Fréttabréf - 01.07.1984, Blaðsíða 11

11
Þá var gert uppkast að frumvarpi um umhverfisfræðslu
og greinargeró með þvi.
Loks var sest nióur eitt kvöldiö og samið efnisyfirlit
yfir hefti, sem gæti heitið "Umhverfismálahefti Veru"
eóa "Kvennadraumar um betra og fegurra umhverfi". Því
miður rætast stórir og fagrir draumar sjaldnast, en við
erum þó vongóðar. 1 það minnsta erum við staðráðnar i
þvi að láta drauminn um umhverfismálaheftið rætast.
Hver er svo reynslan af umhverfismálavikunni i Herdisarvik?
Ég held að ég mæli fyrir munn allra þeirra sem hlut
áttu aö máli aó það var gaman að draga sig út úr amstri
hversdagsins og vera samvistum við aðrar konur og ræða
laust og fast um sameiginleg áhugamál. Hins vegar verð
ég að játa, og ég býst við að sama eigi við um hinar, að
ég varð fyrir nokkrum vonbrigðum með afköst og beinan
árangur. Það vantaði bæði vissar lykilpersónur og erfiðleikar
með gagnaöflun stóðu okkur nokkuð fyrir þrifum.
Er þá þessi háttur ekki vænlegur til árangurs?
Jú, ég held það eindregið. Vinnuaðstæður sem þessar
henta vel til þess að gera sér grein fyrir viðfangsefnum
og hverjum tökum á að taka þau og til þess að móta stefnu.
Ennfremur gætu þær hentað til þess að ganga frá verkefnum,
sem væru að mestu fullbúin. Frumskilyrði fyrir árangursriku
starfi er þó sæmilegur undirbúningur og að þátttaka sé nokkurn
veginn tryggð.
Að lokum vil ég þakka Bryndísi fyrir þetta bráóskemmtilega
framtak. Ég er þess fullviss að árangur af umræöunum á
eftir að skila sér i markvissara starfi umhverfismálahóps
Kvennalistans og i skipulags- og umhverfismálahóp Kvenna-
framboðsins, sem tók virkan þátt i þeim.
Eftir að heim kom frá Herdisarvik hefur verið haldinn
einn fundur i umhverfismálahópnum og voru þá ályktanir
Náttúruverndarþings á siðastliðnu vori ræddar.
Guðrún ólafsdóttir