Stjarnan - 01.12.1933, Blaðsíða 4

i8o
STJAR N A N
Móses og spámennina og álasa þeim fyr-
ir villur þeirra, en þó hefir enginn þess-
ara gagnrýnenda framleitt neitt, sem væri
betra eSa sannara. Það er ósköp létt a'Ö
ásaka dauöa menn, því þeir geta engu
svaraÖ, en meÖan Móses lifði og gat mætt
mótstööumönnum sínum, þá gat enginn
staÖist fyrir honum. Þetta fékk Farao
Egyptalands konungur að reyna, einnig
þeir Jannes og Jambres, Kóra, Datan og
Abíram, já, jafnvel Aron og María, syst-
kini hans urÖu sér til minkunar. I. Mós.
8:16-19; 2- Tím. 3:8; 4. Mós. 16 og 12:
1-10. Látum oss talca ti! greina aðvörun
Gamalíels svo vér ekki veröum fundnir í
að stríÖa móti GutSi. Post. 5:39.
Biblían inniheldur 66 bækur, sem skrif-
aÖar eru af 40' mismunandi rithöfundum
á hér um bil 1600 ára tímabili, eða frá því
1300 fyrir Krist til 100 eftir Krist. Það
er alment viðurkent að Móses sé höfund-
ur fimm fyrstu bókanna sem kendar eru
við nafn hans. Það er sennilegt að hann
hafi ritað hina fyrstu meðan hann var i
Midíanslandi og gætti fjár tengdaföður
síns. Hinar hefir hann skrifað eftir burt-
förina úr Egyptalandi. Menn ætla einnig
að hann sé höfundur Jobs bókar, sem án
efa er hin elzta bók Biblíunnar.
Meöal rithöfunda Biblíunnar finnast
menn af flestum stéttum mannfélagsins
svo sem konungar, löggjafar, stjórnmála-
menn, hjarðmenn, skáld, kennarar, spá-
menn, fiskimenn, prestar og læknar, o. s.
frv. en þó er fullkomin eining og sam-
ræmi í öllum þessum ritum. Þetta er
kröftug sönnun fyrir guðlegum innblæstri
hennar.
Það var enginn tímanlegur hagnaður í
því fyrir þessa menn að rita bækur B.iblí-
unnar, þeir gjörðu það heldur ekki til að
vinna sér frægð því margir þeirra liðu
þungar ofsóknir fyrir trúmensku sína við
Guð, sumir voru píndir og innsigluðu
vitnisburðinn með blóði sínu. Sjá Hebr.
11:32-38.
Hefir Biblían varðveizt þannig að inni-
hald hennar sé hið sama nú og það var í
fyrstu? Já, það er alveg efalaust. Vér
verðum aldrei vör við að Jesús hafi neitt
að setja út á innihald Gamla Testament-
isins. Þvert á móti. Hann ávítaði læri-
sveina sína fyrir hve seinir og tregir þeir
væru til að trúa öllu því, sem spámenn-
irnir hefðu skrifað, sama er aö segja um
Móses og sálmana. Lúk. 24:25,44.
Gamla Testamentið er 39 bækur. Hin
síðasta þeirra var skrifuð um 400 fyrir
Krist, þetta er Biblían, sem Jesús vitnaði
til. Hún var í fyrstu rituð á hebresku,
en kringum árið 282 fyrir Krist var hún
þýdd á grísku, þessi jiýðing er alment
kölluð Septuaginta. Það var hin fyrsta
fullkomin þýðing á gamla testamentinu.
Þýðendurnir voru 70 lærðir Gyðingar.
Svo nákvæmir voru menn meö þýðingar
og eftirrit, að ef einhver villa fanst þegar
borið var saman við frumritið þá var eftir-
ritið alt eyðilagt. Af þessu getum vér séð
að það var ómögulegt fyrir fölsun að
komast að.
Hvað nýja testamentinu viðvíkur þá er
það jafnáreiðanlegt og hið gamla. Vér
höfum lista yfir allar bækur þess eftir
Athanasíus, Epifanes, Hierónýmus og
aöra leiðandi menn frá annari og þriðju
öld. Sagt er að bréf Páls postula hafi
verið til fram að árinu 200 e. Kr. og var
alment vitnað í þau sem Guðs orð. í
Nýja Testamentinu finnast enn fremur
800 innvitnanir í Gamla Testamentið, það
vitnar einnig um áreiðanlegleika þess. Svo
mikið álit hafði Jesús á Gamla Testament-
inu að hann sagði: “Ef að þér tryðuð
Móses þá tryðuð þér og mér, því hann
hefir skrifað um mig.” Jóh. 5 :4Ó. Alt
sem postularnir kendu bæði í ræðu og riti,
var í sannleika Guðs orð. I. Þess. 2:13.
Vér mælum því með Biblíunni sem
heild til samvizku allra manna. Hún
bendir á hvernig syndin kom inn í heim-
inn fyrir afvegaleiðslu satans, og hvernig
Guð elskaði svo heiminn, aö hann gaf
son sinn eingetinn, til þess að hver sem
trúir á hann ekki glatist heldur hafi eilíft
líf. Já, í sannleika öll Ritningin er Guðs
lífgefandi, innblásna orð.
O. J. Dahl.