Stjarnan - 01.04.1920, Blaðsíða 10

58
STJARNAN
þaim hvíldardag, sem liimnaima Guð
hefir innsett, helgað og blessað — að
koma vstrangari ogstranga.ri snnnudags-
lögmn í gildi í þeim tilgangi að þvinga
menn til að breyta á móti hinum skýru
vitnisburðum heilagrar ritningar og
sannfæringu samvizku sinnar.
Sunnudagalögijj, sem svo margir
prestar og kirkjumenn keppast um að
gera stran'gari, virðast ver,a mjög svo
saklaus og meinliaiis, en það er óhjá-
kvæmilegt að þau leiða ekki til trúar-
bragðaofsókna. pa.r eð engin skipun um
sunnudagshaldið er til í allri biblíunui,
er það la.uðskilið að vandlátir kirkju-
menn, þegar- þeir sjá hve kærulaust
fólkið er með að halda þennan dag,
reyna að stemma stigu fyrir þessu,
og svo eru yfirvöld ríkisins þau, sem
næst eru til að veita þeim hjálp, er þeir
halda að þeir endilega þurfi með.
En hvað er það ? Einmitt það sem
páfavaidið gjörði á miðóldunum og ein-
mitt það sem Gyðingarnir gjörðu þeg-
ar þeir dæmdu Guðs son til dauða. “Vér
höfum lögmál, ” sögðu þeir, “og eftir
íögmálinu á hami að deyja, því að hann
befir gert sjálfan sig að Guðs syni.”
pegar Gyðingarnir sneru sér að hin-
um rómverska landstjóra og hrópuðu:
“Vér höfum engan konung nema keis-
arann,” höfnuðu þeir Guði og hurfu frá
honum. Kirkjan gerði hið sama eftir
postulanna daga, þegar hún veik afsíðis
frá Gúði sínum og drýgði andlegan hór-
dóm við að sameinast ríkinu (Jak- 4:4.)
og þvingaði það til að kveða upp dóma
yfir þeim, sem kirkjan taldi villutrúar-
menn. pegar vér höfum þessi skýru
dæmi fortíðarinnar, getum vér þá siagt,
að þeir sem ge.ra liið sama á þessum
tímum, séu saklausari en páfavaldið og
Gyðingarnir voru frammi fyrir réttlát-
um Guði.
“Mitt ríki er ekki laf þessum heimi, ”
sagði Jesú við Pílatus, “væri mitt ríki
af þessum heimi, þá hefðu þjóna.r niínir
bárist til þess að eg yrði ekki fram-
seldir Gyðingunum, en nú-er. mitt ríki
ekki þaðan. ” Jóh. 18:36. Við Pétur
sem reyndi að berjast fyrir hann með
mia.nnleigum vopnum, sagði hann:
“Slíðra þú sverð þitt.” Hann óskaði
ekki eftir að neinn maður berðist fyrir
hann. Ef hann óskaði þess, hefði hann
getað fengið meíra en tólf sieitir (sjötíu
og tvær þúsundii) engla til að hjálpa
sér. Hann bætir við: “Ætti eg ekki að
drekka bikarinn, sem Faðirinn hefir að
mér rétt-”
Hvers vegna þá þetta mikla óp um
strangari sunnudaglög? Hefir Guð
nokkru sinni heimtað af mönnum að
vernda um helgihald þessa dags? Hvar
í biblíunni getum vér fundið skipun um
þesskonar lög? Vér lesum: “Farið og
kennið öllum þjóðum, og skírið þær í
nafni Guðs Föðurs, Sonar og Heilags
Anda, og bjóðið þeim að igæta alls þess
er eg hefi boðið yður; oig sjá, eg er
með yður alla daga alt til veraldarinn-
ar enda. ” Matt. 28:19, 20. En hvar er
skipun frá Jesú að finna um að setja
löig í gildi, sem þvinga menn til að skír-
ast, til að' halda hvíldardaginn eða
styðjia kirkjuna með eigum sínum?
Árangurslaust le.'.tum vér að þeim frá
Matteusar guðspjallinu til Opinberunar
bókarinnar.