Feykir - 19.12.2001, Blaðsíða 10

10 FEYKIR 44/2001
„Það voru svo góð fjárhús á Miklabæ“
Spjallað við Döllu Þórðardóttur og Agnar H. Gunnarsson presthjón
„Ég ákvað það núna að huga vel að því hvernig best væri að
haga hlutunum á aðventunni. Það er ýmislegt sem safnast sam-
an á þessum tíma, margt sem þarf að koma í verk, en samt nauð-
synlegt að hafa tíma fyrir sjálfan sig svo maður geti notið að-
ventunnar. Mér sýnist að það ætli að takast að þessu sinni”, seg-
ir Dalla Þórðardóttir sóknarprestur á Miklabæ og prófastur í
Skagafirði. Agnar H. Gunnarsson maður hennar, sem einnig er
guðfræðingur, leggur trúlega sitt af mörkum við jólaundirbún-
inginn, með gegningum og öðrum útiverkum. Að minnsta kosti
er hann á því að það sé ijarstæða að vera að hlaða upp kinstrum
af smákökum fyrir jólin. Hann hefur þá einörðu skoðun að
smákökurnar séu best borðaðar á jólaföstunni, því á jólunum sé
ýmislegt annað sem fólki grípi til næringar, og þá fari smákök-
urnar oft fyrir ofan garð. Hún er fremur óvenjuleg jólafastan hjá
presthjónunum á Miklabæ núna, þau fyrstu sem þau eru barn-
laus. Synirnir tveir, sem stunda nám við Menntaskólann á Akur-
eyri og Háskóla íslands, koma þó heim um jólin og einnig er von
á Yrsu systur Döllu og fjölskyldu í heimsókn. Þannig að óvenju
mannmargt verður nú um jólin á Miklabæ, eða níu manns.
Á liðnu vori voru 15 ár síðan þau
Dalla og Agnar komu á Miklabæ, en
þar á undan hafði Dalla verið sóknar-
prestur á Bíldudal í fimm ár. „Við
komum nú aðallega hingað vegna
þess að hér voru svo góð fjárhús”,
segir Agnar. Og Dalla tekur undir að
það sé alveg rétt. Agnar hafi alltaf haft
áhuga fyrir því að komast í sveitina og
búskapinn.
„Við komum hingað í nóvember
1985 í ffekar kuldalegu veðri til að líta
á staðinn. Okkur leist svo sem ekki vel
á íbúðarhúsið gamla, sem var ónýtt
má segja, og það var ekkert sérlega
heillandi að koma hingað á þessum
tíma ársins. Við ákváðum samt að láta
slag standa, ég sótti um brauðið og
fékk það.
Mér er minnistæð fyrsta nóttin sem
ég svaf héma vorið sem við komum.
Ég vaknaði upp um miðja nóttina,
með þá tilfinningu að nú væri ég
komin heim, hér yrði heimilið mitt.
Við fórum fljótlega að taka talsverðan
þátt í félagslifinu. Agnar kenndi við
Varmahlíðarskóla og kynntist fjölda
fólk í gegnum kennslustarfið. Ég
kynntist mörgum í gegnum kirkjukór-
inn og svo gekk ég í kvenfélagið, fór
að syngja í Rökkurkórnum, og svo
auðvitað kynntumst við mörgum í
gegnum bömin og þeirra leikfélaga.
Ég sem prestur var svo sem ekkert
að velta mér upp úr því hvemig sókn-
arbömunum líkaði við mig, ég held ég
hafi gefið því bara sinn tíma og við
komumst tiltölulega fjótt og ágætlega
inn í þetta samfélag hér í Akrahreppn-
um og kynntumst fjölda fólks út um
allt hérað”, segir Dalla.
Loðnar og lembdar ær
Þau Miklabæjarhjón telja það mik-
inn kost að stunda búskap á jörðinni
og Dalla segir það gott að vinna það
sama og sóknarbömin. Það sé líka at-
vinnuskapandi fyrir fjölskylduna.
Sauðfjárbúskapurinn er forsendan fyr-
ir því að Agnar gat snúið frá kennsl-
unni í búskapinn, sem hann hefúr
stundað einvörðungu síðustu 7-8 árin,
og synirnir vilji starfa að heyskapnum
og öðmm bústörfúm yfir sumarið.
„Ég tók við af Þórsteini Ragnars-
syni. K.irkjujörðinni fylgja 24 ær loðn-
ar og lembdar, en það eru 50 fjár alls.
Þá fylgdu jörðinni tvær kýr, en þar
sem Þórsteinn var meira gefinn fyrir
hesta en kýr var því breytt í tvær
hryssur nieð folöldum. Við höfúm svo
verið að bæta við okkur kvóta og
emm komin upp í 260 ærgildi”, segir
Dalla.
„Það er vitaskuld búið að skerða
kvótann margoft á þessum tíma.
Meira að segja var hann eginlega strax
skertur þessi kvóti sem við keyptum
fýrst og um tíma reyndum við að bæta
við jafnmiklu og við vomm skert, til
þess að halda í. í þessi 16 ár hefur
maður alltaf verið að vona að það fari
nú að lagast í sauðfjárræktinni, en það
bólar lítið á því”, segir Agnar.
„Ég held að það sé ákaflega erfitt
að vera sveitaprestur, ef það er ekki
búskapur á jörðinni. Þjóðfélagið tók
mjög mið að lífinu í sveitinni hér áður
fyrr, en það hafa orðið miklar breyt-
ingar síðustu áratugina”, segir Dalla.
„Ég reyndar kunni varla neitt á
dráttarvél þegar við komum hingað.
Minnist þess að fýrsta sumarið sem
við vorum hérna, þá var Bjarni á
Sunnuhvoli að slá og fleira fólk í hey-
skap. Bjami sagði við mig „þig lang-
ar náttúrlega til að slá. Þú lætur bara
dráttarvélina snúast 2300 snúninga og
þá slær hún að sjálfú sér.” Það má
segja að þetta sé eina tilsögnin sem ég
hef fengið í sambandi við tæknihlið
búskapsins. Ég hef notað þessa reglu
hans Bjarna síðan og hún hefúr dugað
ágætlega.
Það var einmitt eitt óþurrkasumar-
ið héma í sveitinni, þegar miklar rign-
ingar voru fýrripart sumars og rnenn
vom varla búnir að ná saman tuggu
upp úr 20. júlí, að fýrmendur Bjarni á
Sunnuhvoli benti mönnum á mánað-
ardaginn og sagði að þetta gerði ekki
mikið til, þá stóð á mánaðardeginum í
kringum þann 25. ,heyannir byrja”,
sagði Agnar.
Jól í Strassburg
Hugmyndin var að þetta viðtal yrði
með jólalegu ívafi og Dalla og Agnar
höfóu leitt hugann að jólaminningum.
Dalla segir að ein sterkasta jóla-
minningin frá unglingsárunum sé ffá
þeim tíma þegar foreldarar hennar
bjuggu um tíma í Strassburg í Frakk-
landi.
„Það var 15-20 mínútna gangur í
skólann. Það var Tónlistarháskóli
skammt frá skólanum og þar framan
við stórt torg. Á aðventunni var settur
upp markaður á torginu, þar sem seld-
ur var ýrniss varningur. Bændurnir
vom að selja osta, heimatilbúið jógúrt
og fleira. Það var angan í loftinu af ný-
bökuð brauði, eplum og sitthverju.
Tónlistarfólk kom og spilaði, það var
sungið og ýmislegt gert til skemmtun-
ar. Þetta var notaleg stemmning og í
minningunni er ég með nýbakaða
vöfflu með flórsykri á leiðinni heim í
gegnum skóginn.
Ég er sjálf ekki mikið fýrir það að
skreyta heima hjá mér, en mér finnst
samt mjög fallegt að sjá skreytingam-
ar, fallega skreytt tré í görðunum og
jólaljós á húsunum og í bæjunum.
Mér finnst að fólk eigi að lofa jóla-
skreytingunum að lifa. Það liggur
ekkert á að taka allt niður á þrettánd-
anum.
Mér finnst mjög hátiðlegt að fara i
kirkjuna á aðfangadagskvöld og fá að
messa. Við höfum verið með hátiðar-
messu fýrir miðnættið á aðfangadags-