Stjarnan - 01.05.1930, Blaðsíða 14

78
STJARNAN
forseti Bandaríkjanna? o. s. frv. ViÖ
gátum varla be'Öið eftir svörum fyr en
við spurðum aftur: “Hafið þér frétta-
blað?” “Já, en það er ekki það sein-
asta.” “Það gerir ekkert til; það er
nógu nýtt fyrir okkur, sem ekkert höfum
frétt í svona langa tið.
Um kveldiS vörpuðum við akkeri á
einni af úthöfnum Boston borgar. Hér
komu margir smábátar út til okkar, til
að selja okkur kökur, skorpusteik fpie),
og aldin og höfðum við reglulega veizlu
það kveld á öllum þeim kræsingum, sem
við vorum ekki vanir að fá. Vindurinn
snérist og við drógum upp segl og næsta
kveld vörpuðum við akkeri á Boston
höfninni, seinasta dag febrúarmánaðar,
eftir þriggja mánaða siglingu frá Lima í
Peru.
Eftir að hafa ferðast fjörutíu og fimm
mílur með póstvagninum var ég einu
sinni enn heima hjá fjölskyldu minni.
Lítil, bláeygð sextán mánaða telpa, sem
ég hafði aldrei séð, beið ásamt móður
sinni eftir mér og aftur gat ég setið hjá
arineldinum á mínu eigin heimili. Eg
hafði þá vfjrið að heiman í tvö ár.
Eftir fáeina mánuðí lagði ég aftur
á stað í langferð. Nýtt briggskip var í
smíðurn og fékk það nafnið “Empress.”
Var það gert út og ég kjörinn skipstjóri.
Við tókum part af farminum inn í New
Bedford, en fullfermdi skipið i Rich-
mond, Virginia, og þaðan létum viS í
haf og ætluðum okkur til Rio Janeiro í
Braziliu. í Norfolk, Virginia, ætluðum
við að útvega okkur fallbyssu, því að
það var ekki1 svo sjaldan að sjóræningj-
ar voru á ferðinni, en þar eð við gátum
enga fengið, urðum við að sigla án
hennar. Eimta september létum við
hafnsögumanninn frá okkur fyrir utan
Cape Henry og stefndum við í suðaustur
átt, til þess að ná sem fyrst i staðvind-
ana.
Frá þeim tíma, að ég hafði ákveðið,
að drekka aldrei vín framar (1&22),
hafði ég við viss tækifæri drukkið bjór
og cider feplavín). En á þessari ferð
ákvað ég að drekka aldrei bjór oftar né
sterka drykki af neinu tagi. Það var
útlit fyrir að ég myndi græða meira á
þessari1 ferð en ég nokkurntíma hafði
gert áður, þvi að ég var meðeigandi
skipsins og mér var gefiS vald til að taka
farm hvert sem ég vildi, það er að segja,
þangað, sem að mínu áliti myndi borga
sig bezt að sigla. En þrátt fyrir öll
þessi forréttindi var ég ekki ánægður,
var oft og tíðum hryggur og langaði
heim. Eig hafði útvegað mér nokkrar
bækur, sem ég hélt myndu veita mér
nokkra ánægju á tómstundum mínum.
Konan mín meinti að það væru of marg-
ar skáldsögur meSal þeirra. Meðan hún
var að láta fötin mín í skipkistu mína,
lét hún án minnar vitundar Nýja testa-
mentið efst. Þegar ég opnaði kistuna,
til að taka nokkrar bækur, kom ég fyrst
auga á Nýja testamentið og þegar ég opn-
aði það fann ég fagurt kvæði, sem lírnt
hafði verið á bandið að innan verðu.
Vakti þetta kvæði athygli mina og hafði
það mikil áhrif á mig. Það fjallaði um
hversu oft dauðinn gæti komið og fund-
ið okkur óundirbúna.
("FramhaldJ