Morgunblaðið - 18.06.2018, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 18. JÚNÍ 2018
✝ Helgi AnnasNielsen fæddist
í Reykjavík 16. maí
1950. Hann varð
bráðkvaddur 1.
júní 2018. Hann var
sonur hjónanna
Hans Nielsen, f.
1921 og Bryndísar
Annasdóttur, f.
1928, d. 1982.
Systkini Helga eru
Eggert, f. 1947, d.
2017 og Ragnheiður f. 1959. Eft-
irlifandi eiginkona hans er
Hrafnhildur Sveinbjörnsdóttir f.
1957. Þau eignuðust tvo syni. Al-
exander Annas f. 1988 og Gylfa
Björn f. 1992. Sambýliskona Al-
exanders er Þórunn Sif Þórar-
insdóttir f. 1992.
Helgi eignaðist tvo syni með
1977, þegar hann hóf störf hjá
Skýrsluvélum ríkisins og
Reykjavíkurborgar. Þar starf-
aði hann í tæpa þrjá áratugi.
Hann starfaði um nokkurra
missera skeið hjá Vinnueftirliti
ríkisins og flutti sig síðar til
Fjársýslu ríkisins þar sem hann
vann þar til síðasta haust, er
hann fór á eftirlaun.
Helgi naut þess alltaf að verja
tíma með sínum nánustu. Hann
spilaði golf sér til mikillar
ánægju og veiddi á stöng. Hann
spilaði brids öll sín fullorðinsár
og tók mikinn þátt í félags-
störfum. Stjórnmál voru áber-
andi á þeim vettvangi á yngri
árum hans en síðustu áratugina
beindi hann kröftum sínum í
meira mæli að íþróttum og var
mjög virkur í starfi innan Knatt-
spyrnufélagsins Þróttar.
Útför Helga fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 18. júní,
kl 13.
fyrri eiginkonu
sinni, Eyrúnu Ingi-
marsdóttur f. 1953.
Ingimar Karl f.
1974 og Brynjar
Hans f. 1978.
Barnabörn Helga
eru Hrafntinna
Rán, f. 2009, og
Unnsteinn Dýri, f.
2010, Ingimars- og
Elvubörn og Elena
Eir Brynjarsdóttir,
f. 2007.
Helgi ólst upp í Reykjavík,
fyrst í Balbo Kamp, síðan í
Vogahverfi og gekk í Langholts-
og Vogaskóla. Hann varði mörg-
um sumrum í sveit á Stöpum á
Vatnsnesi. Hann lauk prófi frá
Kennaraskólanum árið 1971 og
starfaði við kennslu til ársins
Fallinn er frá góður drengur,
Helgi Nielsen, vinnufélagi og vin-
ur okkar um árabil, og verður
hans sárt saknað. Hann var góður
maður með sterka réttlætis-
kennd og þó ekki væru allir alltaf
sammála honum báru allir virð-
ingu fyrir skoðunum hans eins og
hann okkar, voru umræður á
kaffistofu oft fljótar að snúast
upp í galsa enda stutt í húmorinn
hjá Helga og gat hann verið
meinfyndinn og fljótur að nýta
húmorinn ef tækifæri gafst. Það
var gott að leita til Helga því
hann var alltaf tilbúinn að rétta
fram hjálparhönd.
Helgi var nýlega farinn á eft-
irlaun fullur tilhlökkunar að sinna
fjölskyldu, áhugamálum og nýj-
um verkefnum.
Helgi var vinur vina sinna,
bæði í leik og starfi, heill og hlýr.
Að honum föllnum skilur maður
að lífið er brothætt en um leið hve
mikilvægt er að lifa hvern dag til
fulls í samfylgd vina og fjöl-
skyldu.
Þó í okkar feðrafold
falli allt sem lifir
enginn getur mokað mold
minningarnar yfir.
(Bjarni Jónsson frá Gröf)
Við samstarfsfólk á Þróunar-
og Þjónustusviði FJS sendum
fjölskyldu Helga innilegar sam-
úðarkveðjur.
Bergþór, Guðbrandur,
Thelma, Stefán, Gunnar,
Björn, Þorkell, Jóhann,
Styrkár og Hans.
Helgi var einn af þessum
mönnum sem maður tók strax
eftir og leit til með virðingu.
Hann náði því bæði í starfi og í
samskiptum að halda í sín prin-
sipp og á sama tíma að láta hlut-
ina ganga. Aldrei var maður í
nokkrum vafa um hans skoðanir,
bæði í starfi og leik. Þótt hann
væri fastur á sínum skoðunum þá
kom það aldrei í veg fyrir að hann
sinnti sínu starfi af kostgæfni eða
sínum félögum.
Ég byrjaði að vinna með Helga
árið 1982 og við vorum samstarfs-
menn nánast óslitið þar til hann
fór á eftirlaun seint á síðasta ári.
Fyrst unnum við saman hjá
Skýrr og vorum í sitt hvorri deild
en síðan unnum við saman hjá
Fjársýslu ríkisins
Þegar Helgi byrjaði að vinna
hjá FJS þá kynntist ég nýrri hlið
á honum sem var hvað hann var
félagslega sterkur og varð hann
mjög fljótur að verða potturinn
og pannan í félagslífinu og tók
virkan þátt í flestu.
Oftar en ekki vorum við Helgi
á öndverðri skoðun en aldrei
hafði það áhrif á samstarfið, held-
ur þvert á móti. Ég man t.d. eftir
því fyrir mörgum árum að við
vorum að ræða um s.k. launa-
leynd og vorum að sjálfsögðu
ósammála. Þá sagði Helgi setn-
ingu sem ég hef aldrei gleymt.
„Ef þú getur ekki réttlætt laun
hjá einhverjum starfsmanni þá
ertu að gera eitthvað rangt.“
Þarna eins og oft hitti hann
naglann á höfuðið og setti sína
skoðun fram á hnitmiðaðan hátt.
Það er mikil eftirsjá að Helga
Stefán Kjærnested.
Félagi minn í ABBA, Helgi
Nielsen, er fallinn frá, mjög
óvænt og alltof snemma. Helgi
var nýkominn á eftirlaun og far-
inn að njóta lífsins eins og best
verður á kosið. Golf 2-3 sinnum í
viku, brids, veiði, allt áhugamál
sem Helgi stundaði af kappi og
hafði mikið gaman af og hlakkaði
til að gera næstu árin. Ótrúlega
ósanngjarnt að þessi nýi tími í lífi
Helga skyldi ekki verða lengri.
Kynni okkar Helga hófust 2.
janúar 1980 er undirritaður hóf
störf sem tölvari hjá Skýrr. Var
það upphafið að löngu samstarfi
og vináttu sem ég er mjög þakk-
látur fyrir.
Árið 1986 stofnuðum við
nokkrir samstarfsfélagar hjá
Skýrr getraunaklúbbinn ABBA
sem hefur tippað í hverri einustu
viku síðan. Árangurinn í krónum
er misjafn eins og gengur, en sú
gleði og ánægja sem félagsskap-
urinn hefur gefið okkur verður
ekki mæld í krónum og aurum og
er það ekki síst Helga að þakka.
Alltaf tilbúinn með litlar
skemmtilegar athugasemdir og
jákvæða gagnrýni sem féll vel í
kramið hjá félögunum, ekki síst
ef slíkt beindist að störfum For-
setans. Sem Forseti klúbbsins
síðan 1987, eftir yfirburða kosn-
ingasigur (fékk eina greidda at-
kvæðið eins og Helgi var óþreytt-
ur að minna mig á), var Helgi í
forustu í stjórnarandstöðunni og
veitti Forsetanum nauðsynlegt
aðhald. Það voru tveir Forsetar í
ABBA – aðal og svo einnig ald-
ursforsetinn, Helgi Nielsen.
Smátt og smátt breyttist þessi
hópur líka í golfhóp þar sem flest-
ir voru komnir í golfið. Eru þær
ófáar gleðistundirnar bæði innan
lands og utan sem við félagarnir
höfum átt saman í golfinu, með og
án maka. Er það þyngra en tárum
tekur að nefna að Helgi var ein-
mitt búinn að skipuleggja næsta
ABBA-golfmót sem halda átti 8.
júní og allir búnir að tilkynna
þátttöku.
En leiðir okkar Helga lágu
saman víðar. Fyrir fjórum árum
bauðst undirrituðum fyrir orð
Helga að ganga í Krummaklúbb-
inn (sem er 54 ára bridsklúbbur
fyrir karla) og hafa leiðir okkar
því líka legið saman þar flest
fimmtudagskvöld á veturna. Verð
ég honum alltaf þakklátur fyrir
það, því þar er gaman að vera.
Helgi var sósíalisti, trúði á
jafnrétti og félagslegan jöfnuð og
ræddum við þau mál stundum og
vorum ekki alltaf sammála um
leiðir að markmiðunum. Það er
mér enn í fersku í minni þegar
Helgi sagði mér frá 3 A kenning-
unni. Hún gengur út á það er ekki
hægt að gera ALLT fyrir ALLA,
ALLS STAÐAR þótt maður
gjarnan vildi. Þess vegna væri
hann jafnaðarmaður, en ekki
kommi. Kemur þessi kenning
hans oft upp í hugann þegar mað-
ur skömmu fyrir kosningar les
dagblöð og hlustar á stjórnmála-
menn sem eru með langa loforða-
lista.
Helgi var húmoristi og eitt gott
dæmi um það er að hann sagðist
hafa flutt í Kópavoginn til að fella
meiri hlutann þar og kannski
mundi hann svo á efri árum flytja
í Garðabæ til að fella hann þar
líka. Ekki vannst honum tími til
þess.
En þó söknuður okkar félaga í
ABBA sé mikill er áfallið fyrir
Habbý og drengina fjóra og
barnabörnin enn meira. Ég sendi
þeim innilegar samúðarkveðjur. –
Minningin um góðan félaga mun
lifa.
Forseti ABBA,
Gunnlaugur Guðjónsson.
Ég starfaði með Helga Nielsen
í Fjársýslu ríkisins um árabil.
Nýhættur störfum sté hann glað-
beittur á iðagrænan Ódáinsakur
efri áranna. Hann gekk til leiks
þrunginn gleði og tilhlökkun. Í
dag er hann hniginn að velli.
Helgi var bæði vel lesinn og
fróður og þeirri gáfu gæddur að
nýta fróðleik og þekkingu í rök-
ræðum.
En aldrei gleymdum við því að
dýrkeyptust allrar heimsku er að
trúa heitt og innilega því sem
augljóslega er ekki satt.
Helgi kunni samræðulistina og
bar virðingu fyrir henni. Hann
talaði aldrei á menn (einræða) en
kaus að ræða málin, hlustaði á
röksemdir og dispúteraði (sam-
ræða). Helgi virti skoðanir and-
mælandans en áskildi sér and-
mælarétt í anda Voltairs.
Hann var alla tíð málsvari
mannúðar, réttlætis, sanngirni,
vel menntaður og víðlesinn húm-
anisti. Veraldarsýnin byggðist á
skynsemi, siðfræði og réttlæti.
Helgi taldi sig jafnaðarmann
og barðist fyrir samfélagslegum
jöfnuði en féll aldrei í gildru stétt-
arstjórnmála. Hann trúði á ein-
staklinginn og vildi tryggja hon-
um tækifæri til brautargengis.
Illa ígrundaðar skoðanir og al-
hæfingar viðmælenda urðu
stundum til þess að Helgi gjörðist
brúnaþungur og svipúðugur.
Helgi var hófsamur gleðimað-
ur, knálegur, andlitsdrættir
sterkir, brúnamikill, brosið
breitt, hláturmildur, spaugsam-
ur, orðheppinn, þar að auki laun-
fyndinn og fljótur að grípa tæki-
færin þegar þau gáfust.
Í borgarstjórnartíð Vilhjálms
J. Vilhjálmssonar gengum við
Helgi upp Arnarhólinn til vinnu
eftir heimsókn í Bókabúðina.
Þetta var í október. Helgi tók eft-
ir því að peru vantaði í eina ljósa-
stikuna meðfram gangstígnum
og varð að orði að þessi pera
kæmi ekki fyrr en á næsta ári.
Fyrir jól, svaraði Blöndal. Helgi
veðjaði 500 krónum og það hand-
salað.
En í febrúar næsta ár arkaði
ég á fund borgarstjóra og sagði
farir mínar eigi sléttar. Hann
hafði gaman af og bauðst til að
bæta mér skaðann úr eigin vasa
en ekki vildi ég það. Ég spurði
Helga hvers vegna hann hefði
ekki veðjað fimm þúsund krón-
um, en þá brosti hann og svaraði:
„Ég féfletti ekki vini mína, Har-
aldur.“
Þessi saga er aðeins ein perla
úr minningasafni okkar frá sam-
verustundum með Helga Nielsen.
Fágætur er góður vinur. Þeir eru
ríkir, sem eiga vini. Helgi var
góður, traustur og einlægur vin-
ur. Samstarfsmenn Fjársýslunn-
ar senda samúðar- og saknaðar-
kveðjur.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál, 76. vísa)
Haraldur G. Blöndal.
Kær félagi og vinur er fallinn
frá. Við vorum báðir úr Voga-
hverfinu og ólumst jafnframt
saman upp hjá SKÝRR í gamla
daga . Áhugamál okkar voru svip-
uð og húmorinn líka. Helgi nálg-
aðist lífið með hæfilegum létt-
leika í bland við alvarleika lífsins.
Hann var ákaflega orðheppinn og
gat beitt því vopni þegar honum
hentaði. Hann var líka mikill
prinsippmaður. Gott dæmi um
slíkt er þegar vinnuhópurinn fór
saman á matsölustað og þegar
kom að því að panta drykki bað
Helgi um pepsí. Þjónustustúlkan
tjáði honum að staðurinn væri að-
eins með kók, þá sagðist Helgi
bara ætla að fá vatn. Mörgum
þótti þetta undarlegt hjá honum,
það væri jú ekki mikill munur á
kók og pepsí. Jú, sagði Helgi,
starfsmenn pepsí fá að vera í
stéttarfélagi.
Samskipti okkar hin síðari ár
hafa mest verið tengd ABBA
félagsskapnum sem á rætur sínar
að rekja til Skýrr. Getraunir og
golf hafa haldið okkur gangandi
síðustu árin. Margir hafa strítt
okkur á því hve erfiðlega okkur
hefur gengið að ná í stóra vinn-
inginn. Við félagarnir höfum fyrir
löngu síðan áttað okkur á því að
það er félagsskapurinn sem er
stóri vinningurinn og það er ekki
síst Helga að þakka. Við vorum
10 í þessum hóp og nú hefur ald-
ursforseti vor fallið frá. Söknuður
okkar er mikill.
Ég votta Habbý og fjölskyldu
Helga innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Helgi, þú skilar kveðju.
Halldór (Dóri Gunn).
Skarð er höggvið í vinahópinn
með skyndilegu fráfalli Helga.
Við höfum verið svo lánsöm að
hafa átt margar góðar og
skemmtilegar stundir í gegnum
matar-, golf-, spila-, veiði –, tipp-
og skemmtihópinn HAGL með
gleðina að leiðarljósi. Helga
kynntumst við þegar hann vann
hjá Skýrr og auðvitað kynntumst
við Habbý í framhaldi af því enda
voru þau hjónin oftar en ekki
saman við leik. Vinskapurinn
varð nánari þegar við stofnuðum
vinahópinn HAGL árið 2000 og
höfum við hist mörgum sinnum á
ári síðan þá. Golfferðirnar til út-
landa eru orðnar nokkrar og var
Helgi þar oftar en ekki í farar-
broddi og dró upp flóknar keppn-
isreglur sem ekki voru alltaf allir
sammála um en þá var lítið mál að
rökræða það við Helga sem tók
tillögum að breytingum alltaf vel
enda vildi hann hafa alla sátta.
Matarklúbbar síðustu ára enduðu
oftar en ekki í að spila borðspil
þar sem strákar spiluðu á móti
stelpum. Þá var kappið oft mikið
en ávallt var þó stutt í hláturinn
og gleðina. Helgi fór með okkur í
allmargar veiðiferðir en leyfði yf-
irleitt Habbý að eyða meiri tíma
en hann í ánni en þó sá maður
veiðimanninn í honum þegar
hann náði í risafiska og er okkur
minnisstæð ein veiðiferð í Elliða-
árnar þar sem Helgi fékk um 20
punda lax og var greinilegt að
spenningurinn kom frá hjartanu
þegar hann lýsti tökunni fyrir
okkur. Natni Helga og Habbýjar
við strákana sína var mikil og
fylgdu þau þeim í gegnum íþrótt-
ir hjá Þrótti enda miklir Þrótt-
arar. Árlega héldum við golf-
keppnina KR-Þróttur milli okkar
hjóna þar sem ekkert var til spar-
að í búningum og skotum milli
liða. Síðustu árin spiluðum við
golf saman á fimmtudagseftir-
miðdögum yfir sumartímann.
Fimmtudaginn 31. maí spiluðum
við 18 holur í Grafarholtinu, eftir
hringinn ræddum við um það
hver ætti að bóka næsta hring og
kvöddumst síðan. Ekki óraði okk-
ur fyrir því að þetta væri hinsta
kveðjustund en nokkrum klukku-
stundum síðar var Helgi látinn.
Heilsteyptur og góður drengur
fallinn frá alltof snemma. Helgi
með sitt glettna bros og ljúfu
framkomu mun lifa í huga og
hjörtum okkar um ókomna fram-
tíð. Við sendum Habbý og strák-
unum okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Arnheiður og Björgvin.
Krummaklúbburinn var stofn-
aður árið 1964 og lifir enn í dag
góðu lífi. Þar hittast 60 –70 fé-
lagar nær vikulega yfir veturinn
til þess að keppa í brids og eiga
saman góðar stundir. Stundir,
sem ekki verða metnar til fjár en
eru einstaklega gefandi í frábær-
um félagsskap og ávallt tilhlökk-
unarefni.
Fyrir um það bil 6 – 7 árum
höguðu atvikin því svo, að Helgi
A. Nielsen, sem kvaddur er hér í
dag, gekk til liðs við klúbbinn
ásamt félögum sínum. Helgi var
snjall bridsspilari og féll strax vel
inn í hópinn enda einnig
skemmtilegur félagi og ævinlega
var gaman að takast á við hann og
félaga hans „við græna borðið“.
Sjálfur hafði ég kynnst Helga
nokkuð löngu fyrr þar sem hann
var bekkjarbróðir konu minnar
úr Kennaraskólanum og á einum
„hittingi“ á þeim vettvangi kom
Krummaklúbburinn til tals í
tengslum við bridsáhuga hans og
framhaldið þekkjum við.
Það verður skarð fyrir skildi að
hausti þegar Krummar koma
saman og hefja leik. Góðar minn-
ingar um góðan dreng munu svífa
yfir vötnum þegar Krummar rifja
upp skemmtilegar stundir með
Helga A. Nielsen.
Hrafnhildi konu hans og fjöl-
skyldunni allri sendum við
Krummar okkar einlægustu sam-
úðarkveðjur og vonum, að góðar
minningar megi létta þeim byrð-
ar morgundagsins.
Kveðja frá Krummaklúbbnum,
Guðmundur Jóelsson.
Hugurinn hvarflar hartnær
hálfa öld aftur í tímann, inn í
skólastofu Kennaraskólans, þar
sem nokkrir tilvonandi karlkenn-
arar sitja niðursokknir í spila-
mennsku, milli kennslustunda.
Ein og ein verðandi kennslu-
kona tínist inn ásamt kennaran-
um sem skimar í kringum sig,
þykir vanta í hópinn og hefur orð
á óstundvísi uppfræðara framtíð-
arinnar: „Þetta gengur bara ekki
lengur, að mæta svona seint í
tíma.“ Þá laumar einn spila-
manna ofurhljóðlega út úr sér
þessum óborganlegu orðum:
„Í þessu tilfelli held ég það hafi
verið kennarinn sem kom of
snemma.“
Slíkt tilsvar gat aðeins komið
frá einum bekkjarfélaga C-bekkj-
arins; Helga A. Nielsen, sem við
nú kveðjum, og fór allt of
snemma.
Helgi var með eindæmum
skemmtilegur félagi, það ískraði í
honum kátínan yfir spaugilegum
atvikum eða hugdettum og orð-
heppni hans og tilsvör voru með
ólíkindum.
Ekki urðum við bekkjarsystk-
inin neinir heimagangar hvert hjá
öðru, er leiðir skildi, en einhver
silfurþráður spunninn á þessum
skólaárum hefur aldrei alveg
slitnað, þrátt fyrir það.
Helgi lét sig ekki vanta þegar
hóað var til fagnaða og ferðalaga
útskriftarhópsins frá árinu 1971,
og skipti þá engu hvenær síðast
var hist; „það var eins og gerst
hafi í gær,“ grínið og græskulaus
gleðin á sínum stað.
Ekki varð kennslustarfið lifi-
brauð okkar allra í C-bekknum
nema að mismiklu leyti, en Helgi
starfaði m.a. í einhvern tíma við
Helgi A. Nielsen
✝ Magnús Guð-jónsson fæddist
í Hafnarfirði 9. júlí
1935. Hann lést á
Landakotsspítala 1.
júni 2018.
Foreldrar hans
voru Guðjón Arn-
grímsson, bygg-
ingameistari í
Hafnarfirði, f. 13.
október 1894, d. 6.
nóv. 1972, og Jónea
Elín Ágústa Sigurðardóttir, f, 5.
ágúst 1893, d. 4. júlí 1947. Systk-
ini Magnúsar voru Guðríður, f.
8. feb. 1925, d. 18. sept. 2008,
Valdís, f. 15. apríl, d. 5. maí
2015, Arngrímur, f. 30. júlí 1927,
d. 13. nóv. 2002, og
Sigurður, f. 15. apr-
íl 1929, d. 19. apríl
2015. Eiginkona
Magnúsar er Þór-
unn Haraldsdóttir,
f. 1. maí 1934, og
eiga þau eina dótt-
ur, Bylgju Magn-
úsdóttur, f. 11. júní
1961, og á hún eina
dóttur, Þórunni
Maggý Jónsdóttur,
f. 13. jan. 1978, og eru dætur
hennar tvær, Birta Sól Utley, f.
15. apríl 2001, og Rebekka Huld
Utley, f. 21. feb. 2003.
Útför Magnúsar fór fram 12.
júní 2018.
Kveðja frá Knattspyrnu-
félaginu Haukum
Um þessar mundir minnast
menn 150 ára ártíðar séra Frið-
riks Friðrikssonar, stofnanda
KFUM og Hauka, og við
Haukafélagar kveðjum í dag
mikinn KFUM mann og góðan
félaga, Magnús Guðjónsson.
Hann kom ungur til starfa fyrir
félagið, var formaður hand-
knattleiksdeildar 1965 til 1968
sem voru mikil uppgangsár hjá
deildinni og er síðan kosinn í
aðalstjórn félagsins 1969 og sit-
ur þar til 1974, varaformaður
1973 til 1974.
Á þessum árum voru hús-
næðismál erfið félaginu, bæði
hvað varðar æfingar og fé-
lagsstarf sem Magnús lét sig
mjög varða. Um nokkurra ára
skeið átti félagið athvarf fyrir
fundi og félagsstarf í húsnæði
fyrirtækis Magnúsar við Skóla-
braut.
Hann var trúr og tryggur fé-
laginu til síðasta dags og studdi
á ýmsan hátt, t.d. færði hann
félaginu veglegt útilistaverk á
80 ára afmæli þess sem prýðir
nú Inngarðinn hér á Ásvöllum.
Nú að leiðarlokum þakkar
félagið mikil og góð störf í þess
þágu og sendir eiginkonu og
fjölskyldu innilegar samúðar-
kveðjur.
F.h. aðalstjórnar Hauka,
Bjarni Hafsteinn Geirsson
Magnús
Guðjónsson