Svava - 01.08.1897, Blaðsíða 10

58
KVENNARÍKID.
Konur þessar eru harla ólíkar öðrum konum í ná-
gronninu og auðvelt að þekkja þær úr. Þær eru af með-
alstærð, gilávuxnar, vöðvamiklar, lítið innskornar um mitt-
ið, magrar og framúrskarandi fjörugar í öllum hreifingum.
Göugulagið er fast en liðugt; fatnaði inn er lieima unniun,
sterkr og lientugr að sniðinu til fyrir vinnuna, sem hann
á að hrúkast við. Málið er frumlegt og fullt af kjarnyrð-
um og' málsháttum. Yfir höfuð eru konurnar fremii öðr-
um rússneskum konum að mörgu leyti.
A sumrin heyrist sjaldau talað um þrætur og áflog' í
liinum Besjukovsku þorpum, af því að enginn er heima
sem drekkr vín. Að eins um sláttinn, meðan mennirnir
eru lieima, truflast regla og ró Kvennaríkisins ; en uudir
eins og mennirnir eru farnir, taka þær stjórntaumana aftr.
Þorpin í Besjukov eru að því leyti eiukennileg, að
aldrei sózt neinn karlmaðr á sumrin. Á akri og engjum
kvennfólk, eintómt kvennfólk. Hér og þar hregðr fyrir
hláum og rauðum svuntum og ermalausum treyjum. Ein-
stöku sinnum sézt gamall maðr með snjólivítt hár, poka á
haki eða körfu í hendi, stauiast áfram um akrinn og dreifa
útsæðinu tii beggja handa. Konurnar gegna öllum lög-
skilum, halda hinar löghoðnu samkomur og afgreiða alt
miklu fljótar og hetr en mennirnir. Þær hafa ekki tíma
til að hafa samkomurnar langar vegna annríkis.

I