Morgunblaðið - 10.04.2018, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 2018
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær móðir okkar, systir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ERLA HAFSTEINSDÓTTIR
frá Gili, Svartárdal,
lést á Landspítalanum að morgni
sunnudagsins 8. apríl.
Örn Friðriksson
Guðríður Erla Friðriksdóttir
Hafrún Friðriksdóttir
Sigþrúður Friðriksdóttir
Björn Grétar Friðriksson
Stefán Hafsteinsson
tengdabörn, barnabörn og langömmubörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
HELGA SIGFÚSDÓTTIR
frá Akri,
Hvassaleiti 58, Reykjavík,
varð bráðkvödd á Flórída þriðjudaginn 20.
mars. Útför fer fram frá Háteigskirkju í
Reykjavík föstudaginn 13. apríl klukkan 15.
Jarðsett verður í Þingeyraklausturskirkjugarði.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á Þingeyraklausturskirkju.
Bankanúmer 0307-13-785, kt. 710269-3439.
Jón Pálmason Marianne Skovsgård Nielsen
Jóhanna Erla Pálmadóttir Gunnar Rúnar Kristjánsson
Nína Margrét Pálmadóttir Ómar Ragnarsson
Niels Pálmi, Henrik, Anna Elísabet,
Helga, Pálmi,
Ragnar Darri, Helga Sólveig, María Rut,
Unnur Björg, Frímann Haukur og fjölskyldur
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir
og amma,
ANNA ATLADÓTTIR,
Fífumóa 7,
Selfossi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands á
Selfossi laugardaginn 7. apríl.
Útför fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn 14. apríl klukkan
11. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Heilbrigðisstofnun
Suðurlands.
Soffía Sveinsdóttir Elmar Viðarsson
Knútur Sveinsson Signý Eva Auðunsdóttir
Bjarni Sveinsson
Sölvi Sveinsson
systkini og barnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir,
sambýlismaður, bróðir og afi,
RAGNAR LÝÐSSON
húsasmíðameistari,
lést laugardaginn 31. mars. Útförin fer fram
frá Skálholtskirkju laugardaginn 14. apríl
klukkan 14 og jarðsett verður í Haukadal.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hans er bent á að styrkja Björgunarsveit
Biskupstungna, kennitala 520288-1049 og reikningsnúmer
0151-26-1100.
Ólafur Ragnarsson Ragnhildur H. Sigurðardóttir
Hilmar Ragnarsson Elfa Björk Kristjánsdóttir
Ingi R. Ragnarsson Heiða Sigurðardóttir
Ellen Ragnarsdóttir Davíð Örn Friðriksson
Sigurlaug Jónsdóttir
barnabörn og aðstandendur
✝ VilhjálmurGuðmundsson
fæddist 26. febrúar
1930 í Reykjavík og
ólst upp við Hofs-
vallagötuna í Vest-
urbæ Reykjavíkur.
Hann lést á Sólvangi
í Hafnarfirði eftir
langvarandi veik-
indi 30. mars 2018.
Móðir hans var
Guðmunda Vil-
hjálmsdóttir, f. 8. október 1907, d.
2. mars 1987, og Guðmundur
Kristinn Hlöðver Jósepsson, f. 20.
maí 1905, d. 13. september 1969.
Foreldrar Vilhjálms bjuggu á
Hofsvallagötu til æviloka. Vil-
hjálmur eignaðist níu systkini og
eru tvö af þeim látin, Ólafur Guð-
mundsson og Gísli Guðmundsson.
Vilhjálmur bjó í heimahúsum
til 18 ára aldurs en þá fór hann að
búa með eiginkonu sinni Öldu
Guðbjörnsdóttur frá Hákoti
Álftanesi. Alda er dóttir
hjónanna Guðbjörns Einars-
sonar, f. 18. júní 1904, d. 5. apríl
1999, og Ragnhildar Dagbjartar
Arngrímsdóttur, f. 2. desember
1908, d. 7. febrúar 1991. Giftust
ursteinn, f, 5. júlí 1958, kvæntur
Tatjönu Stephanson, og eiga þau
tvær dætur.
Uppeldissonur Sveinn Svanur,
f. 14. janúar 1966, kvæntist Guð-
rúnu Pétursdóttur og eiga þau
þrjú syni þau slitu samvistum.
Sveinn Svanur er núna í sambúð
með Kristínu Yngvarsdóttur.
Vilhjálmur og Alda hófu bú-
skap í Hákoti Álftanesi og þar
fæddust fyrstu þrjú börnin, árið
1954 fluttu þau á Óðinsgötuna í
Reykjavík og þar fæddust hin
börnin. Árið 1967 tóku þau í fóst-
ur Svein Svan og var hann alltaf
talinn einn af börnum þeirra. Vil-
hjálmur lærði húsgagnabólstrun
hjá bróður sínum Hlöðveri, og
vann við húsgagnabólstrun í
nokkur ár. Eftir það fór hann að
keyra leigubíl hjá Bæjarleiðum
og síðar meir stofnaði hann
ásamt konu sinni Öldu fyrstu
ullarvöruprjónastofuna, Alís. Þau
hjónin ráku Alís til margra ára en
eftir að rekstri var hætt fór hann
að keyra leigubíl á ný hjá Bif-
reiðastöð Hafnarfjarðar. Hann
vann eftir það hjá Sveini syni sín-
um hja Rainbow við viðgerðir á
ryksugum og öðru tilfallandi og
var þar til ársins 2014 er hann
hætti alveg vinnu. Eftirlifandi
eiginkona Vilhjálms, Alda, býr á
Sólvangi í Hafnarfirði.
Útför Vilhjálms fer fram frá
Garðakirkju í dag, 10. apríl 2018,
klukkan 11.
þau hinn 8. apríl
1950.
Þau eignuðust
sex börn og einn
fósturson. Börn
þeirra eru Ragn-
hildur Dagbjört, f.
26. október 1949.
Maki Hörður Jóns-
son og eiga þau þrjú
börn og eitt barna-
barn, þau slitu sam-
vistum. Óli Björn, f.
17. mars 1951, kvæntur Maríu
Sigurðardóttir og eiga þau þrjá
drengi, níu barnabörn, misstu eitt
barnabarn, og eiga eitt barna-
barnbarn, þau slitu samvistum.
Óli Björn á son með Sigrúnu Þor-
steinsdóttur.
Hjördís, f. 5. nóvember 1953,
er gift Guðjóni Á. Sigurðssyni,
eiga þau þrjú börn og sjö barna-
börn.
Guðbjörn, f. 12. apríl 1955,
kvæntist Elínu Höllu Jónsdóttur
og eiga þau þrjú börn og fimm
barnabörn, þau slitu samvistum.
Gíslína, f. 25. apríl 1957, giftist
Ólafi Einarssyni og eiga þau fjög-
ur börn og átta barnabörn, þau
slitu samvistum. Vilhjálmur Sig-
Elsku pabbi.
Síðustu orð mín til þín frá mér
eru hvíl í friði í sumarlandinu þar
sem þú ert búinn að hitta ástvini
þína sem eru farnir.
Margar stundir höfum við átt
síðan í ágúst 2017 þegar þú fórst á
Landspítalann í Fossvogi og síðan
eftir það á Sólvang í Hafnarfirði.
Og enn fleiri góðar minningar eig-
um við frá árum áður. Margt var
brallaði í gamla daga eins og að
fara í berjamó og í heimsókn til
ömmu og afa í Kjósina með okkur
krakkana og ekki voru ófáar ferð-
irnar á Álftanesið í kaffi til ömmu
og afa á nesinu. Mikið fannst þér
kökur með kaffinu góðar og ekki
mátt gleyma sykurmola með
kaffinu. Það var líka farið í veiði-
túra og ég man eftir einu skipti þar
sem við vorum á Snæfellsnesinu að
veiða með Gillu og Óla. Þú dast í
ána og spriklaðir um og orgaðir og
við hlógum eins og vitleysingar á
bakkanum því við héldum að þú
værir að grínast en þá kom frá þér
„á að láta mann drukkna hérna?“
Þetta var þá ekkert grín og vatn
hafði lekið inn í vöðlurnar og við
komum hlaupandi og hjálpuðum
þér á land. Sveitaferðirnar voru
margar og þér þótti vænt um
Borgarfjörðinn. Þið mamma nutuð
þessa að vera þar og áttum við góð-
ar minningar þar bæði úr sum-
arbústaðnum okkar, hjólhýsinu á
Mýrunum og svo frá Stóra-Fjalli í
litla dúkkuhúsinu ykkar sem þú
varst duglegur að dytta að.
Þú varst frekar fámáll maður og
naust þess frekar að sitja með góða
bók eða horfa á sjónvarpið. Og
aldrei á minni ævi hef ég heyrt þig
hallmæla öðrum eða tala illa um
annað fólk.
Þegar ég eignaðist mitt fyrsta
barn varst þú stoltur afi og tókst
ástfóstri við Öldu Björgu og þið átt-
uð margar góðar stundir saman.
Það var því kannski táknrænt að
ég var í heimsókn hjá Öldu og
börnunum hennar í Amsterdam
þegar kom að kveðjustund. Sárt
þykir mér að hafa ekki verið með
þér á lokasprettinum en ég náði að
kveðja þig rétt áður en ég fór og
minningin um þig verður alltaf hjá
mér meðan ég lifi. Hvíl í friði, elsku
pabbi.
Þín Hjördís (Hjödda) og
Guðjón.
Elsku afi minn, orð fá því varla
lýst hversu mikið mér þótti vænt
um þig og hversu mikil áhrif þú
hafðir á mig. Ég er þakklát fyrir
þann tíma sem við fengum saman
og allar þær góðu minningar sem
ég á. Endurminningar um tíma
okkar saman hafa verið mér ofar-
lega í huga síðustu daga, ég er
þakklátust fyrir ferðirnar okkar á
aðfangadag öll árin, þær hverfa
mér seint úr minni en einnig er ég
þakklát fyrir allt hitt sem við bröll-
uðum saman. Ég man vel eftir síð-
ustu ferðinni okkar þegar þú lást
inni á Landakoti og við kíktum
saman í gönguferð yfir í Landa-
kotskirkju, þú kunnir vel að meta
rúntinn en varst orðinn vel kaldur
þegar við loksins komum aftur í
setustofuna og þú gast fengið þér
heitt kaffi. Þú varst alltaf svo glað-
ur þegar ég kom að heimsækja þig,
þá sérstaklega ef ég tók stelpurnar
með og ég veit að Sóley Eva á eftir
að muna eftir afa með súkkulaðið.
Ég syrgi þig en þakklæti og góðar
minningar eru mér ofarlega í huga
og eru sorginni yfirsterkari. Takk
fyrir gleðina, umhyggjuna og sam-
fylgdina í gegnum árin.
Rita vil ég niður hvað hann var mér kær
afi minn góði sem guð nú fær
Hann gerði svo mikið, hann gerði svo
margt
og því miður get ég ekki nefnt það allt
Að tala við hann var svo gaman
á þeim stundum sem við eyddum sam-
an
Hann var svo góður, hann var svo klár
æ, hvað þessi söknuður er sár
En eitt er þó víst
og það á við mig ekki síst
að ég sakna hans svo mikið, ég sakna
hans svo sárt
hann var mér góður afi, það er klárt.
Þín
Aldís.
Elsku afi. Það er svo skrítið að
hugsa til þess að þú sért farinn. En
þú ert kominn á betri stað og burt
frá þessum veika líkama. Mikið hef
ég og krakkarnir mínir verið hepp-
in að hafa þig í lífi okkar.
Ég bjó frá fæðingu og til tveggja
ára aldurs heima hjá ykkur og frá
því ég man eftir mér hafið þið
amma verið stór hluti af mínu lífi.
Ég var heppin hvað þér þótti
skemmtilegt að hafa mig með þér,
alltaf eins og skuggi þinn fyrstu ár-
in mín. Það var svo margt sem við
gerðum saman og margt sem þú
kenndir mér. Ferðirnar niður að
Tjörn að gefa öndunum brauð með
þér og Tedda og kaffi á laugardög-
um á Hótel Loftleiðum í svo mörg
ár. Og auðvitað var ég aðalmynd-
efnið því þú varst alltaf með
myndavélina eða kvikmyndatöku-
vélina við höndina. Svarta leður-
taskan sem þú geymdir myndavél-
ina og filmurnar mun seint fara úr
minni mér. Svo flottur með hana í
svarta leðurjakkanum á svarta
Bensinum að hlusta á Roger
Whittaker og með flottu krullurn-
ar.
Eftir að ég byrjaði í Langholts-
skóla fór ég alltaf upp í Alís eftir
skóla. Það fannst mér ekki leiðin-
legt. Fékk að hjálpa til við að
kemba ullina, setja í þurrkarann og
vinduna og enn í dag ef ég finn
lyktina af blautri ull fer ég aftur í
barnæskuna og á saumastofuna.
Þetta voru góðir tímar og þar lærði
ég svo margt sem ég bý að í dag.
Að sauma eins og amma og vera
vinnusöm. Þú áttir alltaf Andrés-
blöð á dönsku svo lengi vel hélt ég
að Andrés önd væri danskur. Við
skoðuðum oft teiknimyndasögur
um indíána og kúreka og horfðum
á myndir með John Wayne. Ég
hélt alltaf með indíánunum og það
er kannski þess vegna að það er
svona mikill indíáni í mér og ég
með þrjú indíánahúðflúr. Það mun
bætast eitt í viðbót fyrir þig, elsku
afi.
Eftir að ég varð eldri þá var ég
samt alltaf að fara til þín og ömmu í
Heimatúnið. Fannst alltaf gott að
vera í kringum ykkur. Svo áttum
við líka svo yndislega hefð að fara
alltaf, sama hvernig sem á stóð, í
kirkjugarðana og sendast út með
gjafir á aðfangadag. Held ég hafi
verið tveggja ára þegar þú byrjaðir
að taka mig með þér og ég vildi alls
ekki breyta þeirri hefð okkar þó að
ég væri fullorðin. Allt gert til að
geta farið í okkar árlegu ferð í
kirkjugarðana með kerti. Seinna
bættust fleiri við og Júlía mín fór að
fara með okkur. Síðasta minning
okkar þaðan er fyrir tveimur árum
þegar þú varst orðinn ansi slappur
líkamlega og í þrjóskukasti dró ég
þig með mér í gegnum snjóskafl-
ana í gamla garðinum við Suður-
götuna. Ég vissi þá að það yrði okk-
ar síðasta ferð saman í
kirkjugarðinn. Við krakkarnir mín-
ir munum halda þessum sið áfram
og heimsækja þig ásamt hinum
ástvinunum sem eru farnir.
Það var erfitt að sjá þig veikjast
og sjá líkama og hug gefa sig en þú
barðist og varst ekki tilbúinn að
fara fyrr en núna. Og mikið er ég
glöð að ég kom að heimsækja þig í
mars þegar ég var í stuttu stoppi á
Íslandi. Þann daginn var heilsan
góð, þú sast á kaffistofunni þegar
ég kom og brostir út að eyrum þeg-
ar ég kom inn. Mundir greinilega
eftir mér, það var ekki þannig alla
daga að þú myndir eftir fólkinu
þínu. Við áttum gott spjall og þú
varst glaður þennan dag. Það er
gott að eiga minningu frá þessum
degi sem var síðasta skiptið sem ég
sá þig. En þú verður alltaf í hjarta
mér þangað til við hittumst næst.
Elska þig, elsku afi, og takk fyrir
leiðsögnina og ástina sem þú gafst
mér og krökkunum.
Alda Björg
Guðjónsdóttir og börn.
Það er sárt að kveðja, elsku afi
minn, vinur minn og ferðafélagi í
lífinu.
Árin líða og í tæp 35 ár höfum
við fylgst að.
Ég hef verið svo lánsöm að eiga
afa öll þessi ár, notið þeirra forrétt-
inda og blessunar að hafa hann
sem svo stóran part af mínu lífi al-
veg frá fæðingu. Mitt fyrsta heimili
var hjá afa og ömmu, ég bjó með
foreldrum mínum þar fyrstu mán-
uði ævi minnar en í raun má segja
að Heimatún hafi frá því verið mitt
annað heimili. Ég á því svo ótal
margar minningar sem ég ber í
hjarta mínu og gæti aldrei komið
þeim öllum á blað.
Mér eru minnisstæðar allar þær
stundir sem ég gisti hjá afa og
ömmu, alltaf heimtaði ég að fá að
sofa á milli þeirra og var mér ætíð
tekið fagnandi, svo þegar ég varð
eldri fékk ég rúm við hliðina á
þeirra rúmi. Það var ekki bara hlýj-
an og umhyggjan sem ég fékk frá
þeim sem ég sótti í, að vakna um
leið og afi var einstaklega spenn-
andi, læðast fram með honum þar
sem ég fékk morgunmat á meðan
hann eldaði sér hafragraut og ég
vissi að oft á eftir yrði mér boðið í
bíltúr.
Bíltúrarnir með afa voru
skemmtilegir og hann hafði alltaf
eitthvað nýtt að sýna. Fyrir litla
stelpu var ævintýri að keyra um og
sjá bæinn, fara í bakarí og fá svo
gamalt brauð til þess að fara niður
að Tjörn að gefa öndunum.
Ferðirnar á BSÍ þar sem afi var
meistari í að veiða bangsa í
„bangsaspilakössum“, enda átti
hann þá ófáa bangsana sem barna-
börnin fengu að njóta og leika með í
Heimatúninu. Eftirminnilegastur
hjá mér var Alf-bangsinn, enda var
í algjöru uppáhaldi að sitja með afa
og horfa á Alf í sjónvarpinu, það
sem við gátum hlegið.
Afi var einstakur, fyndinn,
skemmtilegur og góður. Meistari í
að djúpsteikja fisk og franskar og
þeir eru óteljandi skammtarnir
sem hafa runnið ljúft í okkur systk-
inin gegnum tíðina.
Æskuminningarnar með afa eru
svo margar, allar sumarbústaða-
ferðirnar, keyra út pakkana á að-
fangadag, bíltúrarnir að skoða jóla-
skrautið svo eitthvað sé nefnt.
Í seinni tíð þegar ég fór að eldast
eignaðist ég einstakan vin í afa, við
gátum spjallað saman um allt milli
himins og jarðar. Ég er líka svo
lánsöm að afi og Pétur maðurinn
minn áttu einstakt vináttusam-
band. Pétur þekkti leiðina að hjarta
afa, nautasteik og sveppasósu, ég
töfraði svo fyrir hann eftirrétti
enda var afi sælkeri af guðs náð.
Þau voru því ófá matarboðin og ef
of langt leið á milli boða hikaði afi
ekki við að slá á þráðinn og rukka
um næsta boð. Þessar stundir eru
dásamleg gjöf, stundir þar sem við
fengum að kynnast betur og búa til
fleiri minningar. Stundir sem börn-
in mín áttu með langafa og lang-
ömmu. Gleðin, brosið og faðmurinn
sem tók á móti þeim þegar þau
hittu langafa sinn ylja og sitja eftir í
minningum þeirra.
Elsku afi minn, ég er svo þakk-
lát fyrir samfylgdina, gæðastund-
irnar, umhyggjuna og gleðina.
Ég elska þig og ég veit að þú
hvílir núna umvafinn gleði og kær-
leika Guðs.
Ég kveð þig með þeim orðum
sem ég hef hvíslað að þér síðustu
mánuði.
Takk fyrir allt, elsku afi, ég
elska þig, Jesús passar upp á þig.
Megi gæfan þig geyma,
megi Guð þér færa sigurlag.
Megi sól lýsa þína leið,
megi ljós þitt skína sérhvern dag.
Og bænar bið ég þér,
að ávallt geymi þig
Guð í hendi sér.
(Bjarni Stefán Konráðsson)
Sigrún Ósk Ólafsdóttir.
Meira: mbl.is/minningar
Vilhjálmur
Guðmundsson