Þróttur - 01.06.1943, Blaðsíða 13

hann, að. hann gleymir því allt-
af að hann er í. R.-ingur þang-
að til reikningur fyrir árgjald-
ið kemur, en þá brosir hann og
borgar, og þetta hefur endur-
tekið sig í bráðum þrjátíu ár'
Þökk sé honum.
Allir þekkja Erlend, og er
því óþarfi að hafa þessar línur
fleiri. Aðeins vil ég þakka hon-
um samvinnuna fyrr og síðar,
og óska þess að enn fáum við
að njóta þessa góða drengs
lengi.
Manstu þegar þú varst kall-
aður Lindi í Götuhúsiun og ég
Hallijóh.?
Tennis
Tennis
og bad-
minton
hafa ver-
ið iðkuð
mjög í
Reykja-
yík und-
anfarin
ár. Nu
virðist
sem
meira
fjör vera að færast í þessar í-
þróttir, sem hafa þann stóra
kost fram yfir margar aðrar,
að þær geta inenn á öllum aldri
iðkað. K. R. hefur marga iðk-
endur á sínum tveim völum, og
1. R. hefur 60 fasta á sínum ný-
byggðu tennisvöllum. T. L. R.
er að byggja einn völl, svo nú
verða tennisvellirnir fimm í
Reykjavík, sem almenningur
hefur aðgang að.
Islandsglíman
Islandsglíman fór fram 1.
júní s. 1. Keppendur voru 13,
en einn gekk úr leik vegna
meiðsla eftir þrjár glímur.
Sigurvegari varð að þessu
sinni Guðmundur Ágústsson U.
M.P. Vöku, hlaut bæði nafnbót-
ina Glímukonungur Islands og
glímusnillingur Islands og þar
með gripi þá, sem um er keppt
í þessari íþróttagrein, glímu-
beltið og glímusnillingsskjöld-
inn. Fyrvefandi beltishafi, —
Kristmundur Sigurðsson, K. R.,
varð að þessu sinni í.unar að
vinningum, fékk tvær bvltur
fyrir þeim Guðmundi Ágústs-
syni og Jóh. Olfassyni, Á., er
varð næstur Kristmundi að
vinningum.
Islandsglíman hefur verið
háð allt frá árinu 1905 með
þriggja ára hvíldartímabili ó-
friðarárin fyrri, 1914—18.
Lengst af hefur glíman vak-
ið óskifta athygli æskumanna
landsins og draumur margs
snáðans verið sá, að komast í
þessa keppni, eftir að hafa tek-
ið í buxnastreng félaga síns á
túni og fundið þennan óskemti-
lega fyrring í taugunum, sem
almennt er nefndur glímu-
skjálfti.
Um jiessa glímu er hægt að
segja, að vel hefðu mátt sjást
fleiri brögð, meiri léttleiki, en
minna af bolinu, áníðslunni og
sviftingum án bragða.
Yfirleitt fannst mér lítið til-
þrif vera hjá keppendum, enda
eðlilegt, þar sem margir hver.j-
ir eru byrjendur í glímu, enda
kom það hai'ðast niður á þeim,
sem lengst eru komnir og telj-
ast góðir glímumenn.
Um glímukónginn má segja,
að hann sé vel að verðlaunun-
um kominn, en þó hefði ég
frekar kosið hann hreyfanlegri
og ekki jafn negldan við gólf-
ið sem raun varð á. Hann var
sýnilega sterkastur, en beitti
aðeins einu og sama bragði all-
ar sínar glímur út, þó að slíkt
sé að öllu jöfnu ágætur glímur
máti í harðri keppni, ■ er þó
hægt að sýna við jafn mikinn
mismun á þeim versta og þeim
bezta, sem þarna var, ýfið meiri
kunnáttu og leikni, en fram
kom í glímum hans.
Kristmundur glímdi yfirleitt
vel. Var fjölbrögðóttastur, en
átti þó tvær herfilega ljótar
glímur, sem án efa eyðilögðu
möguleika hans fyrir glímu-
snillingsheitinu.
Davíð Guðmundsson fannst
mér vera drengilegastur, með
ágæta glímutækni, þó vinninga-
fjöldinn væri ekki ýkja-hár.
Andrés Guðnason glímdi á-
gætlega, en vantar úthald í
keppni, sem þessa, og kom það
berlega í ljós seinni helming
glímunnar.
Áhorfendasvæðið var að þessu
sinni ágætt, upphækkaður pall-
ui' með sætum, þó húsið væri
of lítið fyrir allan þann fjölda,
sem þar var. Vp.
Kaupið - lesið og útbreiðið Þ R Ö T T
ÞRÓTTUR
7