Stjarnan - 01.12.1919, Blaðsíða 3

Heimkynni hinna hólpnu
Allir elska heimilið; ekki einungis
húsið eða jörðina eða landslágið kring-
um heimilið, heldur alt þetta og enn
meira, nefnilega öll þau bönd og allar
þær endurminningar sem heimkynnið
vekur hjá oss — húsbónda, húsmóður,
eiginmann, eiginkonu, föður, móður,
son, dóttur, bróður, systur og alla, sem
vér höfum elskað á heimilinu. þegar
heilsan er góð og velmegnun til staðar,
þá er ekki bjartari blettur til á jarðríki,
eða helgidómsstaður, sem getur jafn-
ast á við heimilið.
Áform Guðs.
það er áform (íuðs, að heimili allra
manna skyldu vera í þessu ástandi, og
það hefir ætíð verið áform hans. Leyf-
ið mér að segja yður söguna um heim-
ilið eins og hún er sög'ð í hinni gömlu
'bók. í byrjun þessarar bókar finnum
vér þessi einföldu og þó svo háleitu orð :
"1 upphafi skapaði Guð himin og jörð.”
1. Mós. 1:1. Vissulega hafði hinn al-
vitri, eitthvað ákveðið í hyggju, þegar
hann gerði þetta. Hann gerði það ekki
að gamni sínu og heldur ekki til þess
að auka vald sitt; en það var til þess að
hafa svæði þar sem kærleikurinn frá
hans elskuríka föðurhjarta gæti streymt
út, öllum skepnum hans til blessunar.
Á þetta svæði setti hann manninn, sem
skapaður var “eftir Guðs mynd” og
hann (Guð) sbapaði þau karlmann og
konu. Og Guð blessaði þau, og sagði til
þeirra: “Verið frjvsöm, margfaldist og
uppfyllið jörðina og gerið hana ykkur
undirgefma! Drotnið yfir fiskum sjáf-
arins og yfir fuglum loftsins og yfir
öllum dýrum sem hrærast á jörðinni!”
1. Mós. 1:27,28. þannig liljóðar liin inn-
blásiia saga um uppruna mannsins. Hve
æðri og ágætari er ekki þessi saga öll-
um getgátum, hugmyndum og ágiskun
mannanma!
“Eftir Guðs mynd”, felur ekki ein-
ungis í sér hina líkamlegu mynd, heldur
siðferðislega líkingu og skyldleika; því
að í endurreisn mannkynsins er maður-
inn enn Guðs “verk”, nýr maður, “sem
endurnýjaður er til þekkingar sam-
kvæmt þess mynd, sem hann hefir skap-
að, ” Ef. 2:10; 2. Kor. 5:17; Kól. 3:10.
Herradæmið, sem gefið var mannin-
um, náði yfir alla jörðina og yfir allt,
sem á henni var. Jöi ðin skyldi hafa ver
ið hans eilífa heimikynni: “SvO' segir
Drottinn: .... “Eg hefi tilbúið jörðina
og skapað manninn, er á henni býr.....
því svo segir Drottinn, sá er himininn
liefir skapað, sá Guð, sem jörðina hefir
gert og myndað, hann, skóp hana, ekki
til þess að hún skyldi óbygð auðn verða,
heldur til bjó liana til þess, að hún væri
byggileg: Eg em Drottinn, en enginn
annar.” Es. 45:11—18.
í Guðs eilífa áformi var fjöldinn, sem
mundi byggja jörðina, ákveðinn. þegar
svo þetta áfo]*m hafði verið uppfylt,,
hefðum vér ekki haft jörð, sem á söm-
um stöðum væri of þéttbýl og öðrum