Lögmannablaðið - 01.06.2009, Page 31

LÖGMANNABLAÐIÐ – 2 / 2009 > 31
Þegar Páll S. Pálsson varð formaður
LMFÍ 1973 ákvað hann að ráða skrif-
stofustjóra til félagsins. Ragnar
Aðalsteinsson benti honum á Arnbjörgu
Eddu Guðbjörnsdóttur sem hann réði
til starfsins en Arnbjörg Edda var
lögmannsritari á skrifstofa Ágústs
Fjeldsted á 7. áratugnum.
Lögmanna Edda, eins og hún var
kölluð, gjörbreytti skrifstofu LMFÍ og
gerði hana að alvöru tæki fyrir félagið.
Edda var seinna framkvæmdastjóri
Verkfræðingafélags Íslands og Félags
löggiltra endurskoðenda.
Á myndinni er Arnbjörg Edda ásamt
stjórn LMFÍ árið 1975-1976. F.v: Sveinn
Haukur Valdimarsson, Arnbjörg Edda
Guðbjörnsdóttir, Páll S. Pálsson,
Guðjón Steingrímsson, Ragnar
Aðalsteinsson og Skúli Pálsson.
Skrifstofa félagsins var á þeim tíma á
Óðinsgötu 4.
Heimild: Ragnar Aðalsteinsson. Ljósmynd:
Ljósmyndastofa Vigfúsar Sigurgeirssonar.
Arnbjörg Edda ráðin til félagsins
Úr myndasafni
Framhald af málstofu V bls. 13.
sem stigveldi, með æðsta vald hjá
ráðherra. Fyrirmyndina að þessu væri
að finna í Danmörku. Agnes hélt því
fram að þar sem mikil völd ráðherra
fylgdu þessu fyrirkomulagi ætti að fylgja
jafnmikil ábyrgð, bæði lagaleg og
pólitísk.
Agnes gerði ábyrgð viðskiptaráðherra á
Fjármálaeftirlitinu að sérstöku umtals-
efni og sagði m.a. að ráðherra væri
eftir lits skyldur skv. lögum um Stjórnar-
ráð Íslands, nánar til tekið 9. grein.
Benti hún á skýrslu um starfsskilyrði
stjórnvalda, sem unnin var fyrir
forsætisráðuneytið árið 1999 og lögð
fyrir Alþingi, þar sem fjallað var um
þetta. Agnes sagði að samkvæmt
skýrslunni léki vafi á því hvort sjálf-
stæðar stofnanir falli undir eftirlit
ráðherra, en þar sem lögin um Stjórnar-
ráð Íslands tækju til allra stjórnarmálefna
ríkisins, þ.m.t. þeirra sem heyra undir
sjálfstæðar stofnanir, sé það nærtækast
að eftirlitsskyldan taki til allra stjórn-
valda. Orðalag stjórnarskrárinnar um
völd ráðherra styddu einnig þá niður-
stöðu. Ef svo væri hlyti pólitísk ábyrgð
ráðherra að vera einhver, hafi Fjármála-
eftirlitið brugðist á einhvern hátt.
Að loknum framsögum og stuttum
erindum þátttakenda í pallborði var
tíminn því miður á þrotum. Lögmenn
munu þó sjálfsagt fá mörg tækifæri til
að ræða um neyðarlögin í framtíðinni,
hvort sem er á þessum vettvangi eða
öðrum.