Víkurfréttir - 17.01.1991, Side 10

10
Viðtalið
Karen tekur sig vel út eins og ljósmyndafyrirsæta hjá Hauki Inga í Myndar-
fólki, sein tók þessa mynd af henni.
Vikurfréttir
17 janúar1991
Viðtalið
________ii
Víkurfréttir
7
17 janúar 1991
TEL MIG EKKIVERA „GRISABOLLU “
- segir Karen Sævarsdóttir, íslandsmeistari kvenna í golfi í- Víkurfréttaviötali
Hún er aöeins
sautján ára
gömul nemandi í
Fjölbrautaskóla
Suöurnesja. Hún
er fædd í
Reykjavík en engu aö
siöur Keflvíkingur í húö
og hár. Paö fer ekki
mikiö fyrir henni enda
hlédræg og róleg í fasi,
þó svo í keppni sé hún
hin mesta valkyrja.
Stúlka þessi heitir
Karen Sævarsdóttir,
núverandi íslands-
meistari kvenna í golfi,
en hún hefur á sínum
stutta ferli hlotiö hvorki
fleiri né færri en átta ís-
landsmeistaratitla á
hinum ýmsu stigum
golfíþróttarinnar, aö
ótöldum fræknum af-
rekum jafnt hérlendis
sem erlendis. Okkur
þótti því tími til kominn
aö kynnast eilítiö nánar
þessari fræknu af-
rekskonu, sem hefur nú
þegar skráö nafn sitt á
spjöld íþróttasögunnar
og mun vafalaust láta
meira aö sér kveöa í
náinni framtíö.
Áður en ég hóf spjallið bað
ég hana um að sýna mér verð-
launasafnið sitt svona rétt til
gamans. Við mér blasti geysi-
fagurt safn gripa og eflaust
myndi mörgum manninum
þykja það prýðilegt að eiga
álíka safn heima hjá sér, eftir
ekki lengri feril en hún hefur
átt. Þarna mátti sjá allskyns
gripi, verðlaunapeninga, vasa,
styttur. platta og bikara en einn
þeirra, farandbikar fyrir fyrstu
verðlaun í meistaraflokki
kvenna á Islandsmóti, tjáði hún
mér að hefði verið notaður í
síðasta skiptiö á þessu ári. Það
skemmtilega við hann er, að á
bæði fyrstu tveimur og síðustu
tveimur árunum eru nöfn þeirra
mæðgna árituð. en móðir henn-
ar, Guðfinna Sigurþórsdóttir, er
þrefaldur handhafi þessa titils.
Karen tjáði mér það glettin á
svip. að það myndi ekki líða
langur tími þar til það metið
yrði slegið í fjölskyldunni.
En talandi um fjölskylduna,
þá má og geta þess að karl-
peningurinn þar á bæ hefur ekki
Íátið sitt eftir liggja í þessum
efnum því faðir hennar, Sævar
Sprensson, hampaði einnig Is-
landsmeistaratitlum í l.flokki á
sínum tíma og bróðir hennar,
Sigurþór, náði titlinum í ung-
lingaflokki eigi alls fyrir lörigu.
Hér er því svo sannarlega eitil-
liart keppnisfólk á heimilinu.
En nú var komið að því að
spyrja Karen, hvenær hún hefði
byrjað að leika golf?
„Ætli ég hafi ekki verið
svona 6-7 ára þegar ég byrjaði",
sagði hún og sýndi mér afsagað
3-járn með teipuðu haldi, sem
hún notaði til að æfa sig með.
„Eg var með þessa kylfu þar til
ég varð átta ára gömul og fékk
þá fyrsta hálfa settið, enda þá
búin að hanga nógu lengi í
pokanum hjá henni mömmu.
Það sumar fór ég síðan í mitt
fyrsta Kristínarmót og náði í
fyrstu verðlaunin" sagði hún
hreykin og svei mér þá, ef ég
man ekki eftir því sjálfur hversu
glaðlegt andlitið á henni var
þann daginn.
KOM AÐ ÞVÍ
AÐ VELJA
En hvers vegna golf frekar
en eitthvað aiiiiað?
„Ætli það hafi ekki verið út
af því, að mamma og pabbi
voru í golfinu og ég fékk að fara
með. Þannig kom nú áhuginn.
Eg æfði líka fótbolta í nokkur ár
en svo kom að því að velja á
milli og ég valdi golfið frekar.
vegna þess að einstak-
lingsíþróttin átti betur við
mig.“
HvaÖ með öniiiir áhuga-
mál?
„Tennis er sennilega númer
„...Ég held að
strákarnir hafi
meiri tíma í alls-
kyns íþróttir
heldur en
stelpur. Á
þessu aldri eru
þeir á fullu í
fótbolta, körfu,
golfi og
ýmsum öðrum
íþróttum og
hafa frjálsari
hendur meö
sinn frítíma. Á
meðan eru
stelpurnar all-
flestar aö
passa börn...“
aði á „kerlingateigum'1 og því
hafi ekkert verið að marka
þetta. En í heildina hef ég fund-
ið fyrir mjög jákvæðu hugarfari
hjá öllum og vinkonum mínum
finnst þetta hið besta mál.“
MEÐ LÆGSTU
FORGJÖFINA Á
LANDINU
Nú barst talið að forgjöfinni
en hún er mælikvarði á getu
hvers golfara, líkt og tíminn er
fyrir spretthlaupara. Þeim mun
lægri sem forgjöfin er, þeim
mun betri ert þú. Karen er ekki
einungis forgjafarlægst kvenna
á landir ' heldur og með lægstu
forgi; .,em skráð hefur verið
frá phafi í kvennaflokki eða
4.8.
Hver er galdurinii að ná svo
góðum árangri?
„Æfingar, æfingar og aftur
æfingar. Einnig er það stað-
reynd að ef ég hefði ekki fengið
alla þá hvatningu frá foreldrum
mínum, þá væri ég alls ekki
búin að ná þessum árangri í
dag, svo mikið er víst. Þau hafa
kennt mér mikið og alltaf hef ég
geta leitað til þeirra ef eitthvað
bjátaði á í golfinu, enda þekkja
þau minn golfleik eins og lófana
á sér.“
Hvernig er svo aðstaðan liér
til œfinga?
„Hún er góð héma í Leirunni
og eflaust sú besta á landinu.
Það hefur hjálpað mér ótrúlega
mikið að hafa hana hér á
heimavelli því án hennar verður
víst lítið úr öllum æfingunum.
GAMAN Á
HELLU
að
svona
Er Leiran þá upp-
áhaldsvöllurinn?
„Jaaaaa, svo
finnst mér líka
gaman að vellinum
í Hellu. því hann
'ýður upp á svo
ótrúlega marga
möguleika í
leik“, sagði
hún og reyndi
af bestu getu
að særa ekki
stolt viðmæl-
andans sem
alinn er upp í
Leirunni. líkt
og hún.
Hvernig
heldur þú þér í
formi yfir
vetrartímann?
„Eg hef verið
slá innanhúss
nokkra daga í
viku og nota þá bílskúrinn
óspart" sagði Karen og það
mátti heyra hummið og hóstið
frá mömmunni í eldhúsinu. sem
bara brosir við þessari pláss-
freku æfingaaðstöðu á heirn-
ilinu. „Annars stunda ég einnig
badminton til úthaldsæfinga og
slæ einnig nokkra bolta ef ekki
er snjór yfir öllu. Síðan verða
haldnar æfingar hjá Gardner
landsliðsþjálfaranum okkar
eftir áramót og þær verða mér
dýrmætar yfir veturinn."
TITILLINN
LOKSINS HEIM
Segðu okkur frá því þegar
þú varðst fyrst Islandsmeistari
i meistaraflokki kvenna?
„Það var ótrúlegt. Enn þann
dag í dag skil ég ekki mótið og
að vinna það með fjórtán högga
mun var eitthvað sem ég hafði
ekki geta látið mig dreyma um.
Vissuiega var þetta draumur
minn að vinna mótið hérna
heima og fá annan stærsta tit-
ilinn hingað suður, eftir langa
fjarveru. Mér er einnig minni-
stætt hversu „kaddí-inn“ minn
var stórkostlegur, enda gaf hann
mér góð ráð allan tímann sem
jók á ánægjuna þegar uppi var
staðið með titilinn.
STELP-
URN-
AR AÐ
PASSA
Hvers
vegna eru
svona fáar stelpur
sem stunda þessa
íþrótt?
„Eg held að strák-
arnir haft meiri tíma
í allskyns íþróttir
heldur en
stelpur.
Á þessu aldri eru þeir á fullu
í fótbolta. körfu. golfi og
ýmsum öðrum íþróttum og hafa
frjálsari hendur með sinn frí-
tíma. Á meðan eru stelpurnar
alltlestar að passa böm. Hins
vegar var ég beðinn um í sumar
að aðstoða á golfnámskeiði á
vegum skólans, þar sem skipta
átti krökkunum á aldrinum 9-15
ára í þrjá hópa og bað ég um að
fá stelpurnar til mín ef einhver
kæmi. Mér til mikillar undrunar
mættu átta stelpur fyrsta daginn
og seinna meir bættust tvær við
í hópinn. þannig að það er áhugi
fyrir hendi en vantar bara að
virkja hann betur."
Hvernig liafa viðhorfin
verið lijá krökkunum í skól-
anum?
„Það hefur ekki verið talað
mikið við mig um golf nema þá
helst að strákamir hafa verið að
skjóta einhverju á mig. Það var
nú bara vegna þess að þeir voru
stundum svekktir þegar ég var
að vinna þá svona af og til. Þá
bentu þeir yfirleitt á að ég spil-
tvö hjá mér núna og einnig
stundaði ég körfuna á sínum
tíma, en golfið á samt hug minn
allan eins og er.“
Þú minntist áðan á fyrstu
verðlaunin þín í Kristínar-
mótinu. Finnst þér þetta mót
liafa haft hvetjandi álirif á
krakkana?
„Eg man eftir því að við
krakkamir vomm allt sumarið
að bíða eftir þessu móti enda
var það tiltölulega seint á árinu.
Það var mikil keppni á milli
okkar allt sumarið og allir
stefndu á að sigra í þessu móti.
Það má því eiginlega segja, að
þetta hafi verið meistaramót
okkar krakkanna, sannkallað
lokauppgjör sumarsins."
H vernig undirbýrðu þig
undir mót eins og ís-
landsmót?
„Eg reyni að byrja æfa eins
fljótt og auðið er, því það þýðir
ekkert að taka á málunum rétt
fyrir mót. Yfirleitt leik ég svo
nokkra hringi á þeim velli þar
sem mótið fer fram en síðasta
daginn nota ég í að „skrefa“
völlinn, eða mæla hann út, og
skrifa það niður í litla bók sem
ég hef til hliðsjónar þegar út í
keppnina er komið. Þetta er
mjög mikilvægur þáttur og
finnst mér hreint ómissandi,
enda orðin nokkuð háð þeim.
Hefurðu fengið
holu íhöggí?
„Neiiiiiii",
segir hún
gröm á svip,
„en oft verið
ansi nálœgt
eða alveg á
bakkanum,
meira segja í
mótvindi. Að
mínu áliti hef
ég ekki verið
heppin, þó
svo það komi
jú fyrir, en ég
verð senni-
lega aldrei
talin
„grísabolla.4*
En svona er þetta, ég vil vera
með öll þessi mál á hreinu áður
en ég fer út á völl. Að lokum er
það náttúrulega hugarfarið sem
þarf að vera gott og reyna sitt
besta allt til loka.“
MINN „STÆR-
STI" SIGUR
Nú ert þú í landsliðinu,
hvernig hefur þér vegnað í
mótum á erlendri grund?
„Alveg ágætlega og nokkurn
veginn í samræmi við þá for-
gjöf sem ég hef haft á hverjum
tíma. Það er vissulega mikil
viðbrigði að leika á þessum
frábæru völlum og við allt aðrar
aðstæður en hér heima, en núna
er okkur leyft að æfa lengur við
þessar aðstæður heldur en gert
hefur verið. Það hefur mikið að
segja þegar viðbrigðin eru
svona mikil.“
Hvað er þér svo minni-
stœðast frá þessu öllu saman?
„Án efa var það Norður-
landamótið í sumar, þar sem ég
endaði í þriðja sæti í ein-
staklingskeppninni, aðeins einu
höggi á eftir manneskjunni í
öðru sæti. Þetta er minn stærsti
„sigur“, ef svo mætti kalla það,
á ferlinum og alveg ógleym-
anlegur tími fyrir mig sem full-
trúa Islands á erlendri grund.
Einnig er mér líka minnistætt
þegar við systkinin urðum un-
glingameistarar sama árið. Það
þótti mörgum manninum
skondin tilviljun."
EKKI „GRÍSA-
BOLLA"
Hefurðu fengið holu í
höggi?
„Neiiiiiii". segir hún gröm á
svip, „en oft verið ansi nálægt
eða alveg á bakkanum, meira
segja í mótvindi. Að mínu áliti
hef ég ekki verið heppin, þó svo
það komi jú fyrir, en ég verð
sennilega aldrei talin „grísa-
bolla.“
Hefurðu hugsað þér fram-
lialdið, jafnvel að fara út í at-
vinnumennsku?
„í dag eru tveir íslenskir
golfarar í námi ásamt því að
spila fyrir skólana sína og því
get ég ekki neitað að vissulega
blundar þessi draumur í mér,
þ.e.a.s. að fá að spila allt árið
um kring. Það hlýtur að vera
draumur hvers golfara. Vand-
inn er bara sá að það er mjög
dýrt að fara í svona skóla,
sennlega um milljón vfir árið.
Því verður maður að hugsa um
þann höfuðverkinn fyrst. eftir
það er hægt að fara hugsa eitt-
hvað lengra“ sagði Karen að
lokum og óskum við henni alls
hins besta á komandi árum.
Viðtal:
Valur Ketilsson.