Þróttur - 22.04.1920, Blaðsíða 13

Þróttur - 22.04.1920, Blaðsíða 13
Þróttur 49 unnið er að. Líkamann á að herða og styrkja, skerpa skynfærin, og koma í veg fyrir það, að tómstundirnar fari til ónýtis. Allar likamsætingar og heræfing- ar, sem skátar fást við, miða að því, að gera drengina hrausta til líkama og sálar. Með útivist, útigöngum, fimleikum og úti-íþróttum, er reynt að aukalíkams- þrekið og þroska allan líkamann í fullu samræmi. Útivist kennir drengjunum einn- ig að hirða sig sjálfir. Þeir læra að hag- nýta sér það, sem fyrir hendi er, til þess að gera dvöl- ina í tjöldunum sem þægilegasta og skemtilegasta, og æfa auga og hönd á ýmsan hátt. Skátafélagsskap- urinn krefst vissr- ar þekkingar og dugnaðar af með- limum sínum. Þannig verða skát- arnir að standast ýms próf, og má þá fyrst nefna minna og meira skátaprófið. Þessi tvö próf verða allir skátar að taka, og það sem þar er krafist, er valið með tilliti til útiyistar. Þeir verða t. d. að geta hlaupið 2000 stikur á 12 mín., kunna sund, geta not- að kort og áttavita, ætlast nokkuð ná- kvæmlega á um fjarlægðir, matreitt fyrir sig o. s. frv. Að þessum tveim prófum loknum, geta skátarnir svo full- numað sig í ýmsum greinum, svo sem: Hjálp í viðlögum, sjómennsku, sundi, jurtafræði, dýrafræði, kortagerð, orða- bendingum o. fl. o. fl. Hver skáti leggur stund á það, sem honum er helzt að skapi; hann not- ar tómstundir sínar til þess að búa sig undir próf og fær ef hann stenst drenglyndur og hjálpsamur, — alt þetta skilja drengir undur vel, því í hverjum °spiltum dreng býr þrá eftir því að styðja og fylgja því, sem fagurt er og rétt. Þennannhæfileika reynir skátafélags- skapurinn að draga fram og þróa. Þeg- ar nýr drengur er tekinn inn í skáta- flokk, vinnur hann þrefalt drengskapar- keit: »Eg heiti þ ví, að þjóna Guði og ^ettjörðinni, — eg heiti því, að gera alt sem í minu valdi stendur öðrum til góðs, — eg heiti því, að hlíða skáta- lögunum«. — Uppeldi lundarfarsins er eins og áð- ur er sagt, aðalliðurinn á stefnuskrá skátanna; en margt er það fleira, sem Skátar viö tjaldstaö. Skátar. [ni.]. Hvað þriðja liðinn snertir, nægir að benda á það, að ekkert er drengjum erns að skapi og hreysti og dugnaður. Aldrei hlusta þeir með eins miklu at- hygfi, og þegar sagðar eru sögur af kugdjörfum hermönnum, eða afburða kraftamönnum. Að verða ættjörð sinni hl gagns, að Iíta til fánans með Iotn- lngu, að setja sér háleitt mark, að'vera

x

Þróttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þróttur
https://timarit.is/publication/1299

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.