóð komu þrjár kúlur í brúna. Ég sá vel
til vesturs og gat þess vegna alveg stjórnað skipinu eftir því. Þetta gekk ágætlega
og við lögðum skipinu á leguna við Reykjaskóla eftir þeim merkjum sem við
átti.
Þegar skipið var lagst við ankeri fór að heyrast hávaði og gauragangur frá
landi. Sáum við að báti var lagt út sem kom í áttina til okkar. Þá var danski
skipstjórinn kominn aftur upp í brú. Hann sagði við mig að við skyldum koma
niður og vera þar. Fórum við niður í sal yfirmanna og settumst þar við borð
og þangað kom líka sá enski borðalagði.
Að stuttri stundu liðinni komu Englendingarnir úr landi með mikilli frekju.
Fyrir þeim fór major eða einhver háttsettur með prik í hendi. Hann snéri sér
að skipstjóra og skammaði hann fyrir að hafa komið inn fyrir eyjuna og skipaði