Morgunblaðið - 22.07.2017, Blaðsíða 26

AKUREYRARKIRKJA | Kvöldmessa
kl. 20. Prestur er Svavar Alfreð Jóns-
son.
ÁRBÆJARKIRKJA | Sumarguðsþjón-
usta kl. 11. Sr. Kristín Pálsdóttir prédik-
ar og þjónar fyrir altari. Kór Árbæj-
arkirkju syngur. Krizstina Kalló Szklenár
organisti. Kaffisopi og samfélag eftir
stundina.
BESSASTAÐAKIRKJA | Sameiginleg
sumarmessa Garða- og Bessa-
staðasóknar kl. 11 í Garðakirkju.
BÚSTAÐAKIRKJA | Sumarmessa
sunnudag kl. 11. Ferming. Kór Bú-
staðakirkju og kantor Jónas Þórir
Messuþjónar aðstoða. Molasopi eftir
messu.
DIGRANESKIRKJA | Messa kl. 11.
Prestur Magnús Björn Björnsson.
Hljómsveitin Ávextir andans sér um
tónlist. Messað verður í lundinum fyrir
neðan kirkjuna ef veður leyfir.
Dómkirkja Krists konungs, Landa-
koti | Messa kl. 8.30 á pólsku, kl.
10.30 á íslensku, kl. 13 á pólsku og kl.
18 á ensku. Messa virka daga kl. 18, og
má. mi. og fö. kl. 8, lau. kl. 16 á
spænsku og kl. 18 er sunnudagsmessa.
DÓMKIRKJAN | Messa kl. 11, séra
Sveinn Valgeirsson prédikar. Dómkór-
(matt. 28)
Orð dagsins
Sjá, ég er með yður
inn og organisti er Kári Þormar. Minni á
bílastæðin gegnt Þórshamri.
EGILSSTAÐAKIRKJA | Lesmessa kl.
20. Sr. Ólöf Margrét Snorradóttir þjón-
ar.
GARÐAKIRKJA | Sameiginleg sum-
armessa Garða- og Bessastaðasóknar
kl. 11. Helga Þórdís Guðmundsdóttir
leikur á orgelið og söfnuðurinn syngur.
Sr. Friðrik J. Hjartar þjónar.
GRAFARVOGSKIRKJA | Kaffi-
húsamessa kl. 11. Séra Sigurður Grét-
ar Helgason prédikar og þjónar. For-
söngvari leiðir söng og organisti er
Antonía Hevesi.
HALLGRÍMSKIRKJA | Messa kl. 11.
Sr. Irma Sjöfn Óskarsdóttir prédikar og
þjónar fyrir altari ásamt hópi messu-
þjóna. Félagar úr Mótettukór Hallgríms-
kirkju syngja. Organisti er Steinar Logi
Helgason. Alþjóðlegt orgelsumar, tón-
leikar laugard. kl. 12 og sunnud. kl. 17.
David Cassan frá Frakklandi leikur. Fyr-
irbænaguðsþjónusta þriðjud. kl.
10:30. Árdegismessa miðvikud. kl. 8
og tónleikar Schola cantorum 12. Org-
eltónleikar fimmtud. kl. 12.
HÁTEIGSKIRKJA | Messa kl. 11 í
Maríustúku, sunnanmegin í kirkjunni.
Kári Allansson organisti og sr. María
Ágústsdóttir annast þjónustuna. Kaffi-
veitingar í boði eftir messu.
LÁGAFELLSKIRKJA | Guðsþjónusta
kl. 11. Sr. Arndís G. Bernhardsdóttir
þjónar fyrir altari. Bryndís Eva Erlings-
dóttir leiðir safnaðarsöng. Organisti er
Kjartan Jósefsson Ognibene.
NESKIRKJA | Messa kl. 11. Félagar
úr kór Neskirkju leiða söng við gítarund-
irleik. Prestur er Steinunn Arnþrúður
Björnsdóttir. Litir, blöð og myndir til
reiðu fyrir börnin. Kaffi og samfélag eft-
ir messu á Kirkjutorgi.
SAFNKIRKJAN í Árbæjarsafni |
Guðsþjónusta kl. 14. Sigrún Stein-
grímsdóttir organisti stjórnar almenn-
um safnaðarsöng. Prestur Kristinn
Ágúst Friðfinnsson.
SELJAKIRKJA | Guðsþjónusta kl. 11.
Sr. Ólafur Jóhann Borgþórsson prédik-
ar og þjónar fyrir altari. Félagar úr Kór
Seljakirkju leiða söng. Organisti er
Tómas Guðni Eggertsson.
SKÁLHOLTSDÓMKIRKJA | Úti-
messa við Þorlákssæti á laugardag
kl.12.10. Tónleikar í kirkjunni kl. 16.
Hátíðarmessa á sunnudag kl.13.30
með þátttöku pílagríma. Kristján Valur
Ingólfsson vígslubiskup predikar og
þjónar fyrir altari ásamt biskupi Íslands
Agnesi M. Sigurðardóttur, öðrum bisk-
upum, prestum og leikmönnum. Skál-
holtskórinn syngur. Jón Bjarnason leik-
ur á orgel. Hátíðarsamkoma kl 16.15.
Dómsmálaráðherra flytur ávarp. Hátíð-
arræðu flytur dr. Margot Kaessmann.
Skálholtskórinn syngur.
VÍDALÍNSKIRKJA | Sameiginleg sum-
armessa Garða- og Bessastaðasóknar
kl. 11 í Garðakirkju.
Morgunblaðið/Ómar
Strandarkirkja
26 MINNINGAR
Messur á morgun
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. JÚLÍ 2017
✝ Reynir VigfúsGíslason fædd-
ist í Reykjavík 26.
desember 1987.
Hann lést á heim-
ili sínu 8. júlí
2017.
Foreldrar Reyn-
is eru Gísli Þórður
Geir Magnússon, f.
á Lýtingsstöðum í
Holtum 14. nóv-
ember 1948, og
Þórunn Ingibjörg Reyn-
isdóttir, f. í Flatey á Breiða-
firði 22. desember 1951.
Systkini Reynis eru: 1) Anna
Björk, f. 10. september 1970.
2) Magnús Ingberg, f. 2. októ-
Katrín Þórarinsdóttir, f. 13.
júní 1987.
Reynir Vigfús ólst upp í
Grafarvogi og var Graf-
arvogsbúi í húð og hár. Hann
stundaði nám við Foldaskóla
og varð svo stúdent frá Fjöl-
brautaskólanum í Breiðholti.
Hann sótti fjölmörg námskeið
í gegnum árin og þá sér-
staklega í tengslum við tölv-
unarfræði. Þar lá áhugasviðið;
Reynir kunni á allt sem tengd-
ist tölvum og tækni. Hann var
fagurkeri fram í fingurgóma,
vildi hafa snyrtilegt í kringum
sig, hver hlutur í hans lífi var
valinn af kostgæfni. Hann var
handlaginn, allt sem hann
skapaði og sinnti var gert af
mikilli vandvirkni. Hann var
með stórt hjarta, blíður og
mátti ekkert aumt sjá.
Útför Reynis Vigfúsar fór
fram í kyrrþey 20. júlí 2017
frá Grafarvogskirkju.
ber 1974, maki
Helga Kristófers-
dóttir, f. 13. jan-
úar 1976. Börn
Magnúsar og
Helgu eru Gísli
Geir, f. 29. ágúst
2010, og Íris Ósk,
f. 11. janúar 2013.
3) Ingveldur, f. 27.
nóvember 1979,
maki Bjarki Þór
Arnarson, f. 7.
október 1978. Börn þeirra eru
Emilía Líf, f. 14. maí 2005,
Þórunn María, f. 5. október
2009, og Anna Þórey, f. 4.
október 2011. 4) Gísli Þór, f.
14. október 1983, maki Ólöf
Yndislegi sonur okkar.
Söknuður okkar er mikill og
erfitt að koma orðum að. Við vilj-
um þakka þér fyrir allar þær
stundir sem við fengum að njóta
með þér og alla þá ást og kærleik
sem þú gafst okkur. Með sárum
söknuði sendum við til þín ást,
hlýjar hugsanir og bænir í ljós-
inu.
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý,
því burt varst þú kallaður á örskammri
stundu
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða
svo fallegur, einlægur og hlýr
en örlög þín ráðin – mig setur hljóða
við hittumst ei aftur á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár
þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. ókunnur)
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með
tárum, hugsið ekki um dauðann með
harmi eða ótta.
Ég er svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn mig
haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með
glöðum hug lyftist sál mín upp í mót til
ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í
gleði ykkar yfir lífinu.“
(Höf. ók.)
Við elskum þig ávallt og Guð
geymi þig, elsku drengurinn okk-
ar.
Mamma og pabbi.
Elsku Reynir minn. Ég hef
ekki enn meðtekið til fulls að þú
sért búinn að kveðja okkur langt
fyrir aldur fram. Ég veit við
munum hittast á nýjan leik á öðr-
um stað. En þangað til verð ég að
sættast við það, að við sjáumst
ekki oftar uppi í Fannó hjá
mömmu og pabba. Við förum
ekki fleiri bílrúnta, þar sem við
gátum rætt um allt og ekkert,
hlustað á góða tónlist og sungið
með. Þú kemur ei oftar í heim-
sókn til mín, til að fá þér kaffi og
spjalla, eða yfirfara tölvuna mína
og segja mér enn og aftur að ég
þurfi nú að fá mér betri tölvu. Ég
sakna þess að fá ekki hlýtt faðm-
lag frá þér og fá að faðma þig
einu sinni enn.
Ég gleymi ekki þeim degi sem
þú fæddist, Reynir minn, við hin
eldri systkinin biðum spennt
heima í Fannó eftir að pabbi
kæmi heim og segði okkur tíð-
indin. Þetta var fyrir tíð farsím-
ans. Það var mikið gengið um
gólf heima þennan morgun.
Gleðin og hamingjan sem fyllti
okkur, þegar við vissum að litli
bróðir væri kominn heill í þennan
heim var mikil. Þú varst sá allra
blíðasti og ljúfasti drengur sem
ég hef kynnst. Það biðu manns
alltaf hlý orð, opinn faðmur og
kossar á kinn, þegar við hittumst.
Litli bróðir, það er svo margt
sem ég gæti skrifað og sagt
hversu falleg sál þú ert. Við sem
þekktum þig vitum það best. Ég
er svo þakklát fyrir að hafa feng-
ið að vera stóra systir þín og
ganga með þér þessa gönguferð
til enda.
Þín er sárt saknað, elsku
Reynir minn, og stórt skarð skil-
ið eftir í okkar fjölskyldu.
Bið Guð að leiða hönd þína og
umlykja þig ljósinu bjarta.
Ljúfi drottinn lýstu mér,
svo lífsins veg ég finni
láttu ætíð ljós frá þér
ljóma í sálu minni.
(Ómar Ragnarsson/Gísli á Uppsölum)
Ég mun ávallt elska þig.
Þín systir,
Anna Björk.
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý,
því burt varst þú kallaður á örskammri
stundu
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða
svo fallegur, einlægur og hlýr
en örlög þín ráðin - mig setur hljóða
við hittumst ei aftur á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár
þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. ók.)
Með þökk fyrir allt og allt.
Þinn bróðir,
Magnús (Maggi),
Helga og börn.
Elsku Reynir minn.
Rosalega getur verið erfitt að
byrja að skrifa þessa minning-
argrein, það mætti stundum
halda að byrjunin væri erfiðari
en endirinn. Talandi um erfið-
leika í byrjuninni, þá minnir það
mig á byrjunina á milli okkar
bræðra.
Árið var 1987 á milli jóla og
nýárs og foreldrar okkar voru að
koma af spítalanum, ég var feg-
inn að sjá mömmu aftur eftir að
hafa verið á spítalanum enda var
ég mömmustrákurinn á heim-
ilinu á undan þér. En það var
eitthvað öðruvísi þegar þau komu
heim, þau komu með eitthvað og
það var ekki jólapakki. Þrátt fyr-
ir að þetta hafi ekki verið jóla-
pakki var þetta ein af bestu jóla-
gjöfum sem ég hef fengið, því
þarna varst þú í vöggu. Ég fékk
nýtt hlutverk og það var að vera
stóri bróðir þinn.
Þessi nýja gjöf og ábyrgðin
sem fylgdi henni lét mig vera
smeykan í byrjun. Hins vegar er
það eins og með svo margt ann-
að, að í þessu blessaða lífi horfir
maður fljótlega framhjá erfið-
leikum eða áskorunum sem
fylgja krefjandi hlutverkum.
Maður fer að meta meira hið
góða og verðmæta sem þau búa
yfir. Eins og að hjálpa þér upp úr
rimlarúminu þínu á laugardags-
morgnum fyrir barnaefnið, vaka
yfir þér og strjúka á þér sveitta
kollinn þegar þú svafst með
snuðið, hugga þig þegar þú þurft-
ir á því að halda og skutla þér í
menntaskólann á morgnana áður
en ég mætti í vinnuna. Vissulega
þurfti ég oft að gefa eftir og það
kostaði mig marga Pez-pakka, en
í lokin skipti vellíðan þín mig
mestu máli þrátt fyrir að ég hafi
ekki áttað mig á því fyrr en löngu
seinna.
Og nú er komið að þeim tíma
að hlutverkið mitt breytist á ný.
Nú eru það ekki aðeins foreldrar
okkar sem bera þig síðasta spöl-
inn heim, heldur munum við fjöl-
skylda þín gera það. Nema í
þetta skiptið er ég ekki smeykur
við erfiðleikana eða ábyrgðina
heldur mun hið góða og verð-
mæta sem þú gafst mér veita
mér styrkinn og ástina til að fara
með þér síðasta spölinn. Þrátt
fyrir sorgina hef ég ekki áhyggj-
ur af þér og ég bið þig að gera hið
sama fyrir mig. Góðar sálir rata
nefnilega í ljósið heima.
Þangað til við hittumst næst.
Þinn stóri bróðir,
Gísli.
Símtalið kom, ég trúði þessu
ekki og nú nokkrum dögum síðar
trúi ég því ekkert frekar. Eins
sár og missirinn er vona ég að
stóra hjartað, knúsarinn minn,
blómstri hinum megin og að síðar
getum við rætt málin eins og við
gerðum svo oft. Meira ég kannski
en þú, ég í hlutverki stóru systur
að reyna að skóla þig til með mis-
mikilli ákveðni. Mér gekk gott
eitt til og þó við höfum ekki alltaf
verið sammála, hlustaðir þú og
íhugaðir málin.
En fallegu minningarnar um
þig ylja og allar fallegu mynd-
irnar af þér fá okkur til að brosa.
Þú fæddist á öðrum degi jóla árið
1987. Ég var átta ára skjáta og
man eftir því þegar þú komst
heim í bláa burðarrúminu á
gamlársdag það sama ár. Minn-
ingabrotin eru ótalmörg, þær
voru nú ófáar sjoppuferðirnar
okkar þriggja. Ég, þú og Gilli
bróðir röltum út í sjoppu, hvert
okkar með 50 kr. í hendi. Ég vildi
bland í poka, Gilli vildi beiskan
brjóstsykur en svo sagðir þú hátt
og skýrt: „Ég ætla að fá bland í
poka og ég vil fá mikið í pokann.“
Svo brostir þú og bláu augun
með dökku umgjörðinni bræddu
alltaf starfsfólkið svo þú fékkst
yfirleitt helmingi meira í pokann
en við Gilli.
Þú varst svo duglegur og
vandvirkur strákur, allt sem þú
tókst þér fyrir hendur gerðir þú
110% og rúmlega það. Alla þína
skólagöngu stóðstu þig svo vel,
þú lagðir mikið á þig og upp-
skarst hæstu einkunnir. Þegar
maður gapti yfir því hvað þú
fékkst í einkunn og sagði við þið
hversu rosalega flott þetta væri,
dróstu heldur úr því og sagðir
þinn árangur ekkert betri en
annarra. Þú varst ekki mikið fyr-
ir að upphefja þig og leist alltaf á
þig sem jafningja annarra. Sem
dæmi um vandvirkni þína og
snyrtimennsku áttir þú það til að
þrífa bílinn fyrir mig. Eftir eitt
skiptið settist ég inn í bíl og
horfði í kringum mig, skildi ekki
hvernig þú gast þrifið hann svona
vel. Þú varst búinn að þrífa bílinn
hátt og lágt og ofan í öll hólf,
samskeyti og lofttúður. Ég
spurði svo hvernig í ósköpunum
þú hefðir náð þessu svona fínu,
þá sagðir þú: „Ég notaði bara
eyrnapinna á smæstu staðina.“
Já, þegar þú gerðir hluti, þá
gerðir þú þá óaðfinnanlega. Ég
er svo glöð yfir síðustu minning-
unum um þig, þegar við skelltum
okkur í sund í sveitinni. Þú
renndir þér í rennibrautinni með
stelpunum mínum eins og þú
værir lítill gutti sjálfur. Þú hopp-
aðir á trampólíninu með þeim og
skemmtir þér og þeim til hins
ýtrasta, þetta var góður dagur og
eru góðar minningar. Ég ætla að
halda í þær og geyma.
Elsku litli bróðir minn, yngsti
bróðir minn.
Ég er svo sorgmædd yfir því
hversu stutt þú stoppaðir hjá
okkur, en þinn tími var kominn
og hvíldin er þín. Við hin munum
hlúa að mömmu og pabba, þau
eru kletturinn sem við þekkjum
svo vel og gátum alltaf stutt okk-
ur við og ég veit þú hefðir viljað
gefa þeim það sama til baka.
Elsku Reynir minn, ég elska
þig og geymi fallegu minningarn-
ar um þig í hjarta mínu alla tíð.
Guð geymi þig.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín stóra systir,
Ingveldur (Inga).
Elsku frændi minn, hvernig er
eiginlega hægt að skrifa þér fal-
legt kveðjubréf. Mér finnst ég
eiga svo margt eftir að gera með
þér. En Guð fer ekki í mann-
greinarálit þegar kallið kemur.
Ég vona að þegar röðin kemur að
mér fái ég að fara svona fallega
eins og þú – leggjast til hvílu og
vera komin á svo fallegan stað –
draumalandið okkar allra. Reyn-
ir minn, þú varst alltaf svo ynd-
islegur drengur, faðmaðir mig
alltaf þegar við hittumst, brostir
þínu fallega brosi. Við gátum allt-
af rætt málin og þú vissir svo
mikið – spurðir alltaf hvernig
mér liði, hjálpaðir mér með tölv-
una mína. Ég hefði viljað að við
hittumst oftar, ég veit við gerum
það og ég veit að ég þarf ekki að
kvíða neinu þegar minn tími
kemur – þú verður til staðar –
fólkið okkar hinumegin þurfti
svona duglegan dreng eins og þig
í hjálparstarf í draumalandinu og
það er enginn svikinn þar sem þú
ert, Reynir minn. Ég mun sakna
þín, ég verð að trúa því að við
sem eftir lifum fáum ljós frá þér.
Elsku frændi minn, með tár á
hvarmi kveð ég þig að sinni –
takk fyrir að gefa mér faðmlag
og knús í öll skiptin sem við hitt-
umst – takk fyrir að þykja vænt
um mig – takk fyrir að minnast á
saknaðartíma úr fortíðinni.
Elsku Tóta, Gísli, Anna,
Maggi, Inga og Gísli Þór, megi
góður guð umvefja ykkur á þess-
um erfiða tíma í sorg ykkar og
söknuði.
Berglind Bára.
Elsku Reynir, ég kveð þig nú
með trega og tárum en veit að nú
líður þér vel á nýjum stað þar
sem fullt er af góðu fólki sem
heldur utan um þig á meðan þú
sættist við að vera farinn af þess-
ari jörð.
Takk fyrir allar okkar stundir
og takk fyrir leikinn við stelp-
urnar okkar Ingveldar, þeim
fannst alltaf gaman þegar þú
fórst upp á háaloft að sækja gam-
alt dót frá þér og leyfðir þeim að
skoða og leika með. Ekki var
minna skemmtilegt þegar þú
fórst með þeim á trampólínið að
hoppa og skoppa.
Þegar þú hefur vind í fang,
þá haltu höfðinu hátt.
Hræðstu ei myrkrið,
það mun birta til.
Því að ljós heimsins
mun þér lýsa
í gegnum dauðans dimman dal.
Hann fer á undan
í gegnum storm og regn.
Þú munt aldrei ganga einn,
munt aldrei ganga einn.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Bjarki Þór
Arnarson.
Reynir Vigfús
Gíslason