Víkurfréttir - 17.07.2014, Blaðsíða 9

VÍKURFRÉTTIR • fimmtudagurinn 17. júlí 2014 9
við þyrftum að taka eitt gigg, alla
vega til að borga upp skuldina. Við
gerðum það og ég man að ég tók
Bónuspoka með þessum 800.000
kalli eða svo sem við skulduðum og
labbaði með hann í Skattinn. Eftir
það hafa þeir bara verið ljúfir, þeir
hjá Skattinum.
Hvernig er með drauminn um að
meika það erlendis?
Siggi: Í rauninni var tekin ákvörð-
un í þessari hljómsveit að við ætl-
uðum að vera íslensk hljómsveit og
syngja á íslensku. Við vorum því
eiginlega ekki að stefna neitt er-
lendis með þetta. Við vildum frekar
gera þetta almennilega á Íslandi og
við vorum í raun aldrei með neina
„meik-drauma“.
Er einhver áhugi fyrir ykkur er-
lendis?
Siggi: Já, já, með tíð og tíma hefur
þetta eflaust farið víðar en maður
gerir sér grein fyrir. Það er alls
konar fólk sem fylgir okkur hér og
þar. Kiddi: Við höfum farið víða
og spilað á mörgum stöðum. Ég
hef líka prófað að vera lengi úti að
spila en að mörgu leyti er þetta bara
skemmtilegra, að halda þessu að
mestu heima fyrir en fara af og til
að spila í útlöndum.
Þurfið þið alltaf að vinna saman
þið tveir, m.a. í Baggalúti og
Memphis mafíunni?
Siggi: Við höfum unnið mikið
saman og það hafa alveg komið
pínulitlir árekstrar. Kiddi: Við
erum mjög ólíkir þannig að eðli-
lega koma stundum smá árekstrar.
Siggi: Sumir liðir þurrkast upp
annað slagið og þá þarf að smyrja
þá en við erum bæði góðir vinir og
vinnum vel saman. Ég held að það
sé okkar styrkur að við erum ekki
mjög líkir, við vinnum t.d. á ólíkum
hraða og notum mismunandi að-
ferðir. Ég kann alla vega mjög vel
við að vinna með Kidda og vona
að það sé gagnkvæmt. Kiddi: Það
er alveg sama hér. Það er eitthvað
við þetta pródúserateymi sem við
erum, við þurfum oft ekkert mikið
að tala saman þegar við erum í
stúdíóinu, þetta eru meira hug-
skipanir okkar á milli. Það er mjög
þægilegt þegar allir eru farnir úr
stúdíóinu og við erum bara tveir
eftir, þá oft finnst mér þetta fara
að ganga. Við höfum átt helvíti
margar klukkustundirnar saman,
sitthvoru megin við glerið.
Hvað er í gangi núna
annað en afmælistónleik-
arnir í Eldborg 26. sept-
ember?
Kiddi: Við í Hjálmum
g e r ð u m p l ö t u m e ð
norskum tónlistarmanni
sem heitir Erlend Öye og
við erum að fara að spila
með honum á tónleikum
í Noregi á næstunni. Siggi
er búinn að vera að vinna með
honum allt árið, spilandi með
honum út um allan heim. Þegar
maður gerir plötu fyrir alþjóða-
markað eins og við gerðum með
Norðmanninum þá var þetta allt
öðruvísi ferli en við erum vanir.
Hér heima er það þannig að maður
vinnur að plötu, hún kemur út
og síðan er hún orðin gömul eftir
þrjá mánuði. Þetta tekur allt miklu
meiri tíma úti, eftir að hafa tekið
upp plötu tekur kannski ár að „fín-
ísera“ hana. Þegar hún er tilbúin
tekur útgáfufyrirtækið kannski sex
mánuði í að gefa hana út og síðan
er henni fylgt eftir alveg í tvö, þrjú
ár.
Annars fór ég nýlega í heimsókn í
gamla stúdíóið hans Jimi Hendrix
í New York. Ég á þann draum að
Hjálmar fari þangað næst og taki
upp næstu plötu.
Kiddi: Hjálmar verða með „Best-
of “ plötu sem heitir Skýjaborgin,
Steini er að gefa út sólóplötu og
svo koma Hjálmar út á plötu með
Erlend Öye.
Hvað ætlið þið að vera lengi í
þessu sem Hjálmar?
Siggi: Ég er ekki að sjá fram á að
við séum að fara að hætta neitt á
næstunni. Ég flutti mig reyndar um
set og bý nú í Osló. Ég á mér þann
draum að geta orðið eins og Roll-
ing Stones, að þegar við verðum
orðnir 65-70 ára getum við ennþá
verið að þessu. Kiddi: Reggíið er
nefnilega frekar tímalaus stefna,
hún hefur aldrei verið almennilega
í tísku og dettur heldur aldrei alveg
úr tísku. Það er kannski kosturinn
við reggíið, eins og gospelið líka.
Siggi: Ekki beinlínis töff. Kiddi: En
samt svona, hefur samt alltaf sinn
aðdáendahóp.
Tónlistarlífið á Suðurnesjum
núna – hvað finnst ykkur um það?
Kiddi: Þegar við erum að alast
upp, þá eru stóru hljómsveitirnar
héðan Deep Jimi, Kolrassa Krók-
ríðandi, Texas Jesú. Siggi: Þá var
Musterið á Hafnargötunni sem var
æfingahúsnæðið okkar. Þá var rosa
mikið að gera og margir í hljóm-
sveitum. Ég verð hreinlega bara
að viðurkenna að ég þekki ekki til
hljómsveitanna sem eru starfandi
hérna núna. Kiddi: En hér í Geim-
steini ræður nú ríkjum Björgvin
Ívar, barnabarn Rúnars. Á meðan
Geimsteinn er hér, þá kemur alltaf
einhver ný músík héðan eins og
t.d. var Klassart að gefa út nýja
plötu sem var tekin upp hér. Á
meðan Geimsteinn styður svona
við bakið á tónlistarmönnunum
sem byrja hér verður þetta í góðu
lagi. Það skiptir svo miklu máli að
það séu svona fyrirtæki starfandi
hér í samfélaginu, ef það væri ekki
fyrir Geimstein hvað hefði þá orðið
um Hjálma, Valdimar, Klassart og
fleiri. Fyrir ungar hljómsveitir er
það að koma í stúdíó og taka upp
lag rosa mikið mál.
Var þetta gott tónlistarlegt um-
hverfi til að alast upp í?
Siggi: Það var einstakur andi á
meðan Rúnar var hérna í kringum
okkur, teflandi í tölvunni. Þá sat
ég oft einn hér að störfum, Kiddi
farinn heim til fjölskyldunnar og
þá var mér boðið í mat hérna fyrir
ofan, á heimili Rúnars og Maríu.
Svo var nú af og til tekinn blundur
hérna í gamla sófanum sem náði
fram á næsta morgun. Svo mætti
Kiddi aftur um morguninn og
vinnan hélt áfram.
Eftirlætis lag Sigga og Kidda
Kiddi: Mér þykir mjög vænt um Hjálmalagið „Leiðin okkar allra“
sem er á þriðju plötunni, sem er einmitt orðið lagið hans Gunnars
Nelson þegar hann keppir. Lagið var samið af Steina og textinn af
pabba hans. Siggi og Steini spiluðu það einnig í jarðarförinni hans
Rúnars Júl.
Siggi: Þetta er orðið svo mikið af góðum lögum og ég hreinlega get
ekki valið. Spurðu mann sem á 18 börn hvaða barn er uppáhalds, það
er ekki hægt að svara því.
Hvað finnst gamla Njarðvíkingnum
um „nýja Stapann?“
Siggi: Ef ég skoða þessar tvær innréttingar í húsinu þá fannst mér sú
gamla vera hentugri fyrir það sem þetta hús stendur fyrir, sem sam-
komuhús og ballstaður. Ég var ekki að finna mig í þessum greniskógi
sem þetta er orðið.
Ef það væri
ekki fyrir Geim-
stein hvað hefði
þá orðið um
Hjálma, Valdimar,
Klassart og fleiri.
Fyrir ungar hljóm-
sveitir er það að
koma í stúdíó og
taka upp lag rosa
mikið mál