Norðurslóð - 18.12.2002, Qupperneq 14

14 - Norðurslóð
Minningarbrot frá eftir-
minnilegum jólum í Nepal
Astæða þess að við hjónin
eyddum jólum og ára-
mótum í Nepal var sú að
við höfðum verið á löngu ferða-
lagi með enskri ferðaskrifstofu
sem heitir Encounter Overland.
Ferð þessi byrjaði í Afríku, nán-
ar tiltekið í Zimbabwe, fyrrum
Ródesíu, í ágústmánuði 1993.
Þaðan lá svo leið okkar til Bots-
wana, Zambíu, Malawi og Tanz-
aníu hvaðan við flugum til
Kenýa en gistum þar aðeins eina
nótt og héldum síðan áfram upp
til Egyptalands hvar við hittum
annan hóp frá sömu ferðaskrif-
stofu. Farkostur okkar í Afríku
var opinn Bedford árgerð ‘61 og
sátum við á bekkjum á pallinum,
einungis 98 hestöfl en 8 tonn á
þyngd svo ekki var alltaf farið
hratt yfir. Gist var í tjöldum eða
undir berum himni með ekkert
nema flugnanet yfir og allt um
kring, þegar það var óhætt fyrir
villidýrum. Mat þurftum við að
sjá sjálf um til skiptis. Farþegarn-
ir voru 20 af 10 þjóðernum og
við einu íslendingarnir sem bet-
ur fór.
Hópurinn sem við hittum svo
í Egyptalandi var heldur minni,
aðeins 11 manns, og farkostur-
inn bæði nýrri og aflmeiri og þar
að auki lokaður Bens kálfur.
Áfram var haldið með til-
heyrandi skoðunum á mönnum,
mannvistum, mannvistarleifum
og menningu viðkomandi landa
sem voru þessi: Frá Kaíró var
haldið í austur og undir Suez-
skurðinn, með ferju yfir Rauða-
hafið til Jórdaníu og áfram til
Sýrlands og upp til Tyrklands.
Þar eyddum við meðal annars 3
dögum á stéttinni framan við ír-
anska sendiráðið í Ankara til að
fá framhaldsáritun til írans þar
sem sú sem við höfðum þegar
fengið var útrunnin. Þetta tókst
að lokum og var því haldið af
stað á ný og var nú ekið við ræt-
ur Ararat þar sem örkin og Nói
strönduðu forðum, þó eigi sæj-
um við neinar skipaleifar enda
skyggni ekki gott, farið að snjóa.
Yfir til írans komumst við samt
og slógum upp tjöldum. Morg-
uninn eftir þegar komið var útúr
tjöldunum var 30 cm snjólag yfir
öllu. „Og þetta borguðum við
fyrir.“ Við sem látum okkur
varla detta í hug, hvað þá meira,
að tjalda heima á íslandi þegar
farið er að hausta.
Var nú kálfurinn járnaður og
keyrt samfleytt í sólarhring eða
þar til komið var á svæði sem var
snjólaust og hitinn ofan við
frostmark. Afram var svo haldið
og nú yfir til Pakistan upp til
Indlands og að lokum á endastöð
þessa hluta ferðarinnar, Kath-
mandu í Nepal.
Lækniskúnst í Nepal
Til Kathmandu komum við 23.
desember 1993. Var það orðið
langþráð af ýmsum, bæði vegna
þess að við höfðum frétt að í
Kathmandu væri hægt að fá
kraftfóður, steikur stórar og
smáar með lilheyrandi meðlæti,
sem var orðið meir en lítið
aðkallandi eftir allt grænfóðrið
og hrísgrjónin sem við vorum
búin að láta ofaní okkur á
Indlandi undanfarið, því eins og
allir vita er ekki hægt að lifa á
slíku nema um mjög skamman
tíma, en ekki síður til að láta
lappa upp á heilsufarið sem var
að verða ansi bágborið sérstak-
lega á Stebba sem hafði fyrir
stanslaust rennsli og aðra óáran
frá orgelgaulinu heima. Ekki
fannst okkur þetta kannski jafn
hátíðlegt og við erum vön enda
hafði ekki verið um neinn undir-
búning að ræða, tilheyrandi
stress og geðvonskuköst en sem-
sagt vel þess virði þó ýmislegt
færi svo sem fyrir ofan garð og
neðan.
Taka nú samtíma tíðindi við
úr dagbók Stebba.
25.12.1993
Nú hófst martröðin og það á
sjálfan jóladag. Vaknaði snemma
í nótt með ægihvalir innvortis en
varð að bíða þar til kl. 7 til að
hægt væri að hringja í dr. Mud-
vari sem við og gerðum. Sagði
hann okkur að koma í Om Nurs-
ing Home en svo heitir klínikkið
þar sem hann og einir 15 aðrir
doksar hafa aðstöðu. Við kom-
una þangað var ég svo innritað-
ur á stofu 19 delux eins og hún
heitir. Sjúkrastofa þessi á aðeins
eitt sameiginlegt með samskon-
ar stofum heima, sæmilega
hreint á rúminu. Allt annað var
hálf sóðalegt, t.d. var náttborðið
með förum eftir allskonar glös
og ílát. Þó sló klósettið sem var
við hliðina á delux 19 allt út. Þar
var allt á floti enda vaskurinn
stíflaður og þar að auki fullur af
einhverju gumsi. En þrátt fyrir
þetta allt var ég nauðbeygður að
láta lappa upp á mig og af
tvennu illu væri betra að haska
þessu af hér og nú frekar en að
reyna að komast upp til Evrópu
í skurð sem ég er búinn að velta
töluvert fyrir mér. En ekki lægi
ég hér deginum lengur en bráð-
nauðsynlegt væri og lét ég þessa
skoðun mína í ljós ýmist á ensku
eða kjarnyrtri íslensku, fyrst við
hjúkkur sem komu til að gefa
mér grútdrulluga stólpípu sem
þær fóru með til baka ónotaða af
minni hálfu. Á eftir hjúkkunum
kom svo læknir, ungur strákur
og sagðist hann svo sem skilja
umkvörtun mína og var nú allt
sett á fullt við að þrífa ekki bara
klósettið og delux 19 heldur og
alla hæðina. Að lokum kom svo
dr. Mudvari og var nú sest niður
til samninga og var niðurstaðan
sú að hann fengi að brúka hníf-
inn á mig en ég fengi að fara
heim á hótel ef mögulegt væri
strax í kvöld. Var svo kappinn
undirbúinn fyrir skurð. Fyrst
með því að tvær pínulitlar fliss-
andi hjúkkur létu mig hátta og
troða mér í slopp sem var allt of
lítill. Síðan var ég leiddur sem
lamb til slátrunar inná skurð-
stofuna hvar mín beið hópur af
grímuklæddu liði er aðstoða
skyldi við skurðinn. Fyrst var ég
disteleraður með skammti af
kæruleysissprautu og skömmu
seinna með extra skammti og
þar að auki mænustungu með
hrossanál. í fyrstu vildu þeir
svæfa mig en eftir áköf mótmæli
undirritaðs var farin þessi leið.
Var ég nú lagður til á borð sem
var það lítið að ég stóð útaf á
alla kanta. Loksins birtist dr.
Mudvari með hnífinn ný hvesst-
an og gljáandi.
Þurrar samlokur í jólamat
Minni mitt er ekki neitt til að
treysta á eftir þetta enda skýjum
ofar en meinsemdin var í burtu
skorin. Var ég nú fluttur á vökn-
unarstofu þar sem spúsa mín
beið. Óskemmtileg jól fyrir hana,
fyrst að bíða meðan á skurði
stóð og síðan að sitja yfir mér í
lendingu. Þegar ég var svo sæmi-
Fáíœkleg jólamáltíö á nepölskum spítala: tvœr skorpnaðar samlokur
og eimað klórvatn.
ræða eftir rennsli undanfarinna
mánaða. Var nú bætt við slatta af
pillurusli sem skyldu takast inn
eftir uppgefnu ritúali og í réttri
röð.
Á aðfangadagskvöld fórum
við hjónin ásamt fleirum í kaþ-
ólska messu sem haldin var í
tjaldi og var hún flutt á nepölsku
og ensku í bland. Hljóðfæraleik-
ur var allur með nepölskum brag
og var það ágætasta tilbreyting
Götulífsmynd frá Nepal.
Förunautar hjá
bláa Bensinum
við landamœri
Nepals.
er hér var komið sögu misst 18
kg en mátti þó vart við að missa.
Ekki hafði Sigga farið alveg var-
hluta af þessum ferðasjúkdóm-
um þó að í minna mæli væri. Var
nú skundað við fyrsta tækifæri á
nærliggjandi klínik sem sérhæfði
sig í vestrænum ferðalöngum
sem ekki þoldu asíska matar- og
hreinlætiskúltúrinn. Vorum við
nú tekin og skoðuð í bak og fyrir
og þótti Ijóst að hægt væri að
koma Siggu til heilsu með pillu-
áti en eitthvað leist þeim verr á
ástandið á hennar betri helmingi.
Var hann meira að segja tekinn í
lungnamyndatöku með tilheyr-
andi brasi þar sem röntgengræj-
urnar voru allt annað en nægi-
lega stórar fyrir íslensk lungu
svo að taka þurfti myndirnar í
tvennu lagi.
Ekkert vildu þeir þó sjúk-
dómsgreina né segja neitt fyrr en
eftir samráð við spesíalista. Vor-
um við því leyst út með vænum
skammti af lyfseðlum og slíku.
Daginn eftir mætti Stebbi svo
aftur til doksans og hafði sá nú
ráðfært sig við sérfræðinginn.
Kváðu þeir upp þann dóm að
þetta væri ekkert sem ekki mætti
laga með pilluáti.
Rann nú upp aðfangadagur
með heljarkvölum í frárennslis-
lögnum Stebba og var því arkað
af stað þriðja daginn í röð. Var
nú neðri partur búksins tekinn
til gagngerðrar skoðunar og síð-
an sendur í test hjá frárennslis-
fræðingi sem úrskurðaði að um
ofnotkun á systeminu væri að