Breiðfirðingur - 01.04.1999, Blaðsíða 35

VIÐHORF TIL SNÆFELLS- OG HNAPPADALSSÝSLU
33
Minrtismerki á Ingjaldshóli um Eggert Ólafsson skáld og náttárufrœðing og
konu hans Ingibjörgu Guðmundsdóttur eftir Pál Guðmundsson á Húsfelli.
Mynd: Ólafur Jens Sigurðsson.
inu eru sveitir með „grasgefið undirlendi11,4 og hefðu því átt að
vera „ágæt(ar) til búnaðar“, og enginn efaði að „í jörð og í sjó
(ættu) þær fólginn óþrjótandi auð“.5 Mönnum fannst þessi land-
svæði vera „ódáinsakrar" sem fætt gætu alla þjóðina, og svo
voru „fiskimið útifyrir"6 er talin voru óþrjótandi auðsuppspretta.
Ætla mætti að fólk hafi lifað við „góð kjör“ í slíku gósen-
landi og við menningarlegar aðstæður, eða var þarna um arð-
rán að ræða, aldagamalt, ef til vill meira en víðast hvar annars-
staðar á landinu þar sem frá því á 14. öld flestar jarðir höfðu
verið í eigu klausturs, kirkju og stórbænda, og menn þrúgaðir
vegna hárra jarðarafgjalda og afarvondra og kúgandi verslun-
arhátta sem þeir gátu lítil eða engin áhrif haft á, og sem skap-
aði sívarandi örbirgð og umkomuleysi á þessu einangraða
svæði, Snæfellsnesi, og þá sérstaklega undir Jökli?
Fyrst verður fyrir að leita álits þeirra Eggert Olafssonar7