Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.05.2003, Page 43

FRÉTTAMOLAR...
fór ég í veislur og ferðalög. Allir sáu að ég drakk
ekki en enginn spurði enda lagði ég mig fram um
að vera alltaf glöð með hinum, dró mig ekki út
úr. Það tók mig eitt og hálft ár að jafna mig, það
er að sættast við sjálfa mig og þá staðreynd að ég
er alkóhólisti. Eg veit ekki enn hvort vinnufélag-
arnir þarna vissu um sjúkdóminn minn.“
- Myndir þú standa öðru vísi að málum ef þú
værir að koma úr meðferð núna?
„Já, eftir að ég komst í jafnvægi áttaði ég mig á
því að ég hefði til dæmis getað leitað til prests
sem kom reglulega á vinnustaðinn sem ég vann
á fyrst eftir meðferðina. Ég veit líka núna að það
sem mig skorti á vinnustað á þessu fyrsta ári var
umhyggja og stuðningur, ekki hvað síst að geta
talað á eðlilegan hátt um líðan mína og sjúkdóm-
inn.“
Hún bætir því við að hún sé ekki að kenna
vinnufélögunum um: „Ég var sjálf í feluleik og
hafði ekki á þeim tíma þroska né kjark til að
hefja umræðurnar. Þannig hefði ég mjög líklega
fengið þann móralska stuðning sem mig vantaði
svo sárlega á þessum tíma.“
AA er félagsskapur eða samtök sem hún sækir
styrk sinn til. Hún segist aðspurð sækja tvo til
þrjá AA-fundi í viku og vera virk í starfinu. Hún
sinnir svokölluðu tólfsporastarfi, þ.e. aðstoðar
aðra alkóhólista meðal annars með því að stjórna
fundum á meðferðarstöðum og miðla þar af
reynslu sinni. Hún er spurð hvað AA-starfið gefi
henni.
„Þangað sæki ég styrk og í samtökunum hef ég
öðlast frelsið á ný. Ég þarf stöðugt að muna hver
ég er. Ég þarl að minna mig á hvernig ástandið
var og þakka fyrir hvernig það er."
- Hvernig er ástandið?
„I dag líður mér mjög vel. Ég kveið hverjum degi
meðan ég var í neyslu, nú hlakka ég til að vakna
á morgnana. Tíminn er dýrmætur. Ég er að vinna
á hátækniskurðstofu og nýt þess. I dag geng ég
að verki kvíðalaus og mér finnst gaman í vinn-
unni. Síðast en ekki síst vil ég nefna að í AA hef
ég lært að standa með sjálfri mér,“ sagði skurð-
hjúkrunarfræðingurinn að lokum og við þökkum
henni fyrir að gefa okkur smáinnsýn í líf sitt,
með og án áfengis.
Aðalfundur Reykjavíkurdeildar Fíh.
Aðalfundur Reykjavíkurdeildar Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga var
haldinn 26. mars 2003 að Suðurlandsbraut 22 kl. 17:00-18:00.
Á dagskrá voru venjuleg aðalfundarstörf og kosning fulltrúa Reykjavíkur-
deildar á fulltrúaþing félagsins í mai nk. Ný stjórn Reykjavikurdeildar var
kosin. í stjórnina voru kosnar: Aöalheiöur D. Matthíasdóttir formaður,
Þóra I. Árnadóttir og Margrét Ásdís Ósvaldsdóttir.
Á fundinum voru kosnir 20 af 48 fulltrúum deildarinnar á þingiö. Vegna
þessa samþykkti fundurinn eftirfarandi ályktun: „Aöalfundur Reykjavíkur-
deildar Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga haldinn 26. mars 2003 veitir
stjórn Félags íslenskra hjúkrunarfræöinga umboð til að kjósa 28 fulltrúa
Reykjavikurdeildar og 10 varamenn á fulltrúaþing Félags íslenskra hjúkr-
unarfræðinga sem haldið verður dagana 15. - 16. maí 2003."
Undanfarna daga hafa borist framboð frá fulltrúum Reykjavíkurdeildar
og hefuráhugi hjúkrunarfræðinga verið óvenjumikill. Er nú fullskipað á
fulltrúaþingið frá deildinni og er það vel.
Nýir sparisjóðsreikningar fyrir félagsmenn
i mars sl. voru stofnaðir sparisjóösreikningar hjá SPR0N í Flátúni fyrir
alla félagsmenn Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga.
Ástæðan fyrir að það var gert er að undanfarin ár hefur gengið mjög
illa að greiða styrki vísindasjóðs félagsins inn á reikninga hjúkrunar-
fræðinga. Um 2.400 styrkir eru greiddir ár hvert og á árinu 2002 voru
rúmlega 500 reikningar sem ekki reyndist unnt aö greiða inn á í fyrstu
atrennu vegna rangra reiknings-, höfuðbókar- eða bankanúmera, eða
aö þaö var búiö að loka reikningunum sem voru á skrá.
i samráði við SPR0N var því ákveðið að fara þá leið að stofna nýja
reikninga á alla félagsmenn þannig að í framtiðinni ættu þeir allir sér-
stakan reikning sem greiðslur frá félaginu legðust inn á.
Hjúkrun í háloftum
Starfsvið hjúkrunarfræöinga er fjölbreytt og alltaf bætast viö nýir
möguleikar til hjúkrunar. Á vefsíðunni Medscape er sagt frá hjúkrun í
háloftunum, þ.e. í Bretlandi vinna hjúkrunarfræðingar m.a. við það að
hjúkra fólki af erlendum uppruna sem er sent aftur til föðurlands síns.
Hjúkrunarfræöingurinn fylgir fólki milli landsvæða eða landa, ef ekki
p flugleiðis þá með lest eða skipi, og
hugar að heilsu, aöbúnaði og vel-
| ferð meöan á ferðalaginu stendur ef
um veikindi er að ræöa hjá þeim
| sem sendir eru til heimalandsins. Til
að sinna menntunarþörfum þessara
flughjúkrunarfræðinga hefur Royal
College of Nursing gengist fyrir
námskeiðum þar sem m.a. er fjallað
um loftþrýstingsbreytingar og
hvaða áhrif lyfjagjöf hefur á líkamsstarfsemina.
Súrefnisbreytingar í umhverfinu og í likama sjúklingsins eru fyrirferða-
mikill þáttur námskeiösins, svo og aðstæöur sem skapast í farþegarrým-
inu, kennt er að færa sjúklinga til og hlúa að þeim i takmörkuöu rými
og hvernig best er að koma fyrir hjúkrunarvörum til aö sem auðveldast
sé að nota þær. Hjúkrunarfræðingar i Bretlandi eru farnir aö sérhæfa sig
í þessari tegund hjúkrunar, sumir vinna hlutastörf, aðrir vinna á eigin
vegum.
Fríða Proppé, fproppe@isl.is
Timarit islenskra hjúkrunarfræðinga 2. tbl. 79. árg. 2003
41