Svava - 01.08.1897, Blaðsíða 20

68
HILDIBRA^DR.
liafði engau rétt til að spyrja mig, eu yðr segi ég sann-
leikann.'
’Það er líka "betra fyrir yðr.‘
’Eg ætla mér líka að gera Jiað.‘
’Ea hver var sá, er flutti hana á hurt V
’Það var skipstjórinn á skipi því, er lá hér a höfn-
inni í gærdag. ‘
’Já, — en hver var sá skipstjóri Þ
Því hafði De Móra lofað að þegja yfir.‘
’Ég get eigi sagt það,‘ svaraði hann.
’Sáuð þér hann ekki V
’Ég sá niann, seni ég áleit vera hann, en hann var í
dularhúningi.1
Liídóvicó kardínáli talaði því næst nokkr orð við
hertogann, snéri sér síðan að fiskimanninum og mælti:
’Er þetta munkrinn sem ]p6r mættuð í gærmorgun 1‘
’Já, herra/ svaraði veslings fiskimaðriun, sem nötraði
og skalf á heinunum, auðsjáanlega hræddr við tilhugsun-
ina á hinum voðalegu kvalaverkfærum, sem notuð voru við
raunsóknarréttinn, til að pína menn með píslum og kvöl-
um að meðganga það sem á ]pá var borið, hvort heldr það
var rétt eða rangt. Það leit svo lít, sem hertoginn liefði
hitt þenna kunningja niðr hjá höfninni, og fengið að vita
hjá honum um komu skipsins, munksins, og einnig að
hann hefði mætt Angelu, þegar hún gékk ofan að höfn-
inni, og greint nákvæmlega frá því öllu.