Stjarnan - 01.06.1921, Blaðsíða 10

90
STJARNAN
Biblían talar um ýms lögmál og ýmsa
sáttmála; en hún leggur sérstaka áherzlu
á tvö lögmál, nefniiega lögmál Guðs, tíu
boðorðin, og Móses lögmái, eða viðhafn-
ar lögmáliS, og hina tvo sáttmála, hinn
gamla og hinn nýja.
Látum oss fyrst athuga hvað Drottinn
segir um þessi tvö lögmál. Það er mik-
ill munur á þeim. Lögmál Guðs var til
á undan syndafallinu. 'Hitt lögmálið var
gefið undir eins eftir að syndin kom inn
i heiminn og eftir að fagnaðarerindið
var kunngjört mönnunum. Ritningin
sannar þetta. Sköpunarverk Guðs er
yfirgripsmikið. Það nær yfir alheiminn,
iiæði það, sem vér getum séð af honum
og það, sem vér ekki sjáum. Margar
plánetur eru bygðar. Þáð kennir Guðs
orð oss:
“Þú ert Drottinn, þú einn! þú 'hefir
gjört himininn, já! himnanna himna og
allan þeirra her, jörðina og alt, sem er á
henni, höfin og alt, sem er í þeim, og þú
gefur öllu líf, og himnanna hersveitir
beygja sig fyrir þér.” þNeh. 9: 6).
“Lofið Drottin, þér hans englar, þér
voldugu hetjur, sem framkvæmið hans
boð, þér, sem hlýðið raustu hans orða.
Lofið Drottin! þér, allar hans hersveit-
ir, þér hans þjónar, sem gjörið hans
vilja. Lofið Drottin! þér öll hans verk,
á öllum stöðum hans herradæmis. Mín
sál! lofa þú Drottin!” fSálm.'— 103 :
20—22).
í öndverðu var alheimurinn hið sam-
einaða Guðs ríki. Lögmál Guðs, tíu
boðorðn, voru grundvallarlög hans ríkis.
Undir eins og hinn fyrsti engill var skap-
aður, var það skylda hans að elska Guð
fremur öllu öðru. Þetta var einnig
skylda hinna englanna. Hið annað mikla
boðorð: “Þú skalt elska náungann eins
og sjálfan :þig,” var gefið þá líka; því
það var skylda englanna að elska hverjir
aðra.
Þessu lögmáli hefir ætíð verið skift í
tvö aðal boðorð: Kærleikur til Guðs
(Matt. 22: 37; 5. Mós. 6: 5), og kær-
ieikur til náungans fMatt. 22: 39; 3.
Mós. 19: 18). “í þessum tveimur boð-
orðum er innifalið alt lögmálið og spá-
mennirnir.”
Það er mjög svo auðskilið, að þetta
lögmál var til á undan syndafallinu:
“Synd er lagabrot” (1. Jóh. 3: 4). “En
þar sem ekki er lögmál, þar er ekki held-
ur yfirtroðsla” fRóm. 4: 13J. Það get-
ur þess vegna ekki verið synd eða yfir-
troðs’a, þar sem ekkert löþmál er til.
Hin fyrsta synd, sem biblian talar um,
var drýgð á himnum af Satan. “Hvern-
ig ertu af himni ofan fallin, þú hin fagra
morgunstjarna? Hvernig ertu til jarð-
ar niður hrunin, þú sem varla virtir þjóð-
irnar viðtals? Þú sagðir í þínu hjarta:
% vil uppstiga til himins; upp yfir
stjörnur Guðs vil eg setja hásæti mitt;
eg vil setjast að á samkundufjallinu
lengst uppi i norðri. Eg vil upp stíga á
hæðir skýjanna, og líkur verða hinum
Allrahæsta.”. JEs. 14: 12-14. Lesið einn-
ig Esek. 28: 12-14; Lúk: 10: 18; 2. Pét.
2: 4; Júdas 6.)
Auðséð er, að hann sýndi ekki hlýðni
við boðorðið: “Þú skalt elska Drottin,
Guð þinn, af öllu hjarta þínu og allri sálu
þinni og öllum huga þínum.” (Matt. 22:
37). Satan var ekki ánægður með þá
stöðu, sem Guð var búinn að veita hon-
uin. Hann vildi vera líkur Guði! Hann
elskaði heldur ekki náungann eins og
sjálfan sig.
Þetta sannar þess vegna, að lögmálið,
tíu boðorðin, voru til áður en maðurinn
féll í synd. Þetta er í fullu samræmi við