Feykir - 19.12.1984, Blaðsíða 2

2 FEYKIR
feYKIR
RITSTJÓRI OG ÁBYRGOARMAÐUR: Guðbrandur
Magnússon. ÚTGEFANDI: Feykir hf. PÓSTFANG:
Pósthólf 4, 550 Sauðárkrókur. SlMI: 95/5757.
STJÓRN FEYKIS HF.: Hilmir Jóhannesson, Sr.
Hjálmar Jónsson, Jón Ásbergsson, Jón F.
Hjartarson, Sigurður Ágústsson. BLAÐAMENN:
Hávar Sigurjónsson og Magnús Ólafsson.
ÁSKRIFTARVERÐ: 23 kr. hvert tbl.; i lausasölu 25 kr.
GRUNNVERO AUGLÝSINGA: 100 kr. hver
dálksentimetri. ÚTGÁFUTÍÐNI: Annan hvern
miðvikudag. PRENTUN: Dagsprent hf. SETNING
OG UMBROT: Guðbrandur Magnússon.
SKRIFSTOFA: Aðalgötu 2, Sauðárkróki.
Er trú aðeins fyrir kjána?
Ef við leiðum hugann einhvern tíma að trúmálum gerum við það
helst um jólin. Islcndingar telja sig flestir trúaða að einhverju
marki, en í nýlegri skoðanakönnun kom i Ijós að við segjumst
mörg láta okkur nægja barnatrú.
Trú vex ekki af sjálfu sér. Hún þarfnast næringar eigi hún að
vaxa og þroskast. Hvað mynduð þið kalla manneskju sem yxi
upp og fullorðnaðist, nema hvað hendurnar yrðu eftir í þroska og
þannig hefði maðurinn barnshendur, en fullþroskaðan likama að
öðru leyti? Auðvitað yrði slíkur maður kallaður vanskapaður?
En hvað þá um mann sem vex upp og fullorðnast, en trúarlífið
verður eftir á þroskastigi barns?
lim þessar mundir er rekinn lúmskuráróður fyrir því að trú sé
aðeins fyrir fávísa kjána, að þeir sem vilji vera álitnir upplýstir
og menntaðir skuli ekki láta bendla sig við trú og kirkjulegt
starf. Það þykir fínna að trúa á mátt sinn og megin. Það er
jafnvel leitað langt aftur í miðaldir til að reyna að sanna að trú
sé andstæð þckkingu og vísindum.
I störfum okkar viljum við standa okkur vel og ná árangri í því
sem við tökum okkur fyrir hendur. Oft fer okkur þó svo, að ætla
okkur meiri en við erum í rauninni. Við kæfum guðsneistann í
okkur og álítum að við getum vaðið áfram og orðið mikil af
sjálfum okkur. Slíkt lífsferðalag er oftast dæmt til að verða
gleðisnautt og samferðamönnum til ama, því maður sem hcldur
sig mikinn af sjálfum sér er lítill og á ekkert að gefa.
Kristin trú hefur lýst upp hugi íslcndinga um aldir. Hún hefur
sannað gildi sitt svo ekki verður hrakið með rökum. í þess stað er
reynt að benda á galla og mistök kirkjunnar og alhæft út frá því.
Slík gagnrýni er ákaflega léttvæg og yfirleitt fram sett til þess
eins að afsaka eigið áhugaleysi fyrir trúmálum — áhugaleysi
fyrir innihaldi nær allra trúariegra hátíðisdaga ársins og
áhugaleysi fyrir raunverulegum tilgangi lífsins.
I þessu blaði eru margar jólakveðjur frá fyrirtækjum og
einstaklingum. Ennfrcmur fáum við sendar slíkar óskir þessa
dagana frá vinum og vandamönnum. En hvað felst í orðunum
„gleðileg jól”? Hvers konar gleði er verið að óska okkur? An
þess að svara þeim spurningum beint vill Feykir í síðasta leiðara
þessa árs svara því til að jólagleðin verður hvorki borinn inn á
heimilin í innkaupapokum eða innbyrt við jólaborðið. I baráttu
fyrir bættum lífskjörum má ekki gleyma lífinu sjáll'u. Bætt
lífskjör geta aldrei orðið takmark okkar, hcldur fagurt mannlíf.
Fjölmiðlanámstefna kvenna
Dagana 23., 24. og 25.
nóvember s.l. bauð Kvenfélaga-
samband Islands fulltrúum frá
öllum kvenfélagasamböndum á
landinu til fjölmiðlaráðstefnu á
Hallveigarstöðum í Reykjavík.
Um 40 konur voru mættar víðs
vegar af landinu. Fulltrúar af
Norðurlandi vestra voru Elín á
Torfalæk í Húnavatnssýslu,
Elísabet formaður Kvenfélaga-
sambands Húnavatnssýslu, Mar-
grét J. Gunnarsdóttir, Sauðár-
króki og Ashildur M. Ofjörð á
Sólgörðum í Fljótum.
Konurnar fóru til hinna ýmsu
fjölmiðla undir leiðsögn sr.
Bernharðs Guðmundssonar. A
Morgunblaðinu leiðbeindi Elín
Pálmadóttir, blaðamaður, hóp-
num um hina ýmsu vinnslustaði
blaðsins og sagði nemendum
margt fróðlegt um blaða-
mennskuna. Þarna fengum við
að sjá hvernig blaðið er unnið
þar til það fer í prentun og var
tekin mynd af hópnum þar sem
konurnar voru að skoða og
spyrja starfsfólkið umstörf þess.
Annan daginn var farið í
Ríkisútvarpið og tók útvarps-
stjóri á móti fulltrúum og
kennara þeirra, hann ræddi við
og sýndi þeim vistarverur
útvarpsstjóra og árnaði þeim
síðan allrar blessunar í starfi
þeirra. Þá var Ragnheiður Asta
Pétursdóttir í fylgd okkar, en
hún kom til okkar að
Hallveigarstöðum og fræddi
okkur um þularstarfið, en hún
er öllum landsmönnum að góðu
kunn fyrir langt þularstarf.
Þarna vorum við kynntar fyrir
Pétri Péturssyni, útvarpsþuln-
um góðkunna, og auðvitað Jóni
Múla, þeim fjölhæfa útvarps-
rnanni. Þeir Jón og Pétur sögðu
konunum margt skemmtilegt
frá fyrri dögum útvarpsins.
Hljómplötusafnið var skoðað og
ýmsar tæknilegar upplýsingar
voru konum veittar í hinum
margvíslegu salarkynnum, en
þröngt er að starfsfólki búið
þarna, en samkomulag er víst
gott.
Næst var haldið í Sjónvarpið
og það er nú lexía út af fyrir sig,
t.d. sjónvarpssalurinn, þessi
mikli geimur, þarsem hægt erað
koma fyrir heilli stórri íbúð, en
lágt er undir loft þar sem allt er
þakið af ljóskösturum. Skag-
firsku fulltrúarnir voru settir i
þularsætið, svo var horft á í
sjónvarpsskermum, en ekki
fengu þær að tala, þó þær
þættust vera fullboðlegir frétta-
þulir og langaði jafnvel að spá í
veðurkortið. Máske verðurþetta
einn þáttur í áramótaskaupi,
hver veit? Öll þessi flóknu tæki í
sjónvarpssal og hinum ýmsu
vistarverum sjónvarpsins voru
eins og latína fyrir byrjendur.
Þegar þessum lærdómsríku
heiinsóknum lauk var gengið
upp í nýja hjúkrunarskólann og
haldið áfram að vinna úr
upplýsingum sem fengnar voru
á þessum fjölmiðlum. Ennfrem-
ur var tekið fyrir blaðið
Húsfreyjan sem er blað
kvenfélagasambanda í landinu
og á erindi inn á hvert heimili
landsins, eða eins og forseti
okkar, Vigdís Finnbogadóttir,
sagði: „Húsfreyjan inn á hvert
heimili, ekkert heimili án
húsfreyju”.
Til mikillar ánægju nám-
stefnukvenna kom frú Sigríður
Thorlacius í heimsókn og
heilsaði upp á hópinn.
Þriðja daginn mættu konur í
Félagsheimili Langholtskirkju
en þar var fyrirhugað að ljúka
námstefnunni. Þar var konum
skipt niður í uniræðuhópa sem
dreifðu sér um hið stóra og
vistlega safnaðarhús. Mjög
góður félagsandi var alla dagana
meðal þessa nemendahóps og
kynntust konur af öllu landinu
og skiptust á skoðunum um
ýmis málefni.
Námstefnunni lauk svo með
því að konurnar voru við
messu hjá sr. Sigurði Hauki
Guðjónssyni í hinni stóru og
velbúnu Langholtskirkju.
Þessir veittu námstefnukon-
um mikinn fróðleik sem
vonandi nýtist þeim heima í
héraði. Kvenfélagasambandi
Islands færum við norðankonur
fyllstu þakkir fyrir hið góða boð
og frábært skipulag námstefn-
unnar.
Áshildur M. ÖQörð
Mikils virði að hið rétta er komið í ljós
í síðasta tölublaði var greint frá
„nýjum” upplýsingum varðandi
lögsögumál Skarðshrepps og
Sauðárkróks. Missagt var þarað
færslur í reikningum Sauðár-
krókshrepps frá árinu 1936
hefðu leitt hið sanna í ljós. Rétt
er að færslurnar voru í reikning-
um Skarðshrepps. Þær upplýs-
ingar og önnur gögn viðkom-
andi málinu fann Sveinn Guð-
mundsson, formaður hesta-
mannafélagsins Léttfeta, á Hér-
aðsskjalasafninu á Sauðárkróki.
Þá kom fyrst í ljós að greiðslan
fyrir landið í Borgarmýri hafði
verið reidd af hendi á sínum
tíma og lögsagan staðfest af
ráðherra. Þórður Þórðarson,
bæjarstjóri á Sauðárkróki, sagði
í samtali við Feyki, að 18.
október s.l. hefði Sveinn mætt á
fund bæjarráðs og lagt fram
gögnin. Þórður vildi taka fram
að bæjaryfirvöld hefðu í mörg ár
átt í samningaviðræðum við
Skarðshrepp um að fá lögsögu
yfir þessu umrædda landi i
Borgarmýrum, en þeim hafi lítt
miðað. Það færi því ekki á milli
mála hve mikils virði það væri
fyrir bæjarfélagið að hið rétta
skuli vera komið í ljós. Vildi
bæjarstjóri koma á framfæri
þökkum bæjaryfirvalda til Sveins
fyrir þetta framtak hans.
Það er ek/d sama hvort skólamir heita memtaskólar eða jjölbrautaskólar!
Skólar á silfurfati firá ríkinu
Á Fjórðungsþingi Norðlend-
inga í haust var samþykkt
ályktun þess efnis að greiðslu-
byrði sveitarfélaga vegna upp-
byggingar framhaldsskóla, sér-
staklega fjölbrautaskóla, verði
jöfnuð og samræmi komið á.
Samkvæmt núverandi fyrir-
komulagi taka sveitarfélögin,
sem í hlut eiga, þátt í kostnaði
við uppbyggingu fjölbrauta-
skóla að tveimur fimmtu
hlutum, en þar sem um
menntaskóla er að ræða, er
byggingarkostnaður þeirra og
rekstur á vegum ríkisins.
Rekstur fjölbrautaskóla skiptist
síðan jafnt milli ríkis og bæjar.
Tillaga Fjórðungssambandsins
gengur í þá átt að rétta þennan
ójöfnuð og í þá veru að
fjölbrautaskólar verði fjár-
magnaðir á sama hátt og
menntaskólar.
Uppbygging Fjölbrautaskól-
ans á Sauðárkróki hefur verið á
herðum Sauðárkróksbæjar að
tveimur fimmtu hlutum. Til
samanburðar má svo nefna
menntaskólana á ísafirði og
Egilsstöðum, þar sem ríkið
hefur séð um uppbyggingu
þeirra. Upphæðir þær sem um er
að ræða hlaupa á tugum
milljóna og er augljóst að slíkt er
þungur baggi á herðum
tiltölulega fámenns sveitar-
félags. Bygging heimavistar er
þó eingöngu á vegum ríkisins.
Helgi Bergs, bæjarstjóri á
Akureyri, er núverandi formað-
ur Fjórðungssambands Norð-
lendinga og Feykir spurði hann
hvort þessari tillögu hefði verið
fylgt eftir við yfirvöld síðan hún
var samþykkt í haust.
— Hún hefur verið kynnt
þingmönnum Norðurlands og
þeim gerð grein fyrir henni.
Hinsvegar mætti gjarnan spyrja
hvort ekki væri jafn eðlilegt að
menntaskólarnir yrðu kostaðirá
sama hátt og fjölbrautaskólar,
en ekki öfugt. Ég er almennt
fylgjandi þeirri stefnu að
sveitarfélögin taki meiri þátt í
kostnaði á móti ríkinu. Þessi
tillaga gengur í þá átt að koma
fjölbrautaskólunum alfarið yfir
á ríkið.
— En þegar um tilvik eins og
Isafjörð og Egilsstaði er að
ræða? Samanborið við t.d.
Sauðárkrók hafa þessi bæjar-
félög fengið sinn framhalds-
skóla allt að því ókeypis?
Sérstaklega núna þegar uppi eru
hugmyndir um að þessir skólar
verði gerðir að íjölbrautaskól-
um.
— Jú það er rétt. En það
mætti vel hugsa sér að
sveitarfélögin keyptu sig inn í
stofnanirnar, greiddu ríkinu
einhvern hluta byggingarkostn-
aðar gegn eignaraðild, sagði
Helgi Bergs.
Jón Hjartarson, skólameist-
ari Fjölbrautaskólans á Sauðár-
króki, sagði í samtali við Feyki
að hann sæi ekki hvaðan
sveitarfélögum á borð við
ísafjörð og Egilstaði ætti að
koma frumkvæði til að kaupa
sig inn í stofnanir á borð við
fjölbrautaskóla þegar ríkið hefði
rétt þeim skólana á silfurfati.
— Hér er um grundvallar-
réttlætismál að ræða. Sveitar-
félag á borð við Sauðárkrók
hefur fest milljónir í Fjölbrauta-
skólanum og því hlutfallslega
varið meiri fjármunum til
skólamála en flest önnur
sveitarfélög á landinu. Ég er
hræddur um að það kæmi annað
hljóð í strokkinn ef t.d.
Akureyrarbær hefði lagt jafn-
mikið af tekjum sínum til
Menntaskólans þar. Ég lít svo á
að fjölbrautaskólar eigi að sitja
við sama borð og menntaskólar í
þessu tilliti og vonast til að
tillögu Fjórðungsþingsins verði
fylgt fastar eftir við þingmenn en
verið hefur til þessa.
Feykir snéri sér næst til
Stefáns Guðmundssonar al-
þingismanns og spurðist fyrir
um framgang þessa máls í sölum
Alþingis.
— Þetta mál var kynnt
þingmönnum beggja Norður-
landskjördæmanna á fundi með
sveitarstjórnarmönnum svæðis-
ins er þeir voru í Reykjavík á
fjármálaráðstefnu sveitarfélaga.
Það þarf ekki að spyrja mig
hvort ég sé með þessu eða móti;
mér Finnst þetta svo sjálfsagt
réttlætismál, að þarna verði
komið á jöfnuði. Þetta mál hefur
ekki komið inn á þing, en hins
vegar veit ég að það er verið að
vinna að þessu máli í
Menntamálaráðuneytinu og reynt
að finna lausnir til að jafna þann
mismun sem ríkir í þessum
efnum. Ég held að viðleitnin sé
að jafna mismuninnokkur í hag,
þ.e. að fyrirkomulagið við
uppbyggingu fjölbrautaskóla
verði svipað og viðhaft er við
menntaskóla, sagði Stefán
Guðmundsson.