Víkurfréttir - 20.01.2005, Blaðsíða 19

VÍKURFRÉTTIR I 3. TÖLUBLAÐ I FIMMTUDAGURINN 20. JANÚAR 2005 I 19
einn slík an lagði ég mig og mig dreymdi
draum. Þeg ar ég vakn aði mundi ég allt
sem hafði kom ið fram í þess um draumi.
Þar stóð bara mjög sterkt: Blái her inn
hreins ar haf ið. Og það an kem ur nafn ið.”
Starf ið köll un
Trú in spil ar stórt hlut verk í lífi Tomma
og hann seg ist fara með bæn irn ar reglu-
lega. Eitt sinn þeg ar Tommi var stadd ur
á Flúð um ákvað hann að keyra í Skál-
holt þar sem hann ætl aði að biðja al-
mætt ið um kraft og styrk. „Þeg ar ég kom
í Skál holt var kíló metra stað an á bíln um
220357 en þetta er ná kvæm lega fæð ing-
ar dag ur minn og ár - 22. mars 1957. Ég
tel þessi skila boð ákveðna köll un fyr ir
mig. Ég er al veg á því að það sé ver ið að
leið beina mér að vinna að þessu máli og
ég er al veg sann færð ur um að ís lenska
þjóð in get ur al veg lif að í sátt og sam lyndi
við að hafa mig bend andi mönn um á
það sem mið ur hef ur far ið í um hverf is-
mál um,” seg ir Tommi ein beitt ur á svip.
Fisk ur með fóð ur bragði
Um ára bil starf aði Tommi við fisk eldi
og hann seg ist ekki hafa ver ið lengi að
átta sig á því að sú starfs grein passi ekki
inn í líf keðj una á Ís landi. Hann sner ist
al ger lega á móti því. „Það fer mik ið af
fóðri í haf ið þar sem kví arn ar eru og
nytja fisk arn ir okk ar, þorsk ur, ýsa og ufsi
hanga utan á búr un um til að ná í fóð ur.
Við veidd um okk ur stund um í soð ið
ekki langt frá kví un um en það kom að
því að við gát um ekki borð að fisk inn því
ýsan var al veg óæt út af fóð ur bragði. Þeir
sem eru með fisk eld ið í Mjó a firð in um
dæla þús und um tonna af fóðri í kví arn ar
og menga um leið okk ar fersku sjáv ar af-
urð ir sem trillu sjó menn irn ir veiða,” seg ir
Tommi og bæt ir við að af urð irn ar séu
síð an seld ar er lend is og þá und ir þeim
for merkj um að þær séu ekki úr meng-
uðu hafi. „Hvað kom ast Ís lend ing ar upp
með þetta lengi” spyr Tommi.
En eru það mörg um hverf is verk efni sem
Tomma lang ar að vinna að? „Já, ég get
al veg sagt þér að það skipt ir okk ur miklu
máli að þrífa strand lengj una hér á Reykja-
nesi og í raun um hverf is land ið. Blái her-
inn hef ur unn ið hörð um hönd um að því
að þrífa hér strand lengj una og ég get sagt
þér það að hún er nán ast á kafi í plast-
rusli,” seg ir Tommi og bend ir á mynd ir
frá hreins un ar starf inu.
Hirtu ankeri og seldu
Í kring um 1995 fékk Blái her inn leyfi hjá
Ell erti Ei ríks syni þá ver andi bæj ar stjóra til
að hirða upp ankeri sem lágu á Kefla vík-
inni. Þetta voru göm ul bólfæri frá þeim
tíma þeg ar eng ar hafn ir voru hér. „Bát-
arn ir lágu þá við bólfæri og það fór einn
og einn bát ur að þess ari einu bryggju
sem var hér fyr ir neð an þar sem land að
var úr bátn um. Við sáum okk ur leik á
borði og ákváð um að hirða anker in, selja
þau og nota ágóð ann til tækja kaupa.
Fyrsta árið tók um við upp 15 ankeri og
seld um þau og fyr ir ágóð ann keypt um
við bát, mót or og lyfti belgi til að halda
áfram að hirða upp ankeri. Þannig byrj-
aði æv in týri Bláa hers ins. Anker ið sem er
í smá báta höfn inni var það fyrsta sem við
tók um upp.”
Styrk ur frá heil brigð is ráð herra
Í kring um allt hug sjón ar starf er gríð ar-
leg und ir bún ings vinna og hef ur Tommi
Umhverfið
Viðtal: Jóhannes Kr. Kristjánsson • Myndir: Ljósmyndarar Víkurfrétta og úr einkasafni