Stjarnan - 01.08.1930, Blaðsíða 2

STJARNAN
114
“Til yztu endimarka jarðarinnar.”
Eftir W. A. Spicer
Til hinna yztu og viltustu takmarka
jarÖarinnar hljómar nú ná'ðarkall fagnaÖ-
arerindisins. Skipunin, sem gefin var
hinum fyrsta söfnuði, er einnig gefin oss.
Frá þeim staÖ, sem vér erum á, mun bo'Ö-
skapur hjálpræöisins hljóma f jær og f jær
“til yztu endimarka jarðarinnar.”
Hver man nú eftir þeirri landspildu,
sem hinn þýzki greifi, Caprivi at5 nafni,
mældi þvert yfir hið innra í Afríku, til
þess aÖ ryÖja braut frá nýlendunni til út-
suÖurs aÖ efri Zambesi ? Þar eru kristni-
boðar vorir nú. Sálir snúa sér til Krists
og miklar breytingar eiga sér stað. í
skýrslu þaðan lesum vér:
“Eini skírnarstaðurinn, sem vér gátum
fundið, var lítil vík í fljótinu, þar sem
maöur ekki gat verið ugglaus fyrir krókó-
dílum. Víkinni var lokað með langri röð
af eintrjáningum og hinir innbornu ráku
árar í botninn svo þétt, að það var krókó-
dílunum ókleift að komast inn i víkina. Á
þeim stað skírðum vér áttatíu trúaðar
manneskjur í nafni hins þríeina GuÖs.”
Langt inni í skógum SuÖur-
Ameríku, þar sem brezka Guiana,
Brazilía og Venezuela mætast,
tekur starfið meðal Indíánanna
ennþá framförum, svo að það nú
nær langt út fyrir þau takmörk,
sem starfsviÖ kristniboðanna hef-
ir.
Indíánahöfðingi nokkur sagði
fyrir stuttu: “Vér verðum að fá
hjálp. Þér getið þó séð, að vér
getum ekki haldið áfram að lifa
sem mannætur lengur.”
“ÞaS er sárt,” ritar einn af
kristniboðum vorum, “að sjá
þarfirnar og geta svo ekki fylt
þær. Engir halda til þar uppi
nema Indíánar og stjórnin hefir
aldrei opnað leiÖina eftir fljótinu
fyrir umferð.”
Annar kristniboði á þessu svæði ritar
oss svofeldum orSum: “Indíánar færa
ljósið með sér hvert sem þeir fara. Guð
úthellir Anda sínum á undraverðan hátt.”
Þeir fylgja nýrri “siðvenju.”
Hér fylgir fregn frá hinum yztu endi-
mörkum jarðarinnar á öðru sviði. I Ný-
HebriÖunum í Suðurhafinu var ungur
kennari, sem hafði verið frelsaður frá ó-
lifnaði villimannanna, og sem jafnvel þótt
hann hefði verið varaður við því, aÖ villi-
maður nokkur hefði í hyggju að drepa
hann, gekk út til þess að starfa í þorpi
einu. Meðan hann veitti fólkinu tilsögn,
varð óvinur hans svo hrifinn af ræðu
hans, að hann varð vinur hans og fylgdist
með honum í næsta þorp. Hann sagði:
“Jack, eg hefi ekki hugsað um annað
en strið og allra handanna ilt; og þegar
þú komst, var eins og einhver segði við
mig, að eg ætti að drepa þig; en nú hefi
eg tekið sinnaskiftum og héðan af langar
mig að fylgja siðvenju þinni.”
Indíánar við efra AmazonfljótiS í austurhluta
Perú, sem sýna séra Stahl Indíána-kynkvísl inni á
milii fjallanna, sem gjarnan vill fá kennimann.