Morgunblaðið - 18.08.2015, Side 20

20 UMRÆÐAN Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. ÁGÚST 2015
✝ Halldóra Jóns-dóttir fæddist í
Reykjavík 12. apríl
1923. Hún lést á
spítalanum í Stykk-
ishólmi þann 9.
ágúst 2015.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Ólafur
Jónsson frá Egils-
stöðum í Vopna-
firði, f. 7.5. 1892, d.
1.12. 1930, og Mar-
grét Ketilbjarnardóttir frá
Tjaldnesi í Saurbæ, f. 9.8. 1898,
d. 27.12. 1968. Systkini Hall-
dóru eru Emilía, Magnús, en
þau eru látin, á lífi eru María,
Jón Eggert, Grétar og Þórður
Guðlaugur. Halldóra giftist
28.12. 1952 Steinþóri Viggó
Þorvarðarsyni, f. 16.1. 1924, d.
22.9. 2009. Foreldrar hans voru
Þorvarður Einarsson frá Dunki
í Hörðudal og Elínbjörg Jónas-
þau þrjá syni. Jón Garðar, maki
Hulda Valdís, þau eiga fjögur
börn. Steinþór Viggó, maki
Bergþóra, þau eiga eina dóttur.
Rúnar Þór, maki Svanhvít, þau
eiga tvo syni. 4) Jónas f. 1952
maki Guðrún Gunnlaugsdóttir,
eiga þrjú þau börn. María, á tvö
börn. Halldór, maki Signý og
þau eiga þrjá syni. Gunnlaugur,
maki Birna, þau eiga tvö börn.
5) Þorvarður Ellert, f. 1957 og á
hann tvö börn. Viktor, maki Sól-
veig, þau eiga þrjú börn og
Olga Ósk, á eina dóttur. 6)
María, f. 1960, maki Ásgeir
Björnsson og eiga þau þrjá syni.
Björn Kristján, maki Eyrún
Ösp, þau eiga þrjú börn. Hrann-
ar Már, maki Dóris Ósk, þau
eiga tvö börn og Arnar Dóri,
maki Inga Rós, þau eiga þrjú
börn.
Halldóra og Steinþór Viggó
bjuggu mest allan sinn búskap í
Stykkishólmi. Halldóra var
mjög myndarleg húsmóðir og
hennar ævistarf fór mest í að
sinna börnum og búi.
Útför Halldóru verður gerð
frá Stykkishólmskirkju í dag,
18 ágúst 2015, kl. 14.
dóttir frá Kletta-
koti Skógaströnd.
Börn Halldóru
og Steinþórs eru: 1)
Jón Ólafur, f. 1942
og á hann fjögur
börn. Halldóra
Birna, maki Magn-
ús, þau eiga fjórar
dætur. Guðmundur
Hjörvar, maki
Hjördís, þau eiga
fjögur börn. Árni
Ketilbjörn, maki Valgerður, þau
eiga tvo syni og Jón Ólafur,
maki Svanhvít. 2) Eggert Þór, f.
1945, d. 2009, maki Hannesína
Rut Guðbjarnadóttir, eiga þau
þrjú börn. Guðný, maki Hilmar,
þau eiga þrjú börn. Steinþór
Viggó, maki Vala Ólöf, þau eiga
fjögur börn. Guðbjarni, maki
Sigrún Rós, þau eiga þrjá syni.
3) Þorgerður, f. 1950, maki
Bjarni F. Garðarsson og eiga
Eftir því sem maður eldist
gerir maður sér betur grein fyrir
því sem skiptir máli og hvernig
lífið skiptist í óteljandi þrosk-
astig, með litrófi tilfinninga og
tímabila. Hver og einn á sína
sjálfstæðu sögu með tengingum
við svo marga en með svo mis-
munandi hætti. Ein af mikilvæg-
ustu persónum í mínu lífi var ást-
kær amma mín úr Stykkishólmi,
Halldóra Jónsdóttir, sem féll frá
nýverið.
Barnæskan er eitt af þeim
tímabilum sem hver maður geng-
ur í gegnum og einnig sá tími
sem nálægð við ömmu skiptu
hvað mestu máli en var hún sem
ljós sem lýsti veginn fyrir svo
marga. Allir áttu skjól þar sem
amma mín var.
Öll samskipti við ömmu ein-
kenndust af hlýleika, kímni og
virðingu, en hún hafði til að bera
þann eiginleika að geta gert allt
að einhverri töfraveröld. Það var
ávallt tími fyrir Tangagötubörnin
hvort sem var í lengri eða styttri
tíma, mörg eða fá, það skipti ekki
máli. Amma hafði nóga ást og
virtist stjórna tímanum þannig
að allir fengu það sem þeir
þurftu.
Þar sem ég og mínir bræður
bjuggum á Hornafirði voru ferðir
í Stykkishólm mikil upplifun.
Stundum fórum við einir í lang-
ferðabifreiðum, þar sem þurfti að
skipta á milli bifreiða í Reykjavík
og Borgarnesi eða öll fjölskyldan
fór saman akandi langa leið á
þurrum malarvegum. En langur
og á köflum erfiður ferðatími
skipti ekki máli því ávallt stóð
upp úr að við vorum á leiðinni til
ömmu og afa í Stykkishólmi.
Þegar síðan í Hólminn var
komið opnuðust töfrar ömmu og
afa á Tangagötu 2. Litla gula
húsið sást vel þegar að því var
ekið og úti á stéttinni stóðu þau
hjónin saman og tóku á móti
þreyttum ferðalöngum opnum
örmum. Maðkavíkin skammt frá
sveipuð ævintýraljóma og
Tangagötubörnin sem í Hólmin-
um voru sameinuðust og leikvöll-
urinn var allur Stykkishólmur og
Nýræktin. Án undantekningar
gaf amma sér góðan tíma til að
leika við börnin, hvort heldur til
að spila á skemmtarann, taka í
spil eða syngja fagurri röddu
gömul en ástsæl lög meðan hún
tók til í húsinu og nöldraði lít-
illega yfir neftóbakinu á gólfinu
frá afa, en hló síðan dátt að allri
vitleysunni. Hún amma hefði get-
að orðið atvinnusöngkona slíkir
voru tónarnir frá henni og þegar
hún skemmti sér með barnabörn-
unum lýstust fallegu augun
hennar upp og hún brosti með
öllu andlitinu. Þannig mun ég
ávallt minnast ömmu minnar.
Það eru forréttindi að hafa átt
þessa tíma með ömmu og þrátt
fyrir að tíminn liði eða aðstæður
breyttust, voru alltaf til staðar
þessi sterku bönd. Ferðum vest-
ur fækkaði, vinnustundum fjölg-
aði um leið og fjölskyldan mín
stækkaði, en eiginkona og börn
mín hafa einnig verið svo lánsöm
að kynnast þessari yndislegu
konu sem amma mín var.
Við fráfall ömmu minnar er
ákveðið tímabil í lífi mínu á enda.
Tímabil umvafið ást og hlýju og
endalausum og skemmtilegum
minningum. Ég náði að kveðja
ömmu og segja henni hve mikils
virði hún væri mér. Fyrir það er
ég þakklátur.
Við sem höfum misst eigum
minningar sem munu lifa um ein-
staka konu. Guð veri með ykkur.
Jón Garðar Bjarnason.
Með sorg og söknuð í hjarta
kveð ég í dag ástkæra ömmu
mína, en amma lést á sjúkrahús-
inu í Stykkishólmi að kvöldi þann
9. ágúst sl. Það hafa verið algjör
forréttindi að hafa ömmu til stað-
ar allan þennan tíma, en amma
var 92 ára þegar hún lést. Eins
hafa verið forréttindi fyrir börnin
mín að eiga langömmu, lang-
ömmu sem sýndi þeim og því sem
þau tóku sér fyrir hendur mikinn
áhuga. Amma spurði alltaf um
þau þegar við töluðum saman,
hvernig Anítu Rut gengi í háskól-
anum og hvernig Andra Snæ og
Aroni Orra gengi í körfuboltan-
um. Hún var áhugasöm um líf
barnabarna og langömmubarna
sinna og endalaust stolt af þeim
öllum. Við amma spjölluðum oft
saman og gátum við rætt um allt
mögulegt og mjög oft urðu sam-
tölin ansi löng en amma hafði
gaman af því að tala um fjöl-
skylduna og lífið sjálft.
Það verður skrítið að koma í
Hólminn og geta ekki heimsótt
ömmu en hún hefur verið svo
stór hluti af Hólminum fyrir okk-
ur. Þegar ég var barn fékk ég að
fara vestur á sumrin og dvelja
hjá ömmu. Þær minningar ylja
mér nú, en amma dekraði enda-
laust við okkur sem hjá henni
voru.
Amma var mjög dugleg hús-
móðir og heimsins besti kokkur,
ömmu matur var sá besti í heimi
og veit ég að margir geta tekið
undir það. Aldrei fór neinn
svangur frá henni, amma stóð í
eldhúsinu nánast allan sólar-
hringinn en mjög mikill gesta-
gangur var hjá henni yfir sum-
artímann. Amma sagði einu sinni
við mig þegar ég var að biðja
hana að setjast niður að hún
myndi hvíla sig í vetur þegar
enginn væri í heimsókn. Amma
gerði allt sjálf, eldaði allan mat
frá grunni, bakaði kökur og
brauð, saumaði, heklaði, gerði
við, málaði og vann í garðinum,
en mér fannst hún alltaf vera að,
var fyrst á fætur og síðust til að
fara að sofa. Hún gerði heimsins
besta grjónagraut, rabarbar-
asultu og steiktan fisk. Það sem
var erfiðast fyrir ömmu við að
eldast var að þurfa að hætta
heimilisstörfum en hún vildi
endalaust gefa okkur eitthvað að
borða.
Heima hjá ömmu og afa í
Stykkishólmi var alltaf yndislegt
að koma en mikið líf og fjör var
oft á heimilinu þegar börnin
hennar og barnabörn voru mörg
hver í heimsókn og skemmtileg
Halldóra K.
Jónsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku langamma okkar.
Söknuðurinn er mikill.
Hólmurinn verður tómleg-
ur þegar þú ert ekki þar til
að taka á móti okkur með
brosi og opnum faðmi.
Hjartahlýja og góðvild eru
eiginleikar sem ætíð fylgdu
þinni nærveru. Alltaf
varstu áhugasöm um dag-
legu athafnir okkar systk-
ina. Kærleiksríkar minn-
ingar munu lifa í hjörtum
okkar. Við vitum að þú fylg-
ist með okkur ásamt Egga
afa og Viggó langafa.
Þín barnabarnabörn,
Aníta Rut, Andri
Snær og Aron Orri.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við
síðuna.
Minningargreinar
Mikill upp-
gangur
ferðaþjónust-
unnar kallar á
fleiri gististaði.
Þar er veitt
þjónusta við
ferðamenn.
Einn partur er
afþreying. Þeg-
ar þreyttir
ferðalangar skila sér aftur á
gististaði eftir að hafa skoð-
að náttúruperlur okkar, þá
kveikja margir á afþreying-
artækjum sem eru í boði og
nýta sér að horfa á það úr-
val sem stendur til boða.
Sem stendur er það varla
mönnum bjóðandi hjá mörg-
um. Stærstu gististaðir
landsins tíma ekki að greiða
fyrir góða afþreyingu, held-
ur taka orð sölumanna „mót-
tökukerfa fyrir gervihnetti“
trúanleg um að það sem sé
þarna uppi sé bara gott,
ókeypis og dugi. Þeir eru jú
að selja sína vöru, en þeir
eru ekki sérfróðir um leyf-
ismál sjónvarpsstöðva og
þekkja fæstir ekkert til rétt-
hafasamninga. Ég hef haldið
fyrirlestur, sem og fram-
kvæmdastjóri Stefs, fyrir
rafiðnaðarmenn, þannig að
þetta ætti ekki að koma
þeim spánskt fyrir sjónir.
Rafverktakar: Hættið að
bjóða ólöglegt sjónvarpsefni
til hótela og gistiheimila.
Gististaðir geta ekki tekið
eign eins aðila og gert að
sinni. Sjónvarp, eins og ann-
að höfundarvarið efni, er háð
leyfissamningum. Í fyrra
lögðum við forsvarsmenn
fyrirtækis sem sinnir um-
boðsmennsku fyrir erlendar
sjónvarpsstöðvar hér á landi
og fulltrúar frá IHM/STEF í
þá vinnu að kynna fyrir
samtökum ferðaþjónust-
unnar SAF, fyrir hvað höf-
undarvarið sjónvarpsefni
stendur og hvaða lausnir og
skyldur við töldum best til
þess fallnar að koma ein-
hverju lagi á annars mjög
óvenjulegar aðstæður, sem
helst hafa minnt mann á
villta vestrið.
Þó mætti alveg spyrja sig
hvers vegna í ósköpunum
maður nennir yfir höfuð að
eiga við svona markað þar
sem t.d. skrifað
er undir trúnað-
arsamkomulag
s.k. NDA við
eitt stærsta fyr-
irtæki landsins
um að hefja
samninga-
viðræður sem
svo enda í að
þriðji aðilinn er-
lendis frá, gegn-
um innlendan
umboðsmann
sinn, er nú farinn að blanda
sér í málið. Fyrirtæki sem
allir höfðu gefist upp á fyrir
löngu innheimtir hér einhver
áskriftargjöld, en ekki er
greitt neitt til rétthafa, en
reynir nú aftur við inn-
lendan markað, allt vegna
þess að ekki er hægt að
virða þagnarskyldu. Hér er
starfsmaður hótelsins eflaust
að reyna að ná betri samn-
ingum með að ná til ein-
hvers sem þekkir einhvern,
en kannski áttar sig hrein-
lega ekki á því alþjóðlega
umhverfi sem plagg eins og
NDA hefur í för með sér.
Allavega tapaðar vinnu-
stundir og svekkelsi. Annar
aðili fær endalausar meld-
ingar um leyfisrétt okkar á
þekktri alþjóðlegri fræðslu-
rás, en fær sjónvarpsmerkin
einhvers staðar frá, búinn að
sýna þetta í langan tíma á
öllum herbergjum sínum og
fær loks reikning fyrir sann-
anlegri notkun, loks þegar
skriflegt svar um stöðvaval
fékkst staðfest, en bregst
svo ókvæða við og þrætir
fyrir allt. Hvað er annað
hægt að gera en að láta á
málið reyna fyrir dóm-
stólum, því miður. Svona er í
raun hægt að lýsa því hvern-
ig það er að semja við ís-
lenska ferðaþjónustuaðila
sem selja hér gistingu. Því
var ákveðið að snúa sér
beint til SAF og sjá til með
hvort ekki væri hægt að ná
einhverjum vitrænum „heild-
arsamningi“ við markaðinn í
heild sinni, í stað þess að
vera að svekkja sig enda-
laust á einum og einum hót-
elstjóra, sem hlustar ekki á
rök. Ekki tók betra við.
Fundnir haldnir, en vantrú
forsvarsmanna samtakanna
á að ná samningum algjör.
Af hverju eruð þið með þessi
réttindi en ekki Skjárinn eða
365? Okkar félagsmenn vilja
ekki semja við einokunarfyr-
irtæki og þar fram eftir göt-
unum. Skilningur á rétthafa-
og leyfissamningum sjón-
varps var alls ekki fyrir
hendi, þrátt fyrir að þetta
væri oft útskýrt á manna-
máli. Í lok síðasta árs var
það fullljóst að þetta næði
ekki lengra og viðræðum
slitið í bili. Jú, Stefi var lof-
að að þetta yrði kynnt fé-
lagsmönnum, en sem stend-
ur er ekkert að finna í
fréttabréfum samtakanna til
félagsmanna sinna og því
ekki séð að staðið hafi verið
við gefin fyrirheit. Þó situr
eftir „kröfugerð“ SAF í mín-
um huga. Við höfum brugð-
ist við þessu. Hótel og gisti-
heimili geta nú snúið sér til
nokkurra aðila. 365 býður nú
góðan og fjölbreyttan
áskriftarpakka með mynd-
lyklum símafélaganna sem
aðgengispunkt, sem sparar
viðkomandi aðilum að setja
upp rándýran móttökubúnað
og leigja heldur myndlykla
fyrir lágt mánaðarverð.
STEF hefur heimilað nokkr-
um aðilum að selja áskriftir
að norrænum og evrópskum
ríkisstöðvum til hótela og
gistiheimila, og einhverjir
útlendir aðilar bjóða nú e.k.
heildarlausnir. Því er ekki
um það að ræða að hér sé
einhver einokun á ferð, langt
í frá.
Ég skora því á SAF að
standa nú við stóru orðin og
upplýsa félagsmenn sína um
að ganga frá löglegum end-
urvarpssamningum um lög-
legt sjónvarpsefni á gisti-
stöðum félagsmanna sinna
og hætta að taka niður
breskar ólögmætar sjón-
varpsstöðvar.
SAF verður að bregðast við
Eftir
Hólmgeir
Baldursson
Hólmgeir Baldursson
» Því var ákveðið
að snúa sér
beint til SAF og sjá
til með hvort ekki
væri hægt að ná
einhverjum vitræn-
um „heildarsamn-
ingi“ við mark-
aðinn.
Höfundur er forstöðumaður
Filmflex sem er leyfishafi er-
lendra sjónvarpsstöðva.
Þótt Pétur
Gunnlaugsson
á Útvarpi
Sögu sýni sí-
fellt fleiri
merki þess að
hann þyrfti á
tveggja vikna
fríi í Flórída
að halda, fær
hann samt til
sín áhugaverða viðmælendur
í þætti á stöðinni. Viðtölin
eru síðan endurtekin í dag-
skránni og öllu endurvarpað
um senda nánast hvert á
land sem er, skilst mér.
Næst víst einnig á alnetinu
um allan heim og því telst
Saga talsvert áhrifarík út-
varpsstöð.
Ekki var það ómerkilegt
málið sem rætt var í þætti
23.7. sl. í boði Péturs. Þrír af
þeim sérlegu aðilum, sex að
tölu, er stóðu að stefnumark-
andi grein í Morgunblaðinu
nýlega um „besta stað fyrir
nýjan Landspít-
ala“, mættu í
beina útsendingu
– á síðustu stundu
til að freista þess
að koma í veg fyr-
ir ætlun komm-
únista að troða
nýtísku sjúkra-
húsi á ótækan
stað, fyrir utan að
vera óboðleg
truflun og hljóð-
mengun fyrir nú-
verandi sjúkrahús
á byggingatímanum.
Framkvæmdirnar verða
einfaldlega að fara fram ann-
ars staðar – og því ekki á
„besta stað“, hvar svo sem
hann fyrirfinnst. Það á auð-
vitað ekki að þenja út bygg-
ingamagnið með fjölda húsa
og tilheyrandi göngum og
rangölum, heldur byggja upp
og nota lyftur, líkt og á
Loma Linda-sjúkrahúsinu í
Kaliforníu sem ólíklegt er að
byggingarstjórn háskóla-
sjúkrahússins fyrirhugaða
hafi barið augum, illu heilli.
Hinir sérlegu menn sem
komu fram á Útvarpi Sögu –
aftur í þágu allrar þjóð-
arinnar til að forðast skelfi-
leg mistök – hvöttu fólk til að
láta í sér heyrast eða sjást,
nú þegar síðustu forvöð til
undansláttar blasa við. Brýna
þarf Alþingi (les: ríkis-
stjórnina) til að stöðva fyrir-
hyggjuleysið. „Þröngsýni fé-
lagshyggjufólks“ er frasi sem
of oft þarf að komast inn í
umræðuna, ekki síst þegar
við blasir að framkvæmda-
valdið neyðist til að grípa til
óyndisúrræða, líkt og bráða-
birgðalaga eða ráðherra-
reglugerðar, svo stöðva megi
gæluverkefni uppgjafa póli-
tíkusa.
„Betri stað“ ber að finna núna
Eftir Pál
Pálmar
Daníelsson
Páll Pálmar Daníelsson
» „Þröngsýni fé-
lagshyggju-
fólks“ er frasi sem
of oft þarf að kom-
ast inn í um-
ræðuna.
Höfundur er leigubílstjóri.