Norðurslóð - 16.12.1992, Blaðsíða 3

NORÐURSLÓÐ —3
Séra Jón Helgi ávarpar gesti við
vígslu safnaðarheimilisins.
Friðþjófur Pórarinsson, formaður
safnaðarnefndar rekur byggingar-
sögu safnaðarheimilisins.
Dalvíkurkirkja:
Safnaðarheimili
vígt í kafaldsbyl
-Neðri hæðin tilbúin
Salurinn á neðri hæð safnaðarheimilisins rúmar tæplega hundrað manns í sæti. Það var mál manna að innréttingar
og litaval einkenndist af mikilli smekkvísi. Og ekki spilltu málverk eftir Kristin G. Jóhannsson, Kristin Árnason og
Harald Sigurðsson sem fengin höfðu verið að iáni til að skrevta húsakynnin. Myndir: -þh
Það viðraði ekki beinlínis vel sl.
sunnudag þegar nýtt safnaðar-
heimili sem risið er við Dalvík-
urkirkju var vígt. Séra Birgir
Snæbjörnsson prófastur og
Haukur Haraldsson hönnuður
hússins sem ætluðu að taka
þátt í vígslunni sátu eftir með
sárt ennið á Akureyri því kaf-
aldsbylur var og ekkert ferða-
veður. Dalvíkingar létu veðrið
hins vegar ekkert á sig fá og
fjölmenntu til vígslunnar.
Fimm ár eru nú liðin síðan farið
var að ræða um byggingu safnað-
arheimilis við kirkjuna. Samið var
við Hauk Haraldsson tæknifræð-
ing á Akureyri um hönnunina og
honum lagðar þær línur að útlit
hússins yrði að falla vel að kirkj-
unni. Er það mál manna að það
hafi tekist einkar vel.
Fyrsta skóflustungan var tekin í
október 1989 og gerði það Jón
Emil Stefánsson, heiðursborgari
Dalvíkur, en hann var byggingar-
meistari Dalvíkurkirkju þegar hún
var reist í lok sjötta áratugarins.
Uppsteypa hússins var boðin út og
reyndist Daltré hf. eiga lægsta til-
boðið. Byrjað var að steypa upp
húsið vorið 1990 og húsið varð
fokhelt um haustið. Þá var hafist
handa við að koma nýja pípuorgel-
inu fyrir, en það stendur að mestu
leyti í tengibyggingu milli kirkju
...og
botniði
nú!
Eins og venja er í jólablaði
Norðurslóðar birtum við
hér vísufyrriparta sem les-
endur eru hvattir til að
prjóna við og senda okkur
síðan botnana. Verðlaun
verða veitt þeim sem senda
inn snjöllustu botnana að
mati færustu manna.
Kúa best er kýrin Rós
kostaskepnan góða.
Efég mœtti óska mér
eins í þessu lífi.
Á nýju ári œtla ég
allt mitt ráð að bœta.
og safnaðarheimilis. Lítið gerðist
árið 1991, en snemma á þessu ári
ákvað sóknamefnd að innrétta
neðri hæðina og ljúka því á árinu.
Fullur kraftur var nú settur í
bygginguna, samið við Tréverk hf.
um innréttingar, Rafvélar hf. um
raflagnir og Magnús Á. Magnús-
son um pípulagnir. Margir sjálf-
boðaliðar lögðu fram vinnu og má
þar nefna að Lionsmenn máluðu
húsið að utan og einangruðu báðar
hæðimar.
Efri hæðin eftir
Safnaðarheimilið er talsvert mann-
virki. Gmnnflötur þess er 237 m2
en efri hæðin er heldur minni, eða
um 150 m3. Á neðri hæðinni sem
nú er tilbúin er stór salur sem rúm-
ar tæplega 100 manns í sæti, skrif-
stofa prests, eldhús, snyrting, örlít-
ið afdrep fyrir organista og kirkju-
vörð og þar verður einnig líkhús. Á
efri hæðinni verður svo annar salur
auk aðstöðu fyrir kórinn og sókn-
amefnd. Margir renna hým auga
til salarins á efri hæðinni því þar
verður hátt til lofts og viðarklætt í
hólf og gólf. Enn er óvíst hvenær
ráðist verður í að ganga frá efri
hæðinni, það ræðst af fjárhags-
stöðu safnaðarins. Ljóst er þó að
einhver bið verður á því að efri
hæðin komist í gagnið því næsta
verkefnið verður að sinna viðhaldi
og endurbótum á sjálfri kirkjunni,
en það er orðið brýnt.
I ræðu sem Friðþjófur Þórarins-
son formaður sóknamefndar hélt
við vígsluna kom fram að kostnað-
ur við byggingu safnaðarheimilis-
ins er nú kominn í 25 milljónir
króna. Byggingin er fyrst og
fremst fjármögnuð af sóknargjöld-
um, en auk þess hefur fengist
framlag úr Jöfnunarsjóði kirkna.
Þá hefur Dalvíkurbær styrkt bygg-
inguna með uþb. þriggja milljóna
króna framlagi auk þess sem
gatnagerðargjöld hafa verið látin
niður falla. Nokkurs fjár hefur ver-
ið aflað með því að halda basara
og selja kökur og annað.
Þá em ótalin framlög fjöl-
margra félagasamtaka, fyrirtækja
og einstaklinga. Til dæmis gaf
Tréverk hf. veglega útidyrahurð á
húsið í tilefni af afmæli fyrirtækis-
ins ekki alls fyrir löngu. Áður er
minnst á vinnu Lionsmanna, en
fjöldi annarra sjálfboðaliða hefur
lagt hönd á plóginn. Þar ber fyrst
að nefna sóknamefndina, en í
henni eiga sæti Friðþjófur Þórar-
insson, formaður, Kristján Ólafs-
son, gjaldkeri, Ámi Öskarsson,
Hjördís Jónsdóttir, Inga Bene-
diktsdóttir, Karítas Kristinsdóttir
og Kristján Loftur Jónsson.
Margvísleg starfsemi
Nú er húsið risið og þá vaknar
spumingin hvað á að gera við það.
Að sögn Jóns Helga verður marg-
vísleg starfsemi í húsinu. Þar
verður góð aðstaða fyrir félags-
starf, bæði á vegum safnaðarins og
annarra samtaka í bænum. Vinnu-
aðstaða prests batnar til muna og
hann getur til að mynda sinnt
fermingarundirbúningi í heimil-
inu, en hann hefur til þessa farið
fram í lítilli kjallaraskonsu undir
kór kirkjunnar.
Áhugi er á því að auka fræðslu-
starf á vegum krikjunnar og ætti
safnaðarheimilið að nýtast vel til
þeirra verka.
Jón Helgi segir að það sé
reynsla manna þar sem safnaðar-
heimili hafa risið að margt af því
sem söfnuður og prestur hugsi sér
að heimilin nýtist til komi þar
aldrei inn fyrir dyr, en í staðinn fái
þar inni ýmislegt annað. Býst hann
við því að svo verði einnig hér.
Greinilegt sé að þörf er fyrir húsið
því fjölmargir hafi spurst fyrir um
það til fundarhalda og annarra
hluta.
Fjölmenn vígsluathöfn
Eins og áður segir fjölmenntu Dal-
víkingar til vígsluathafnarinnar og
létu kafaldsbylinn ekki aftra sér.
Athöfnin hófst í kirkjunni þar sem
prestur fór með bæn og ritningar-
orð, en að því loknu fór hann fyrir
söfnuðinum þegar gengið var inn í
Búnaðarsamband Eyjafjarðar
hélt þann 7. desember s.l.
bændaklúbbsfund á Hótel
KEA. Á fundinum var m.a.
veitt viðurkenning fyrir bestu
mjólkurkú á svæði sambands-
ins. Þann eftirsótta titil hlaut að
þessu sinni Rós nr. 58 í Mið-
koti. Rós fékk 209 stig í ein-
kunn.
Stigin fá kýmar samkvæmt
dómi á sérstökum kúasýningum
þar sem tekið er tillit til ýmissa
þátta svo sem eins og byggingar,
geðslags og ekki síst afurðasemi.
Árið 1991 mjólkaði Rós 7136 kg
og þetta árið ætlar hún að fara enn-
þá hærra í afurðum að sögn Haf-
steins Pálssonar eiganda hennar.
Rós er tæpra 8 vetra undan
Álmi 76003 frá Svertingsstöðum
en kvenleggurinn er frá Miðkoti.
Hafsteinn segir að Rós sé „hreint
dásamleg kýr“, geðgóð og með-
safnaðarheimilið. Þar helgaði
prestur húsið og flutti ávarp sem
prófastur hafði samið af þessu til-
efni, en komst ekki til að flytja
sjálfur. Kirkjukórinn söng og blás-
arasveit lék nokkur jólalög. For-
maður sóknamefndar rakti bygg-
ingarsögu hússins og þakkaði gjaf-
ir sem borist hafa til byggingarinn-
ar.
Að athöfninni lokinni þáðu
gestir glæsilegar kaffiveitingar í
boði sóknamefndar og safnaðar.
Svignuðu borð undan kræsingun-
um. -ÞH
færileg og yfirleitt hafi hún verið
afar heilsuhraust. Það kostar hins
vegar heilmikla vinnu og nostur-
semi að eiga svona metskepnu.
Eftir burð hefur hún mjólkað 42 kg
á sólarhring og til þess að haldast í
svo mikilli nyt þarf hún að sjálf-
sögðu að éta reiðinnar býsn. Haf-
steinn segist hafa lagt það á sig að
gefa henni 5 kjamfóðurgjafir á sól-
arhring. „Ég vildi nú ekki eiga
margar svona kýr í fjósinu hjá mér
því það er töluverður vandi að
hirða svona kostaskepnu svo vel
sé,“ sagði Hafsteinn.
Á fundinum vom einnig stiga-
hæstu kýr í hverjum hreppi eða
réttara sagt hverju búnaðarfélagi
fyrir sig verðlaunaðar. I Svarfaðar-
dalshreppi varð Vetra nr. 62 í
Brekku stigahæst. Vetra er 13
vetra og mjólkaði á síðasta ári um
5600 kg. Þess má að lokum geta að
íslenskar meðalkýr mjólka rétt
rúmlega 4000 kg á ári. hjhj
Aðventukvöld í Vallakirkju
Þessar þrjár stúlkur frá Dalvík léku á klarinett ásamt kennara sínum, Eiríki
Stephensen, á aðventukvöldi sem haldið var í Vallakirkju sl. laugardag. Þar
var ræðumaður Gunnlaugur V. Snævarr. Mynd: sh
Verðlaunakýrin Rós í Miðkoti. Hún er hartnær tveggja kúa maki í mjólkur-
framleiðslu, geðgóð og meðfærileg, að sögn eigandans og Ijósmyndarans,
Hafsteins Pálssonar.
Rós
- dásamleg kýr