Afmælisrit F.U.J. - 01.06.1938, Blaðsíða 8

AFMÆLISRIT F. IT. J.
varð hann þrítugur á því ári. Hann var
einnig um það leyti kosinn formaður í
Verkamannafélaginu Hlíf, og var for-
maður þess þetta ár (1931). Átti hann
mikinn og góðan þátt í stofnun Pönt-
unarfélagsins og lífsbaráttu þess fyrstu
árin, eins og lýst mun verða, þegar saga
þess félagsskapar verður rituð.
Formaður F. U. J. var þá kosinn Ólafur
Þ. Kristjánsson, en stjórnin, sem nú var
skipuð 5 mönnum, var þannig að öðru
leyti, að Jón Magnússon var varafor-
maður, Þórður Þórðarson ritari, Sigríð-
ur Thordersen gjaldkeri og Niels Þórar-
insson fjármálaritari.
Á þessu ári tók mjög að dofna yfir
félagslífinu, þegar hrifningaraldan frá
bæjarstjórnarkosningunum árið áður
tók að hjaðna. Fundir voru að vísu litlu
færri en áður, — 11 málfundir, 2 opin-
berir þjóðmálafundir, 2 skemmtanir og
1 kaffikvöld, — en þeir voru miklu verr
sóttir en áður. í árslok 1931 voru skráðir
félagsmenn 178 að tölu, en aðeins fáir
þeirra voru lifandi félagar, sem bezt má
sjá af því, að einar 150 krónur heimtust
inn af ársgjöldum þetta ár.
Næstu ár dregur enn úr fjöri félagsins.
Má nokkuð marka það af tölu fundanna.
1932 voru þeir 10, 1933 7 og 1 opinn fund-
ur, 1934 5 og 1935 enginn, enda voru
bæði formaður félagsins og ritari fjar-
verandi úr bænum það ár.
Félagatalan fer stöðugt minnkandi.
Ýmsir þeirra manna, sem áður höfðu
starfað meira eða minna í félaginu, eld-
ast úr því á þessum árum, t. d. Emil
Jónsson, Þorsteinn Björnsson, Þóroddur
Hreinsson, Páll Sveinsson, Bjarni M.
Jónsson, Guðm. Gissurarson og Ólafur
Þ. Kristjánsson. „Dauðu“ félagarnir voru
smám saman strikaðir út. En í félagið
6"
gengu nokkrir ungir áhugamenn, piltar
og stúlkur, og eru flestir þeirra enn
starfandi í félaginu, nema hvað af 23
mönnum, sem smalað var í félagið á
skemmtifundi í marz 1934, hafa fáir eða
engir orðið félagsskapnum að nokkru
liði.
Ný starfsemi.
En þótt virkir félagsmenn væru ekki
margir á þessum árum, hélt samt félagið
jafnan uppi töluverðu starfi. Verður á
sumt minnzt sérstaklega síðar, í sam-
bandi við einstök mál, en hér skal drepið
á annað.
í ársbyrjun 1931 eru lög félagsins end-
urskoðuð á ný og stefnuskrá þess samin
nokkuð greinilegar en áður. Þykir hlýða
að taka hana hér upp, þar sem hún er
enn í gildi:
„Tilgangur félagsins er:
a) að safna hafnfirzkum æskulýð til
fylgis við jafnaðarstefnuna.
b) að efla félagsþroska meðlimanna og
undirbúa þá til sjálfstæðra starfa í
þágu alþýðuhreyfingarinnar.
c) að vinna að viðgangi jafnaðarstefn-
unnar á allan hátt, sem unnt er.
Tilgangi sínum hyggst félagið að ná:
a) með fræðslustarfsemi um kenningar
jafnaðarstefnunnar og kröfur.
b) með fundahöldum og öðrum sam-
komum og æfingum í ýmiskonar
starfsemi í þágu félagsins.
c) með því að starfa í sem nánustu
sambandi við verkalýðsfélögin hér í
bænum og styrkja þau í störfum
þeirra.“
Á þessu ári eignast félagið sérstakan
fána. Því máli höfðu Þórður Benedikts-
son og Gísli Ásmundsson hreyft fyrstir