Stjarnan - 01.12.1919, Qupperneq 17

STJARNAN.
Jæja, láttu hr. Lie útskýra þetta fyrir
þér, ef þú verSur endilega a?) vera að
l ijóla heilann urn slíka hluti. Eg íyr-
ir m*11 ieyti er ánægð með að halda mér
að kenningum kirkjunnar, sem cru
t..i';ar á áliti og skilningi fjölda
rnargra lærðra manna.”
‘ Eg óska þó,” sagði EsVmr ha glát-
lega, “að skilja biblíuna. Mii ar hú:i
það, sem hún segir, eða verður maður
að útskýra hana sitt skiftið á hvorn
hátt? Eg skil ekki hvernig maður
nokkurn tíma gat gert sér grein fyrir,
hvað biblían þýddi, ef hún þýðir ekki
það, sem stendur í henni.”
Frú Lie brosti og sagði: “þú ert
einungis barn enn. En komdu nú með
það, sem þreytir þig annað, svo skulum
við biðja hr. Lie um að útskýra málið
fyrir þér. ”
“Já, það eru margir hluiir furðulegir
en livers vegna segja kristnir menn, að
hinir óguðlegu eigi að kveljast í-eilífu
helvíti?”
“Af því þeir eiga það,” svaraði frú
Lie fljótlega. “Ert þú únítari?”
“Eg veit ekki hvað það er,” sagði
Esther forvitin.
“Únítarar eru þeir, sem trúa að allir
munu frelsast. ’ ’
“Er það satt? Að hugsa sér livað
það er undarlegt. Hvers vegna ætti
Huð að óska eftir synd í heiminum?
Nei, því trúi eg ekki, því biblían segir
það hvergi, en hún segir, að óguðlegir
eigi að brennast og útskúfast. Hún
segir það á mörgum stöðum.”
“En hvað verður þá af þeirra ódauð-
legu sál?” spurði frú Lie.
“Lifir þá sálin virkilega eilíflega?
Eg hélt það væri einungis sálir, sem
trúa á Jesús, sem eiga að lifa eilíflega.
Eg er viss um að biblían segir um það.”
“Nei, þér skjátlast,” sagði frú Lie.
“ Jæja, hvað þýðir þá þetta í Jóli. 17,
113
3? ‘En í því er þetfa eilífa líf fólgið,
að þeir þekki þig, hinn eina sanna guð,
og þann, sem þú sendir, Jesúm Krist’ ”
“Eg veit sannarlega ekki, hvert þú
ætlar þér ,með öllu þessu, ” sagði frú
Lie í vandræðum. Er þetta nú cudir-
inn á vandræðum þínum ?"
Verður þúsundáraríkið á jörðinni?
“það er aðeins eitt til, sem eg vil
þreyta yður með í dag,” sagði Esther
niðurbeygð. “Presturinn, sem talaði
í stað séra Lies á sunnudaginn var,
munið þér það ekki, nefndi eitthvað um
dýrðlegan tíma, sem ætti að koma hér á
jinðinni, þegar allir ættn að vera guð-
Iiraddir og hamingjusamir einhvern-
tíma fyrir heimsendir — var það ekki
þannig?”
‘.þiL átt við þúsundáraríkið, hugsa eg,
sagði frú Lie, “eitt þúsund ár, þegar
Kristur á ,að stjórna andlega. ”
“Já, þannig var það. En ef svona
tími á einhverntíma að koma, livað átti
Jesús þá við með dæmisögunni, sem
liann sagði lærisveinum sínum, um ill-
gresið nieðal hveitisins? þér munið,
að hann sagði, að hveitið væri börn sín,
en illgresið væri börn hins vonda; upp-
skerumennirnir væru englar guðs, en
uppskerutíminn heimsendir. Hann
sagði, að illgresinu ætti fyrst að safna,
en að alt ætti að vaxa saman til upp-
skerutímans, og þá ætti að brenna ill-
gresið, en að hveitið ‘ætfi að safnast
heim. Ef nú liinir óguðlegu ciga þann-
ig að lifa ranian til heimsendirins, eins
og Jesús sagði, þá get eg ekki skilið,
hvernig það geta orðið þúsund ár, þegar
allir eiga að vera góðir og hamingju-
samir. Og þar að aulci sá eg í blaði ný-
lega, að við nálgumst heimsendir núna;
því náðarboðskapurinn hefir verið boð-
aður nálægt um allan heim. Og þér
munið víst—heyrið nú grætur barnið!”