Morgunblaðið - 20.04.2018, Qupperneq 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. APRÍL 2018
✝ Róbert ÖrnÓlafsson fædd-
ist í Keflavík 9.
ágúst 1940. Hann
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja
7. apríl 2018.
Foreldrar hans
voru Ólafur R.
Guðmundsson
verkstjóri, f. 3. maí
1917, d. 13. ágúst
1975, og Dagmar
Pálsdóttir matráður, f. 5. janúar
1918, d. 2. nóvember 1998.
Systkini Róberts eru Páll
Rúnar, f. 1. janúar 1938, d. 26.
mars 2007, Guðmundur Valur, f.
17. janúar 1939, d. 11. mars
2018, Elín Guðbjörg, f. 13. jan-
úar 1944, og Ingólfur, f. 29. des-
ember 1954.
Róbert kvæntist 14. maí 1960
Önnu Báru Sigurðardóttur frá
Ólafsfirði, f. 14. ágúst 1939, d. 6.
október 2000, dóttur Sigurðar
Sigurpálssonar vélstjóra, f. 23.
desember 1905, d. 4. janúar
1982, og Þórönnu Guðmunds-
dóttur, f. 14. mars 1907, d. 30.
júlí 1994.
Börn þeirra eru 1) Dagmar
Róbertsdóttir matráður, f. 29.
björg Þ. Gísladóttir verslunar-
maður, frá Miðhúsum í Skaga-
firði, f. 15. ágúst 1952, dóttir
Gísla Jónssonar bónda, f. 10.
september 1926, d. 1. apríl 2009,
og Guðrúnar Stefánsdóttur hús-
freyju, f. 9. nóvember 1926, d.
14. október 2003. Dóttir hennar
er Ellen Dóra Guðbjargardóttir
ferðamálafræðingur, f. 7. októ-
ber 1976. Hófu þau sambúð
2001 og gengu í hjónaband 13.
ágúst 2011.
Róbert fæddist í Keflavík og
bjó þar til ársins 2005 er hann
og Guðbjörg fluttu suður í Garð
og hafa þau búið þar síðan.
Róbert söng með föður sínum
og bræðrum í Karlakór Kefla-
víkur í mörg ár.
Róbert hóf nám í símsmíði hjá
Landssíma Íslands 1957 og
starfaði þar jafnframt við línu-
flokksstjórn í um 11 ár. Hinn 1.
maí 1968 hóf hann störf sem
slökkviliðsmaður hjá Varnarlið-
inu á Keflavíkurflugvelli og
starfaði þar samfleytt í 40 ár.
Jafnhliða því starfaði hann sem
verktaki hjá ÍAV í sérverk-
efnum í 30 ár.
Hinn 1. febrúar 2005 hóf
hann svo störf hjá SI Raflögnum
ehf. og starfaði hjá þeim þar til
hann lést.
Útför Róberts fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 20. apríl
2018, klukkan 13.
Jarðsett verður í Útskála-
kirkjugarði.
maí 1960, fyrrver-
andi maki Har-
aldur G. Magnús-
son, f. 22. mars
1949, börn hans eru
Magnús Pétur og
Margrét Rósa. 2)
Ólafur R. Róberts-
son rafvirki, f. 7.
júní 1962, maki H.
Jóna Sigurðar-
dóttir skrif-
stofumaður, f. 10.
apríl 1963. Börn þeirra eru a)
Kristín Erla tannlæknir, f. 10.
ferbrúar 1984, í sambúð með
Ögmundi Erlendssyni jarðfræð-
ingi, f. 13. febrúar 1984. Börn
þeirra eru Alda, f. 30. ágúst
2012, og Viktor Örn, f. 29. októ-
ber 2016. b) Róbert Örn raf-
virki, f. 3. janúar 1992, í sambúð
með Bryndísi Guðmundsdóttur
flugfreyju, f. 22. júlí 1988.
Sonur þeirra er Ólafur Kári, f.
17. janúar 2018. c) Anna Helga,
stöðvarstjóri hjá Icelandair, f. 3.
janúar 1992, í sambúð með
Magnúsi Guðmundssyni húsa-
smið, f. 17. desember 1989. Son-
ur þeirra er Guðmundur Ingvar,
f. 4. mars 2014.
Seinni kona Róberts er Guð-
Þegar einhver fellur frá
fyllist hjartað tómi
en margur síðan mikið á
í minninganna hljómi.
Á meðan hjörtun mild og góð
minning örmum vefur
þá fær að hljóma lífsins ljóð
og lag sem tilgang hefur.
Ef minning geymir ást og yl
hún yfir sorgum gnæfir
því alltaf verða tónar til
sem tíminn ekki svæfir.
(Kristján Hreinsson)
Takk fyrir allt, elsku Robbi
minn.
Þín
Guðbjörg.
Í dag kveð ég elskulegan
tengdaföður og vin, Róbert Örn
Ólafsson eða Robba eins og við
kölluðum hann öll. Fyrstu kynni
mín af Robba voru fyrir 37 árum
þegar við Óli sonur hans fórum
að vera saman. Ég hafði gist eina
nóttina þar heima og var að læð-
ast út um hádegisbilið þegar eld-
húsglugginn var rifinn upp og ég
spurð að því hvert ég væri eig-
inlega að fara. Ég svaraði og
sagðist vera að fara heim og
svarið sem ég fékk til baka frá
Robba var: „Nei, góða mín, þú
kemur fyrst hingað inn og
borðar!“ Ég þorði nú ekki að
neita því enda mjög svöng. Inni í
eldhúsi var Bára heitin tengda-
móðir mín búin að elda þennan
fína pottrétt sem ilmaði svo vel.
Ég settist niður og það var farið
að spjalla og rekja úr mér garn-
irnar. Settur var fullur diskur af
pottrétti fyrir framan mig og
byrjaði ég að borða, nema hvað
að þá var þetta folaldagúllas með
lárviðarlaufi í, sem mér fannst
hræðilega vont. Ég kunni nú ekki
við að leifa matnum svo ég
gleypti hann í mig án þess að
tyggja bitana og skolaði þeim nið-
ur með mjólk alveg kófsveitt.
Þetta voru hræðileg fyrstu kynni
hjá mér og tengdaforeldrum mín-
um og hefur oft verið hlegið að
þessu síðan.
Það var alltaf líf og fjör hjá
Robba og Báru á þessum árum
og því var missir okkar mikill
þegar Bára lést 6. október árið
2000.
Það var mikil gæfa þegar
Robbi kynntist henni Guðbjörgu
og kom með hana og Ellen inn í
litlu fjölskylduna okkar og er ég
þeim ævinlega þakklát fyrir
hversu vel þær hugsuðu um karl-
inn okkar. Hafið kæra þökk fyrir,
elskurnar. Robbi og Guðbjörg
giftu sig 13. ágúst árið 2011 í
Garðinum fagra, en þangað fluttu
þau árið 2005 og hafa búið þar
síðan. Það ár hóf Robbi vinnu hjá
okkur í SI-fjölskyldunni og vann
þar til dánardags, en söknuður-
inn er mikill hjá okkur samstarfs-
fólkinu. Ekkert flaut, engir skell-
ir og engar fjörugar samræður á
kaffistofunni lengur.
Við Robbi höfum átt góðar
stundir saman bæði hér heima og
erlendis. Við vorum ekki alltaf
sammála en alltaf vorum við góð-
ir vinir og bárum virðingu fyrir
hvort öðru. Það sýndi sig best
þegar hann kallaði mig heim til
sín eftir að hann greindist með
þennan illvíga sjúkdóm og bað
mig um að skrifa niður æviágrip
sitt. Það þótti mér mjög vænt um
og áttum við gott samtal saman.
Ég þakka samfylgdina í gegn-
um árin, kæri tengdapabbi.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Þín tengdadóttir,
H. Jóna Sigurðardóttir.
Elsku afi Robbi.
Það er með miklum söknuði
sem við kveðjum þig í dag. Við
systkinin eigum margar góðar
minningar til að ylja okkur við í
sorginni. Það sem við munum
sakna mest er að hugsa til þess að
þú komir ekki lengur í heimsókn
til okkar með þínum látum og
hljóðum, það fór ekki á milli mála
hver væri mættur í hús. Stopp-
aðir í einn kaffisopa á hverju
heimili hjá okkur barnabörnun-
um, ræddir málin og svo varstu
farinn. En góðar voru þessar
heimsóknir.
Heimsóknirnar til þín verða
einnig ávallt í minnum okkar og
ákveðnir hlutir munu aldrei
gleymast. Að koma til þín þegar
þú varst að horfa á fréttirnar og
tala við fréttamennina í sjónvarp-
inu var mikil skemmtun, þrátt
fyrir að beðið væri um þögn með-
an horft væri á helst báða frétta-
tímana. Appelsínið sem var alltaf
klárt í ísskápnum, ísblómið í
frystinum, krossgátublöðin á
borðinu og nýtt rækjusalat eru
hlutir sem munu alltaf minna
okkur á þig.
Það sem einkenndi þig, elsku
afi, var hversu mikið snyrtimenni
þú varst. Greiðan alltaf í vasan-
um svo að hárið gat verið upp á
tíu, alltaf nýrakaður og svo ilm-
aðir þú af svo góðum rakspíra.
Það var alltaf allt hreint og fínt í
kringum þig. Bílarnir urðu að
vera hreinir og þá allra helst felg-
urnar. Þá ættu allir sem þig
þekktu að tengja við blístrið sem
heyrðist óma þegar þú varst ná-
lægt, enda mikill tónlistarmaður
og þá einkum djassinn sem þú
elskaðir.
Elsku afi okkar, þú studdir
okkur alltaf í öllu sem við tókum
okkur fyrir hendur, hvort sem
það voru íþróttir, tónlistin eða
námið. Ekkert léstu framhjá þér
fara sem tengdist okkur systkin-
unum. Þegar barnabarnabörnin
fóru að koma í heiminn fannst
ykkur Guðbjörgu fátt skemmti-
legra en að vera í kringum þau og
dekra við þau. Jafnvel fram á síð-
asta dag í þessum stuttu og erfiðu
veikindum vildir þú alltaf fá þau í
heimsókn. En eitt er fyrir víst að
þú náðir þér í gullmola, ömmu
Guðbjörgu sem mun halda áfram
að dekra við okkur og litlu krílin
okkar og að sjálfsögðu munum
við passa upp á hana fyrir þig.
Elsku afi, þín verður sárt
saknað um ókomna tíð og minn-
ing þín lifir í hjörtum okkar.
Þín barnabörn
Kristín Erla, Róbert Örn,
Anna Helga og fjölskyldur.
Í upphafi var ég nú ekki alveg
viss um þennan blístrandi töffara
sem mamma mín var farin að
hitta, en það breyttist fljótt.
Robbi sýndi mér mömmu mína
hamingjusama í fyrsta skipti á
minni ævi og fyrir það verð ég
ævinlega þakklát. Hans stóra
hjarta og glettna bros gerðu alla
daga sem ég fékk með honum
betri. Hann var eins og klipptur
inn í fjölskylduna, öllum líkaði vel
við hann nema kannski afa til að
byrja með. Því gamli bóndinn í
Skagafirðinum skildi ekki ensku-
sletturnar sem komu af Keflavík-
urflugvelli, Robbi lagði þær svo
af og þeir töluðu saman á ís-
lensku eftir það og urðu miklir
mátar.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ellen.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson)
Við Róbert áttum spjall nú fyr-
ir stuttu, þá sagði hann mér að Í
bljúgri bæn væri sinn sálmur.
Fjölskylda okkar átti því láni
að fagna að kynnast Róberti þeg-
ar hann og Guðbjörg systir mín
hófu sambúð. Hann hafði þægi-
lega nærveru og kynni okkar
voru á þann hátt eins og ég hefði
alltaf þekkt hann.
Alltaf var kátt á hjalla í kring-
um Robba. Krafturinn og gleðin
mikil. Alltaf var hann að flýta sér,
brasa eitthvað, ekkert hangs.
Alltaf var gott að koma til
þeirra hjóna, Robba og Guð-
bjargar, borðið fullt af kræsing-
um og umræðuefnin skemmtileg
og gefandi. Sérstaklega höfðum
við Robbi ánægju af að tala um
pólitík og vorum við miklir sam-
herjar þar.
Þær eru margar minningarnar
sem fara í gegnum hugann. Á
þessari kveðjustund er okkur
hjónum efst í huga þakklæti fyrir
góðan vinskap og elskulegheit við
fjölskyldu okkar, skemmtilegar
samverustundir og gleðina sem
fylgdi Robba.
Guðbjörgu systur minni, fjöl-
skyldunni og ástvinum öllum
vottum við okkar dýpstu samúð.
Guð blessi minningu þessa
góða drengs.
Stefán og Margrét.
Elsku pabbi.
Englar Guðs þér yfir vaki og verndi
pabbi minn
vegir okkar skiljast núna, við sjáumst
ekki um sinn.
En minning þín hún lifir í hjörtum okkar
hér
því hamingjuna áttum við með þér.
Þökkum kærleika og elsku, þökkum
virðingu og trú
þökkum allt sem af þér gafstu, okkar
ástir áttir þú.
Því viðmót þitt svo glaðlegt var og
góðleg var þín lund
og gaman var að koma á þinn fund.
Með englum Guðs nú leikur þú og lítur
okkar til
nú laus úr viðjum þjáninga, að fara það
ég skil.
Og þegar geislar sólar um gluggann
skína inn
þá gleður okkur minning þín, elsku
pabbi minn.
Vertu góðum Guði falinn er hverfur þú
á braut
gleði og gæfa okkur fylgdi með þig sem
förunaut.
Og ferðirnar sem fórum við um landið
út og inn
er fjársjóðurinn okkar pabbi minn.
(Guðrún Sigurbjörnsdóttir)
Takk fyrir allt elsku pabbi
minn. Guð geymi þig.
Dagmar (Dalla).
Róbert Örn
Ólafsson
 Fleiri minningargreinar
um Róbert Örn Ólafsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi Robbi.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf, Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi
sérhvern dag, þó eitthvað þyngi.
Gef ég verði góða barnið,
geisli þinn á kalda hjarnið.
(Ásmundur Eiríksson)
Við munum passa upp á
ömmu Guðbjörgu.
Hvíldu í friði elsku afi
Robbi.
Þín barnabarnabörn,
Alda, Guðmundur
Ingvar, Viktor Örn og
Ólafur Kári.
✝ Bragi Gunn-laugsson,
Berufirði II Djúpa-
vogshreppi, and-
aðist á dvalarheim-
ilinu Skjólgarði
Hornafirði 8. apríl
2018. Hann var
fæddur 29. apríl
1932.
Foreldrar hans
voru Helga Ein-
arsdóttir og Gunn-
laugur Guðmundsson og var
Bragi elstur af 13
systkinum. Hann
var bóndi í Beru-
firði II allt sitt líf,
fyrst með for-
eldrum sínum, en
tók við búskap þar
árið 1980. Bragi
var ókvæntur og
barnlaus.
Útför hans fer
fram frá Beru-
fjarðarkirkju í
dag, 20. apríl 2018, klukkan 14.
Bragi var sérstæður, stór-
brotinn maður sem fór gjarnan
sínar eigin leiðir. Maður sem
var vinsæll og vinmargur, höfð-
ingi heim að sækja, fræði- og
sagnamaður en fyrst og fremst
tryggur umhverfi sínu og lífs-
starfi. Hann ólst upp í stórum
systkinahóp, elstur af 13 syst-
kinum og þar á heimilinu voru
einnig fleiri ættingjar, foreldr-
ar, amma og afi ásamt frænd-
liði. Samheldni, sjálfsbjargar-
viðleitni og dugnaður gjörði
þessu fólki kleift að komast af,
bæta og byggja upp og yngra
fólkið nam af því eldra. Ekki
aðeins vinnubrögð heldur einn-
ig ákjósanleg viðhorf til nátt-
úru, mannlífs og menningar.
Alla þessa eiginleika tók hann
Bragi í arf. Þegar hann komst í
„sagnagírinn“ hastaði hann
gjarnan á þann sem greip fram
í frásögnina, en var svo ævin-
lega til í að hlusta á aðra sem
töldu sig hafa einhverju við að
bæta, svona eftir á.
Bragi átti heima í Berufirði
alla sína ævi og varð snemma
máttarstólpi við bústörfin þar.
Ef til vill hefur hugur hans
staðið til mennta á yngri árum,
en það varð hlutskipti Braga að
taka við búi foreldra sinna, árið
1980 og sinnti hann um búfénað
sinn af alúð og ég held að hann
hafi kunnað ævisögu hverrar
kindar.
Einnig þekkti hann svo að
segja hvern lófastóran blett í
landareign Berufjarðar. Þar
hafði hann smalað kindum,
stundað refaveiðar, fylgst með
hreindýrum eða gengið um sér
til ánægju alla ævi.
Bragi var ástríðuþrunginn
bókasafnari og lætur eftir sig
stórt safn af fagurbókmenntum
og fræðibókum. Hann hélt dag-
bækur áratugum saman og er
þar mikinn fróðleik að finna um
bústörf, veðurfar, dagleg vinnu-
brögð og fleira. Hann hafði sér-
stakt yndi af að fá gesti, spyrja
frétta og fræða aðra. Og þvílík
ósköp sem hann Bragi kunni af
vísum og kvæðum og danslaga-
textum. Söng hann stundum við
raust, enda með mikla og góða
söngrödd.
Í Berufirði er minja- og
bókasafn sem Bragi og ættingj-
ar hans hafa byggt frá grunni.
Það var oft hlutverk Braga að
sýna gestum safnið og varð
enginn svikinn af þeirri leið-
sögn og oft tók hann sig til og
spann á spunavél sem er í safn-
inu, fágætur gripur, heima-
smíðaður í Berufirði. Þarna á
staðnum er einnig friðlýstur
gamall bær sem Bragi lagði
mikla fjármuni í að byggja upp.
Hann tók þátt í örnefnasöfnun
og nú síðustu árin fór hann að
skrá niður ýmsan fróðleik, eig-
in upplifanir og ýmsar sagnir.
Þó er því miður margt óskráð,
sem hverfur í tímans haf, eins
og oft vill verða.
Þrátt fyrir annasamt starf
bóndans var Bragi ævinlega
reiðubúinn til að rétta nágrönn-
um sínum hjálparhönd, bæði
um lengri og skemmri tíma og
var þá ekki alltaf spurt um
laun. En nú er hann Bragi
horfinn héðan og enginn spjall-
ar lengur við maríuerluna á
Dalstóttunum.
Hrönn Jónsdóttir.
Bragi
Gunnlaugsson
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
BJÖRNS MÁS SVEINBJÖRNSSONAR
tæknifræðings.
Sveinbjörn Björnsson
Einar Örn Sveinbjörnsson Guðrún Karls Helgudóttir
Birna Þorvaldsdóttir Gunnar Júlíusson
Þorvaldur Bragason Guðrún Jóhannsdóttir
og fjölskyldur
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru
vinsamlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á
Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi lið-
ur, „Senda inn minning-
argrein,“ valinn úr felliglugg-
anum. Einnig er hægt að slá
inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef út-
för er á mánudegi eða þriðju-
degi).
Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Minningargreinar