Feykir - 30.01.2014, Blaðsíða 7

04/2014 Feykir 7
nálgunin við lagasmíðar í
popp/rokk/þjóðlaga stíl. Þessar
aðferðir leiða til nýrra hug-
mynda án þess að tapa ein-
kennum upprunalegu hug-
myndarinnar. Ákveðinn
heildarhljómur helst ásamt því
að efniviðurinn þróast. Með
þessum aðferðum nota ég
einnig spuna til að auka enn á
blæbrigði og fjölbreytileika.
Þannig vonast ég til að tónlistin
losni úr viðjum þess að vera stíf
og fyrirfram ákveðin en
jafnframt að hún öðlist innsæi,
íhugun og auðgi þess sem hefur
verið vel ígrundað. Þarna
verður því einhverskonar sam-
runi menningarheima og tíma-
skeiða býst ég við. Áhrif frá
forneskjulegri þjóðlagatónlist
færð yfir í nútímalegan hljóð-
heim samin með klassískum
aðferðum í bland við eðlis-
ávísun.“
Hvaða hljóðfæraleikarar koma
við sögu og á hvað leika þeir?
„Þorvaldur Kári Ingveldarson
vil ég meina að sé óuppgvötað
afl í íslenskum trommuleik.
Þorleifur Gaukur Davíðsson
spilar á munnhörpu en hann er
einn af fáum í heiminum sem
hafa á valdi sínu að spila
krómatískt á díatóníska munn-
hörpu. Jesper Pedersen spilar á
þeremín en það er hljóðfæri
sem þú kemur ekki við þegar
spilað er á það. Páll Ívan
Pálsson og Guðjón Steinar
Þorláksson spila með boga á
kontrabassa og draga fram
óvenjuleg “óhljóð” úr hljóð-
færinu. Ég spila á kassagítara
og rafmagnsgítara en mark-
miðið var að láta rafmagns-
gítarinn hljóma á köflum meira
eins og synthesiser en gítar.“
Hvað þýðir nafnið á hljóm-
sveitinni, Atónal Blús?
„Atónal þýðir tónlist sem er
ekki í neinni tóntegund eins og
t.d. c-dúr eða a-moll. Blús er
hinsvegar oftast bara í einhverri
einni tóntegund eins og t.d.
E-dúr. Þannig að þetta eru
gjörólíkir stílar sem eiga lítið
sem ekkert sameiginlegt (fyrir
utan að vera jú hvort tveggja
tónlist). Atónal Blús er því
nokkurskonar þversögn.“
Gestur mættur í Skagafjörðinn.
MYND Guðni Fr.
Höfuðsynd með
Atónal Blús
Höfuðsynd er glæný plata með Atónal Blús. Þessi spretthraða
níu laga tilraunaplata er hugarfóstur gítarleikarans Gests
Guðnasonar, sem hefur m.a. spilað með Númer Núll,
Stórsveit Nix Noltes, 5tu Herdeildinni og Skátum. Gestur er
Sauðkrækingur, sonur Guðna Friðrikssonar og Valgerðar
Einarsdóttur. Gestur er búsettur í Reykjavík og starfar þar sem
tónlistarkennari við tónlistarskóla Seltjarnaress og Tónsali
í Kópavogi, er þar með einkanemendur á gítar. Feykir sló á
þráðinn til Gests og spurði nánar út í hina nýju plötu.
Gestur Guðna og félagar senda frá sér níu laga plötu
Hefurðu lært á hljóðfæri frá
barnsaldri?
„Fyrsta sem ég man eftir að
hafa verið að bardúsa í músík
var þegar ég sat með kodda
fyrir framan mig og trommaði
á hann með tússlitum. Ég fór í
einhverja tíma hjá Rögnvaldi
Valbergs að læra á hljómborðs-
hljóðfæri í kringum tíu ára
aldurinn en entist nú ekki í því.
Svo kom hlé hjá mér alveg
fram til 15 ára, en þá fór ég að
spila sjálfur á gítar og herma
eftir því sem heyrði. Það var
ekki fyrr en um tvítugt sem ég
byrjaði aftur í tónlistarnámi.
Þá fór ég að læra á klassískan
gítar í nokkur ár. Ég fór svo og
lærði tónsmíðar við Listahá-
skólann þegar hann var settur
á laggirnar og var þar í fyrsta
árgangi.“
Var mikil tónlist á heimilinu?
„Það var alltaf mikil músík á
heimilinu, pabbi vann við út-
varpsviðgerðir og seldi plötur
hjá Itta. Hann tók upp plöt-
urnar í búðinni á tveggja rása
segulband og átti heilmikið
safn af segulböndum og maður
hlustaði á það. Þarna var mikið
af klassísku efni og þetta er
auðvitað löngu áður en maður
gat sótt sér allt á internetið,
maður tók bara það sem hendi
var næst þannig að þetta var
mikið og merkilegt safn.“
Hvernig tónlist er þetta á nýju
plötunni þinni?
„Tónlistin fer frá því að vera
frekar létt og melódískt
acoustic popp með þjóðlaga-
áhrifum yfir í að vera níðþungt
og rafmagnað rokk með við-
komu í eletróník. Hún sveiflast
frá því að vera falleg og meló-
dísk yfir í að vera drungaleg og
ómstríð og frá því að vera hæg
og epísk yfir í að vera villt og
hröð. Blandað er saman
dauðarokki, nútímaklassík og
blús, dans og balkantónlist,
klassísku rokki, raf og heims-
tónlist ásamt því sem platan
inniheldur dreymandi hug-
ljúfar ballöður og 80s popp-
metal.
Textar eru sungnir bæði á
íslensku og ensku og stundum
er tungumálunum blandað
saman.
Ég er að nota töluvert af
ritmum sem koma úr Balk-
anskri þjóðlagatónlist. Takt-
boðar eins og 11/8 og 7/8 eru
algengir í tónlist frá Balkan-
skaganum en heyrast annars
sjaldan nema í samtímadjassi
eða klassík. Balkantónlistin
sem notast við þessa taktboða
er hinsvegar þjóðlagatónlist
með grípandi laglínum, skýr í
formi og keyrð áfram af
ólgandi takti. Ég hef reynt að
halda í þessi einkenni hennar á
plötunni. Þessir ritmar eru
yfirleitt mjög hraðir í hefð-
bundinni Balkantónlist þannig
að ég geri tilraunir með að
hægja þá niður svo að þeir
verða mjög “grúví”. Umgjörðin
eða hljóðheimurinn er líka
annar og töluvert rafmagn-
aðari.
Ég er líka að nota eitthvað af
klassískum tónsmíðaaðferð-
um í bland við að semja
tónlistina eftir eyranu (veiða
eitthvað sem fellur eyranu í geð
upp úr undirmeðvitundinni)
sem er kannski algengasta
VIÐTAL
Kristín Sigurrós Einarsdóttir
Höfuðsynd
ATÓNAL BLÚS
Óhætt er að segja að platan
fái frábæra dóma á vefsíðu
dr Gunna sem fjallaði um
hana í síðustu viku og segir
m.a.: „Þetta er dúndurgott
stöff, oft allnokkur Captain
Beefheart í þessu, eða bara
allskonar: mjög fjölbreytt
og krefjandi tónlistarmauk.
Geysilega ráðlögð plata,
hreint og beint.“