Stjarnan - 01.11.1926, Qupperneq 5

STJARNAN
fram fyrir almenning eins og þaÖ sem
stendur í 37., 43. og 64. grein. Nei, Guðs
orÖ blandar ekki hvíldardegi Drottins,
sem hann sjálfur hefur helgaÖ, blessaö og
fyrirskipaÖ, saman viS hátíSir GySing-
anna eða hvíldardaga. Ef Jón Helgason
og 'þeir sem hafa sömu skoðun og hann,
vilja leggja á sig dálitla fyrirhöfn og
bera saman viS nokkra ritningarstaÖi, þá
mun þetta efni brátt verða skýrt fyrir
þeim. Eini staðurinn í bréfum Páls, sem
hugsast gæti aÖ mundi valda dálitlum
Miisskilningi er Kól. 2,16: “Enginn skyldi
því dœma yður fyrir mat eða drykk, eða
það sem snertir hátíðir, tunglkomur eða
hvíldardaga.” Vill Jón Helgason eða
nokkur annar halda því fram, að Páll tali
hér um sjöunda dag vikunnar eða um
þau lög, sem rituö voru á steintöflurnar ?
Munu þau vera afnumin? Nei, í sama
kapítula 14. versi, segir Páll frá því hvað
það sé, ,sem er afnumið. Þar stendur:
“Hann afmáði skuldabréfið á móti oss
mcð ákvæðum þess, það sem stóð í gegn
oss, og hann tók það burt með því að
negla það á krossinn.” Hvaða skuldabréf
var nú þetta sem var afnumið og neglt á
krossinn ? Það var ekkert annað en fórn-
arlögmál helgidómsins, sem próf. Pont-
oppidan talar svo skýrt um og sem fyrir-
skipaði svo margt og mikið viðvíkjandi
ýmis'konar mat- og drykkjarfórnum,
mörgum hátíðum og árlegum hvíldardög-
um sem alt var auk hvíldardags Drottins.
Fórnarlögmál GySinga. var skrásett í bók
af Móse, en siðferðislögmálið var ritaS af
Guði sjálfum. Margir kristnir Gyðingar
á dögum Jesú og jafnvel á tíma postul-
anna vildu halda áfram með slíkar fórnir
og hátíðir, en Páll skrifar á móti þessum
miönnum í bréfum sínum, því að allar
fórnir og hátíSir sem stóðu í sambandi
við þær, og voru aðeins skuggi af hinu
sanna fórnarlambi, féllu úr gildi þegar
Jesús hrópaði á krossinum: “Það er full-
komnað.” En siðferðislögmáliS sem í eitt
skifti fyrir öll ákveður hvað sé synd eöa
165
ekki synd, stendur óbreytanlegt. Athugið
nú hvaða skuldabréf það er sem Páll
talar um að hafi staðið í gegn oss. í 5.
Mós. 31,24-26 lesum vér: “Þegar Móse
hafði algjörlega lokið því að rita orð
þessa lögmáls í bók, þá bauð Móse Levít-
unum, seni bera sáttmálsörk Drottins, og
sagði-. Takið lögmálsbók þessa og leggið
hana við hliðina á sáttmálsörk Drottins,
Guðs yðar, svo að hún geymist þar til
vitnisburðar gegn yður.” Það var lög-
málsbókin, sem stíluS var gegn GySing-
umi; ekki lögmálstöflurnar sem lágu í
örkinni. Er hægt að segja þetta með
greinilegri orðum en Móses hér gjörir
og endurtekiS er af Páli? Hvar stendur
það, Jón Helgason, að lögmálið á töflun-
um hafi staðið í gegn oss ? Nei, kæri and-
mælandi, um jsað stendur miklu fremur
það gagnstæða: “og eg gaf þeim setning-
ar mínar og kunngjörði þeim lög mín,
þau er maðurinn skal halda til þess að
hann megi lifa.” Eizek. 20, 11. Sbr. orð
Jesú í fjallræöunni: “Ætlið ekki að eg sé
kominn til að niðurbrjóta lögmálið eða
spámenn'ma; eg er ekki kominn til þess
að niðurbrjóta heldur til þess að uppfylla;
því að sannlega segi eg yður: þangað til
himin og jörð líða undir lok mun ekki
einn smástafur eða stafkrókur lögmálsins
undir lok ðða unz alt er komið fram.”
fMatt. 5,17.18.). Það er ekki hægt að af-
nema það. Án þess mundi enginn geta
þekt syndina, “þdj syndin er lagabrot”,
og hvernig er hægt að tala um lagabrot
þar sem engin lög eru?
Nei, ef vér lærum að rugla ekki sarnan
hinu heilaga lögmáli Drottins og Drottins
heilaga degi sem hann hefir fyrirskipað í
þessu sama lögmáli, við fórnarlögmálið
sem var gefið Gyðingumi, með öllum fyr-
irskipunum þess, þá er þetta. mál skýrt
og auðskilið. SiðferðislögmáliS talar um
hvíldardag, hinn sjöunda dag í viku
hverri; fórnarlögmálið talar um aðrar há-
tíðir og hvíldardaga; sjá 3. Mósebók.
Guðs orð talar nægilega skýrt um