Feykir - 30.01.2014, Blaðsíða 8

8 Feykir 04/2014

Heilir og sælir lesendur góðir.
Nú skömmu fyrir jólahátíðina var eins
og margir heyrðu mikið að gera á heimili
ríkisstjórnarinnar. Var þar meðal annars verið
að fjalla um og ákveða upphæð barnabóta. Af
því tilefni orti Davíð Hjálmar Haraldsson svo
bragðgóða vísu.
Faglega vinna fram á nætur,
fátækra vilja bæta hag.
Þau eru sníða barnabætur
bjuggu til göt í fyrradag.
Höfundur næstu vísu er Björn Eggertsson sem
í mínu dóti er talinn frá Kolþernumýri. Held ég
að það býli hafi verið Vestur-Húnavatnssýslu,
en er þó alls ekki viss. Langar að biðja lesendur
um upplýsingar ef þeir kunna skil þar á.
Sjöfnin tvinna, segðu mér
sem að hlynnir störfum.
Á ég að sinna einni þér
eða hinna þörfum.
Björn mun hafa verið talsvert hallur undir
Bakkus og er hann hafði flækst í slarki til
Kaupmannahafnar varð þessi vísa til.
Leiðast tekur lífið mér,
lúrast sálarþrekið.
Því til svækju Hafnar hér
hafa mig nornir rekið.
Þungt hefur verið yfir Birni er hann orti þessa.
Heims við skvaldur hryggðar nýt
hníg svo kaldur nár að börum.
Mínum aldri eyða hlýt
í veraldar svaðilförum.
Einhverju sinni er Björn þráði að komast í
sollinn fyrir sunnan varð þessi til.
Ég hef tapað veiga vör
verður þungur skaðinn.
Sálin byrjar svaðilför
suður í óskapnaðinn.
Ekki man ég eftir að hafa birt áður vísur eftir
Björn, en á þessu sést að sá hefur ekki verið
í vandræðum með að gera góðar vísur. Á
elliárum mun hann hafa ort þessa.
Þó að ellin hrjái hal
og hörpu skálda veikist rómur.
Hvað er um slíkt að teygja tal.
Tilfellið er skapadómur.
Björn mun á ákveðnu tímabili æfi sinnar hafa
flutt suður í Borgarfjörð, og dvalið þar um
skeið. Á þeim tíma mun Símon Dalaskáld
hafa dáðst að honum sem hagyrðingi og ort
svo fallega hringhendu til hans. Takið eftir
lesendur góðir hvurslags snilld þessi vísa er.
Gleður borða bjarta jörð
beitir korða slyngur.
Bragaorð um Borgarfjörð,
Björn að norðan syngur.
Vísnaþáttur 610
Næsta vísa sem undirrituðum finnst lúmskt
gaman af er því miður höfundarlaus. Er þar
trúlega verið að yrkja um bát og væri gaman
að heyra frá lesendum hvort þeir geta gefið
upplýsingar þar um. Falleg hringhenda.
Ferja nett sem Fjalar kaus
finn ég þetta glaður.
Er nú þétt og lekalaus
líkt og fréttamaður.
Önnur höfundarlaus, og væri gaman að heyra
frá lesendum ef þeir kunna hana.
Aldrei verður ansað nóg
öllu mínu suði.
Fyrir biðlaun þarf ég þó
þökk að færa Guði.
Sjaldgæft er finnst undirrituðum að sjá vísur
eftir hið mikla skáld Hallgrím Pétursson.
Minnir að hinn magnaði allsherjargoði á
Draghálsinum hafi kennt mér þessa skrítnu
vísu eftir skáldið.
Keypti ég mér eina Á,
ætla ég hún valin C.
Feit er bæði hún og H
hana ég engum læt í T.
Það mun hafa verið Óskar Þórðarson sem
kenndur var við Haga sem orti svo magnaða
hringhendu.
Mörg var glíman þrálát þá
þreytt við rím og stöku.
Sópaði hrími af hugans skjá,
hvarf mér tími á vöku.
Magnús Finnsson sem mig minnir að væri
kenndur við Stapasel leggur okkur til næstu
hringhendu.
Oft var taug til öreigans
innst í laugum sálar.
Góðvild smaug úr greipum hans
gegnum augað nálar.
Guðmundur Ólafsson frá Miðsandi vann um
skeið í svokallaðri Bretavinnu. Um vinnufélaga
sem þótti drjúgur matmaður orti hann þessa.
Ropa hlaut hann við og við
vindi skaut í fletið.
Bakaði þraut í bófans kvið
breska nautaketið.
Fer þá góðir vísnavinir að verða nóg ort að
sinni. Gott að leita til hins snjalla fyrrverandi
allsherjargoða Sveinbjörns Beinteinssonar
með loka vísuna.
Látið vaskir vísnamenn
vel í kvörnum braka.
Nýrra stefja njótum enn
nógu er af að taka.
Verið þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) kristin@feykir.is
Smá í Feyki ::
Síminn er 455 7171
smá
AUGLÝSINGAR
BS-nám í skógfræði
og landgræðslu
Í Skógfræði og landgræðslu er
fléttað saman námsgreinum
á sviði náttúruvísinda, skóg-
fræði, landgræðslu, lands-
lagsfræði og rekstrarfræði.
Nánar www.lbhi.is
Landbúnaðarháskóli Íslands
Arnar, vinnufélagi minn,
skoraði á mig að koma
með pistil og ég samþykkti
það í einhverju jólastuði.
Svo kom að því að setjast
niður og finna eitthvað vert
að skrifa um og dettur mér
helst í hug að fjalla um
ævintýraþrána sem byrjaði
mjög snemma.
Ég ólst upp á Sauðárkróki
og á þaðan margar góðar
æskuminningar enda
æðislegt að alast þar upp og
hægt að rifja upp óteljandi
ævintýri frá þeim árum.
Þar ber helst að nefna
prakkarastrik og hengjuhopp
í Litla Skógi, siglingu á
fiskikari niður Sauðá,
silungaveiði á grjótgarðinum
hjá Bjarna Har og svo mætti
lengi telja.
Ein af fyrstu minningunum
er ferðalag sem ég og
leikskólafélagi minn hann
Tjörvi lögðum upp í án
þess að segja foreldrum
okkar eða systkinum frá.
Við vorum á fimmta ári og
fengum þá flugu í höfuðið
að fara og leika okkur niðri
á smábátabryggju. Ferðin
hófst einhverstaðar í grennd
við Litla Skóg þar sem við
lékum okkur iðulega. Við
örkuðum af stað og fyrir
svo unga menn var þetta
töluvert ferðalag þar sem
við bjuggum í efra hverfi
Króksins. Við hugsuðum oft
um að snúa við á leiðinni en
Ingvar Örn Ólason frá Sauðárkróki skrifar
Fræknir ferðalangar
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
gáfumst ekki upp og héldum
áfram. Það var mikið stuð og
frelsi sem rak okkur áfram
og þegar við mættum loks á
bryggjuna þá vorum við sigri
hrósandi eftir ferðalagið.
Þarna lékum við okkur um
stund, kíktum á bátana, lífið
á bryggjunni og fuglana.
Sáum margt spennandi og
áhugavert. Mig minnir að það
hafi verið um hádegisbilið
sem við lögðum af stað
úr skóginum en þarna var
klukkan eitthvað að nálgast
15:00 eða svo. Það var
komið að því að við færum
að hypja okkur heim svo að
foreldrar okkar þyrftu ekki að
fara að leita að okkur.
Á heimleiðinni áttuðum við
okkur fljótlega á því hversu
uppgefnir við vorum, svo að
ég fékk hugmynd. Ég hafði
nokkrum sinnum farið með
pabba á Vélaverkstæði KS
og datt í hug að fara þangað
og hitta Dugga og fá hann til
að hringja í foreldra mína. Við
pabbi höfðum verið að spjalli
við hann skömmu áður. Það
gekk ekki upp, við fundum
hvergi Dugga og var líklega
vísað út svo að við héldum
för okkar áfram. Eftir mikið
labb vorum við komnir upp
að skóla þegar Jón, pabbi
Tjörva sem var á leiðinni
heim úr vinnu, sá okkur og
tók okkur upp í. Við vorum að
öllum líkindum skammaðir
eitthvað fyrir uppátækið en
það var samt að ég held í
lágmarki. Þau voru að öllum
líkindum ánægð að fá okkur
heim þegar þau heyrðu hvar
við höfðum verið.
Það er mér mikil ráðgáta
hvers vegna við komum
ekki við í gamla Apótekinu
þar sem langamma mín,
hún Minna Bang bjó, eða
á Skagfirðingabrautinni
þar sem amma Gilla og afi
Buddi búa. Það hefði stytt för
okkar þónokkuð en minnið
frá þessum tíma er heldur
götótt. Hver veit? Kannski var
bara enginn heima.
- - - - -
Ég skora á frænku mín,
Elvu Rut Antonsdóttur,
að taka við pennanum.
Ingvar Örn rifjar upp bernskubrekin.
Ísmót Þyts
Frestað til
15. febrúar
Ákveðið hefur verið að
fresta ísmótinu sem vera
átti á Gauksmýrartjörn
þann 25. janúar sl., vegna
dræmrar þátttöku. Þess í
stað verður mótið haldið
laugardaginn 15. febrúar
kl. 13:00.
„Takið daginn frá, ekkert
skemmtilegra en að ríða út á
ís,“ segir á heimasíðu hesta-
mannafélagsins Þyts. /KSE