Skátablaðið Faxi - 01.12.1990, Side 17

• Högni og Gunni á leið upp fjallið rönd í Bjarnafirði.
3.ágúst. Föstudagur.
Við vöknuðum eitthvað í kringum
klukkan tíu um morguninn. Fengum við
okkur að borða og var það þurrafóður
eins og svo oft í ferðinni. Eldamennskan
fór fram í góðri fjarlægð frá tjaldinu eins
og flestir ættu að skilja. Eftir uppvaskið
var farið að taka allt dótið saman og
þegar því var lokið lögðum við af stað í
Bjarnafjörðinn. Nokkuð var um mýrar á
leiðinni en við komust yfir þær án alvar-
legra óhappa.
Gróðurinn á leiðinni t.d. sóleyjarnar
náðu okkur upp fyrir hné og ef við miðum
þetta við Högna þá veit ég ekki hvar hann
yrði, svo rosalega vargróðurinn stundum
vaxinn. Þegar við komum í Meyjardal var
þar á, Meyjará, sem við þurftum að vaða
yfir. Þegar vaðið var fundið var farið yfir
og gekk það allt vel. Þó munaði litlu að
við hefðum tapað einum strigaskónum
hans Leiknis. Það gerðist þannig, að
Gunni óð á undan yfir og þegar hann
ætlaði að henda skónum til Leiknis, lenti
skórinn í ánni og sigldi hratt niður ána.
Högni var ekki lengi að hugsa sig um og
óð út í ána og rétt náði skónum. En
skýringin á því að þurfa að skiptast á
skónum hans Leiknis var sú að Gunni
gieymdi að koma með skó til að vaða í
því þurftum við (Leiknir og Gunni) að
skiptast á_skóm, því ekki pössuðum við í
skóna hans Högna. En eftir að við vorum
búnir að vaða Meyjarána var tekin smá
pása og síðan haldið áleiðis inn í Bjarna-
fjörð. Hann var oft erfiður yfirferðar,
sérstaklega þegar maður er með rúm 20
kíló á bakinu. Þegar við komum í botn
Bjarnafjarðar beið okkar stór Jökulá. Það
tók rosalega á að fara yfir ána. Allir
vöðvar voru spenntir og áin um þrjár
gráður Celsius og er það gífurlegur kuldi.
Það var skrítin tilfinning að vera í þessum
tómlega firði, þar sem fjöllin risu alls-
staðar í kringum okkurog aðeins heyrðist
í jökulánni og spangólinu í refnum, sem
bergmálaði um dalinn. Við tjölduðum
hinum megin við ána og sofnuðum þar
um níuleytið enda þreyttir eftir erfiðan
göngudag.
4.ágúst. Laugardagur.
Við vöknuðum ekki fyrr en klukkan
ellefu, í rigningu en frekar hægum vindi.
Þegar við vorum búnir að taka til og fá
okkur að borða var lagt af stað upp bratt
fjallið, sem heitir Rönd. Fljótlega stytti
upp og var sólin komin hátt á loft. Áfram
héldum við upp fjallið með nokkrum
stoppum á leiðinni, enda var gífurlega
erfitt að fara upp fjallið. Högni var hálf
slappur á leiðinni en það lagaðist þegar
leið á gönguna. En áfram héldum við og
stoppuðum við uppsprettuvatn sem var
upp í fjallinu. Þaðan héldum við áfram og
fylgdum vörðum á leiðinn yfir Fossadals-

V -: 'V , • . , " 'X ' ''
• Víða mátti sjá snjóskafla þó sumar
væri.
heiði niður Fossadalinn og niður að
Reykjafjarðarós. Það gekk ágætlega að
finna vaðið og eins og endranær var það
kuldinn í ánni sem var erfiðastur. Enda er
þetta jökulá, og náði áin aðeins yfir hné á
okkur. Þegar við vorum komnir yfir,
héldum við inn í Reykjafjörð. Þá var
klukkan um sjö. Við vorum orðnir heldur
betur sundlaugaþyrstir enda rauk upp úr
sundlauginni þarna. Við heilsuðum upp
á í húsunum þremur og var okkur boðið í
kaffi í einum bústaðnum. En í því húsi
var farsími og fengum við að hringja og
láta vita af okkur, hvert við værum
‘komnir. Með kaffinu fengum við kleinur,
snúða, tertur og aðrar kræsingar, enda
átum við líka eins og hungraðir úlfar, því
þetta var eins og best gat orðiö. En eftir
kaffið var drifið í að reisa tjaldið og taka
fram sunddótið. Þegar við vorum búnir
að tjalda fóru allir á klósettið enda betra
að fara á klósettið þarna en gera þarfir
sínar f guðs grænni náttúrunni. Eftir
klósettferðina fórum við allir í laugina.
Eftir að hafa svamlað í lauginni í dágóð-
ann tíma fórum við aðeins inn í tjald og
síðan aftur í smá fótabað. Eftir fótabaðið
fórum við inn í tjald og náðum í svefnpok-
ana okkar og fórum með þá út, því nú átti
að sofa undir berum himni og úr því varð
fyrir klukkan 12. En hér verðum við að
stoppa því ef við myndum halda áfram
að lýsa ferðinni eins og hér á undan þá
myndi ferðasagan fylla út í allt blaðið og
rúmlega það. í stuttu máli var gangan
eftirfarandi: l.ágúst Ingólfsfjörður -Ó-
feigsfjörður 2.ágúst Ófeigsfjörður - Með
bát að Dröngum 3.ágúst Drangar -
Bjarnafjörður 4.ágúst Bjarnafjörður -
Reykjafjörður S.ágúst Reykjafjörður -
Furufjörður 6.ágúst Furufjörður - Barð-
svík 7.ágúst Barðsvík - Höfn í Hornvík
(Lengsti spottinn eða rétt rúmir 20 km.)
S.ágúst Dagsferð að Hornbjargsvita og
fram á Hornbjarg 9.ágúst Höfn í Hornvík
- Hlöðuvík 10-ágúst Hlöðuvík - Hesteyri
Kvöldið lO.ágúst komum við til ísa-
fjarðar og var því þessu ferðalagi endan-
lega lokið. Fyrstu þrjá dagana í ferðinni
var þoka og rigning svona öðru hverju en
hina sjö dagana var steikjandi sól og
blíða og oftast um 15-20 stiga hiti. Þessi
ferð var alveg frábær og gleymum við
henni seint enda skrítið og óvenjulegt að
vera úti í óbyggðum allan þennan tíma.
Þegar við komum til ísafjarðar var sjoppa
það fyrsta sem við heimsóttum.
Mestan hluta leiðarinnar gátum við
fylgt vörðum, en öðru hverju þurfti áttavit-
ann, sem okkur gekk vel að rata eftir
enda nauðsynlegt að kunna á hann.
Einnig vorum við með gott kort af Horns-
tröndum í mælikvarðanum 1:100.000.
Yfir höfuð vorum við með mjög góðan
búnað með okkur, sem hefur kostað
okkur drjúgan skilding. Enda er nauðsyn-
legt að hafa góðan búnað ef á reynir
svona langt frá óbyggðum. Við þrír Leikn-
ir, Högni og Gunni erum allir félagar í
Hjálparsveit skáta Vestmannaeyjum og
kemur reynsla okkar úr þessari ferð að
góðum notum í starfi sveitarinnar og í
öðru skátastarfi yfirleitt.
SKÁTABLAÐIÐ FAXI
fóftamarsskóli
900 ^Vesímannaeyfum - £ími 3644
(Tóslhólf 344
17