Norðurslóð


Norðurslóð - 16.12.1981, Blaðsíða 9

Norðurslóð - 16.12.1981, Blaðsíða 9
Steinunn Hjartardóttir: Umhverfis jörðina á 88 dögum Steinunn er frá Tjörn, dóttir hjónanna þar Sigríðar og Hjart- ar. Hún lauk prófi í félagsráð- gjöf frá norskum háskóla snemma árs 1980 og vinnur nú hjá Félagsmálastofnun Reykja- víkurborgar. Það eru til margar leiðir að sjá sig- um í heiminum. Ein þeirra er að gerast sjómaður. Allavega verður ekki ferðast miklu ódýrar. því jafnframt sem tækifæri gefst til að koma á nýja staði, þá þénar maður góðan skilding og borgar hvorki fæði né húsnæði. Það höfðu lengi verið áform mín að leggjast í ferðalög að námi mínu loknu í Noregi. í fyrstu var ætlunin að vinna í eitt ár og leggja fé til hliðar fyrir ferðalaginu góða. Þegará reyndi var þetta illmögulegt, þar sem álíka dýrt erað búa í Noregi ogá íslandi og því ógerningur að spara pening. Þegar hið lang- þráða ferðalag virtist vera að detta upp fyrir sig, fékk ég þá snjöllu hugmynd að sækja um vinnu á skemmtiferðaskipi, sem siglir um víða veröld og slá þar með tvær flugur í einu höggi, - að sjá mig eitthvað um og um leið spara pening fyrir hinu langþráða ferðalagi. Af stað burt í fjarlægð. . . Að nokkrum tíma liðnum var ég ráðin skipsþerna á Royal Viking Sky, sem er 22 þús. tonna skemmtiferðaskip skrá- sett í Noregi og átti innan tíðar að leggja af stað í siglingu um- hverfis jörðina. Skipið er talið vera eitt glæsilegasta og full- komnasta skemmtiferðaskip í heimi, rúmar 530 farþega og 250 manna áhöfn sem kemur frá 30 löndum. Skipið er eins og fljót- andi hótel með setustofum, börum, næturklúbbum, snyrti- stofu, verslunum og bíóum, svo að fátt eitt sé nefnt. Þegarskipið fer á siglingu njóta farþegarnir sólarinnar úti á dekk, synda í sundlauginni eða spila tennis auk þess sem 20 listamenn í fullu starfi sjá um að skemmta far- þegum með alls konar leiksýn- ingum, konsertum og fleiru. Á skipinu erennfremurferðaskrif'- stofa, sem skipuleggur skoð- unarferðir, þar sem það kemur að landi. Eins og gefur að skilja er það ekki á allra færi að fara í frí á Steinunn og norsk vinkona á reiðtúr. Þær virðast „fíla" sig vel. svona lúxus skipi umhverfis jörðina. Ein svíta kostar hvorki meira né minna en 9000 ný kr. á dag (1000 dollara) og þar sem ferðin tekur um þrjá mánuði kostar hún rúmar 800.000 ný kr. semjafngildirum lOáralaunum íslenskra verkamanna. Og nú kann einhver að spyrja, hvers konar fólk það sé, sem hefur fé og ekki síst tíma aflögu til að fara í svona ferð. Jú, þetta eru Fljótandi hótel, Royal Viking Sky. að sjálfsögðu eldri, vellauðugir bandaríkjamenn, sem hafa lítið annað að gera við tímann og peningana en að leggjast í ferða- íög af þessu taginu. Fljótandi hótel. Þessi hnattferð, sem ég ætla að skýra lesendum Norðurslóð- ar frá, byrjaði í Los Angeles 24. janúar 1981 ogvarfyrstiáfanga- staðurinn Honolulu á Hawaii. fimmtugasta ríki Bandaríkj- anna. Þegar þangað kæmi, ætlaði ég mér að kanna þessa paradísareyju, sem ég hafði heyrt svo mikið dásamaða. Eftirvæntingin var mikil, þeg- ar ég yfrgaf skipsfjalirnar á Honolulu, en satt að segja varð ég fyrir svolitlum vonbrigðum, þegar éggekk umgötur þessarar stórborgar og sá hversu mjög hún dregur dám af öðrum bandarískum stórborgum. Hvert sem augum var litið blöstu háhýsi á borð við skýjakljúfa New York borgar, hamborgara- staðir á hverju götuhorni, diskó- tek og framúrstefnu hótel með- fram allri strandlengjunni. Eins og góðurn ferðamanni sæmir lagði ég leið mína til Pearl Harbour til að skoða vegsum- merki japana frá síðari heims- styrjöld eftir hina óvæntu árás þeirra árið 1941. Pearl Harbour er nokkrum kílómetrum utan við Honolulu. Þaðan ganga ferjur að nokkr- um herskipum, sem japanir skutu í kaf í árásinni. Þar hefur verið reistur stór minnisvarði, sem er byggður eins og skipslík- an og undir yfirborði sjávar mótar fyrir Arizona, sem var eitt stærsta herskip Bandaríkja- manna. Seinni daginn, sem við dvöld- um þarna varekið umeyjunaog þá kynntist ég hinum raunveru- legu Hawaii-eyjum. Þá bar það allt fyrir augum, sem rnaður hafði gert sér í hugarlund um Hawaii, pálmatré, suðræn blóm eldfjalladyngjur, ævintýralegar baðstrendur og ótal skrúðgarða með margvíslegum gróðri og fuglalífi. Heimsókn á hringrif. Næsti viðkomustaður var Majoro Athol,' hringrif sem er lítil eyja í Marshalleyjaklasan- um. Þessi eyja er enn tiltölulega ósnortin af ferðamannaplág- unni, sem sjá má af því að öll skólabörnin fengu frí til að taka á móti skipinu og var þeim síðan boðið að skoða öll herlegheitin um borð. Það sem vakti mesta hrifningu barnanna voru lyftur skipsins. Þau stóðu í biðröðum til að láta lyfturnar flytja sig upp og niður og það leyndi sér ekki að ánægjan og eftirvæntingin skein út úr hverju andliti. Það var auðveldara að skilja þennan mikla áhuga barnanna, þegarég fór í land og sá lifnaðarhætti eyjarskeggja. Flestir þeirra búa í tjöldum og eldhúsið er einungis lítið borð utan við tjalddyrnar, þar sem öllum eldhúsáhöldum er stallað upp. En sumir eru svolítið flottari í því og búa í timburkofum, sem eru eins að stærð og útliti og gamli hunda- hreinsunarkofinn í Brekku. Það er ekki að ástæðulausu að fólkið býr í tjöldum. Þarna er mikið fellibylssvæði og þegar fréttist að fellibylur sé að skella á eru tjöldin tekin niður, svo að heimili eyjarskeggja fjúki ekki út í veður og vind. Lítil sem engin skipulögð viðleitni er á eyjunni til að taka á móti túristum enda er að finna þarna frábærar baðstrandir og ósnortna náttúru. Það var mér ógleymanleg upplifun að synda á milli kóralrifjanna með sund- gleraugu og froskalappir og sjá hina fjölbreyttu náttúru sjávar allt í kringum mig. - smáfiska í öllum regnbogans litum synd- andi framhjá mjallhvítum kór- alrifunum. Hong Kong „hin ilmandi höfn“ Næst var stefnan tekin á Hong Kong eða „hínnar ilm- andi hafnar" með viðkomu á Maríaneyjum og Filippseyjum. Því miður var þoka og slæmt skyggni, þegar siglt var inn í höfnina í Hong Kong, en inn- sigling hennar er talin vera ein fegursta í heimi. Þessi nýlenda- er byggð á mjög litlu svæði og þar búa um 5.3 milljónir íbúa. Til að nýta þetta litla landsvæði sem best eru ný lönd numin í hærri og hærri húsum. Frá höfninni virðist því borgin vestræn og nýtískuleg, en þegar betur er að gáð kemur í Ijós að flestir íbúanna búa við rnjög frumstæðar aðstæður eða öllu heldur fábrotnar og einfaldar, þótt ekki sé alltaf fátækt fyrirað fara. Það litla sem ég vissi um Hong Kong var, að þarna væri mikið verslunarlíf og mikið af ódýru glingri á boðstólnunr. Þetta reyndist hafa við rök að styðjast, því að segja má að borgin sé eins og cinn stórmark- aður og öðru eins viðskiptalífi hef ég aldrei kynnst. Sanrkeppn- in í viðskiptum crgcysilega hörð og það er því hægt að gera reifarakaup, ef maður er ákveð- inn og duglegur að prútta. á hinn bóginn er betra að vera á varðbergi, því að kaupmennirn- ir í Hong Kong cru þeir allra slyngustu sem fyrirfynnast. þó svo að ferðamenn upplifi Hong Kong aðallcga sem „verslunar- paradís“ og komist naumast hjá því að verða gripnir kaupæði. þá er þar ýmislegt annað að sjá. Til að mynda er það fjölskrúðug veitingastaðamenning enda kínverjar mikið úti. Það vakti hins vegar athygli mína, að á þeim stöðum. sem voru aðallega sóttir að kínverjum sjálfum, var ógerningur að fá létt borðvín með matnum, því að þarna tíðkast ekki annað en að skola matnum niður með stérku brenndu víni og ekki spillir það lystinni að það sé gert úr hrísgrjónum, annars vodka eða whisky. í útjaðri Hong Kong er hafnarsvæðið Aberdine, sem vekur mikla forvitni ferða- manna. Þarna eru fleiri þúsund bátar og í þeim búa tæp tuttugu þúsund manns, sem veiðir sér í soðið. í þessum bátum hafa lleiri kynslóðir alið manninn frá fyrsta til síðasta dags og hafa margir vart til hnifs og skeiðar eða réttara sagt hafa ckkert á prjónunum. Þótt þetta fljótandi bátasamfélag hafi verið áhrifa- mikil sjón, þá var Veggborgin (Wall City) öllu átakanlegri. Veggborgin er inni í miðri borginni og liggur að mestu neðanjarðar. Þar er mesta fátækrahverfiö í Hong Kong. Veggborgin tilheyrir Kína en ekki Hong Kong og var mér gefin sú skýring, að það væri vegna þess, að þangað hafi upphaflega flust fólk frá Kína. Kínversk yfirvöld hafa þó engin afskipti af þessu svæði og íbúarnir liafa engum skyldum að gegna gagnvart Kína og borga t.d. ekki skatt þangað. Það gilda því ckki sömu lög og reglur í Veggborginni og í Hong Kong og lögregla borgarinnar hefur ekki leyfi til að fara inn á svæðið. Vcggborgin er nánast fríríki, þar sem hvers konar hæpin starfsemi er gefin Irjáls t.d. sala eiturlyfja eins og ópí- um og kókaín. Þarna eru um 50 eiturlyfja- og pillubúðir og auk þess íjöldinn allur af hóruhús- um, veitingastöðum, sem hafa hundakjöt og apahcila á boð- stólnum, en þessir réttir eru stranglega bannaðir í öðrum vcitingastöðum í Hong Kong. í hverfinu er að sjálfsögðu að finna allar tegundir af spilavít- um og annari fjárglæfrastarf- semi. Yfirleitt er ferðamönnum meinaður aðgangur aö Vegg- borginni en við komust í boði norsks trúboða, Esplín að nafni sem hefur rekið skóla fyrir börnin í hverfinu í 15 ár. Hann sýndi okkur skólann og kynnti okkur fyrir nemendunum sem flestir erti háðir eiturlyfjum þegar þau fæðast. Hann ermjög virtur af íbúunum og líta margir á hann sem dýrling. Síðan var Framhalíl d bls. 18 Kátar skólastúlkur á Majoro Atholl. NORÐURSLÓÐ - 9

x

Norðurslóð

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðurslóð
https://timarit.is/publication/1253

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.