Stjarnan - 01.07.1942, Qupperneq 10
58
STJARNAN
Aftur grátbað hann um leyfi til að vera.
Hann hélt upp stumpunum af höndum sín-
um og benti á sárin út um líkamann, og
blóðið, sem rann úr fótuin hans, þar sem
tærnar voru rotnaðar af. Hann hrópaði
eins og í örvæntingu: “Fyrir Guðs sakir
lofaðu mér að vera. Eg get ekki farið.
Eg vil ekki snúa heim aftur.”
Það varð úr, að hann fékk inngang í
nvlenduna, hver hinna ifékk lítið eitt minni
mat, svo hægt væri að fæða hann líka, og
honum var gefið pláss í einhverju horni í
sjúkrahúsinu. Það er ekki hægt að lýsa
gleði hans yfir að fá að vera. Veiki hans
var stöðvuð svo hún brýst ekki víðar út
og það er eftirtektavert hve þakklátur
hann er fyrir Ihjálpina. Þúsundir annara
í svipuðu ástandi þurfa hjálp þá sem hægt
væri að veita þeim ef nýlendurnar væru
stærri og fleiri slíkar stofnanir væru
bygðar.
Hvergi er meiri þörf fyrir gjafir manna
og kvenna heldur en til að berjast á móti
holdsveikis plágunni. Þú getur hjálpað
oss. ó, að íhjörtu yðar mættu verða snortln
svo þér margfaldið gjafir yðar til að líkna
þessum nauðstöddu vesalingum, sem hin
ske’filegasta veiki mannkynsins hefir náð
að klófesta.
J. F. Wright.
Fjárhagshlið starfsins
Að prédika fagnaðarerindið út um all-
an heim er hið yfirgripsmesta starf sein
manninum hefir verið falið. Meðal ann-
ars sem þarf til að framkvæma þetta er
að hafa fé þvi til framfærslu. Hann sem
skipaði að flytja gleðiboðskapinn út um
allan heim gaf líka regluna fyrir fjárhags-
hlið þessa fyrirtækis.
Tíundarskyldan er Guðs aðferð til að
sjá fyrir >fé til eflingar Guðs rikis. Abra-
ham kannaðist við það nærri 2000 árum
fyrir Krist eins og sjá má í 1. Mós. 24:20.
Nálægt 500 árum seinna lesum vér að
Guð gefur nákvæmar reglur um tíundar-
borgun og hvernig verja skuli fénu. Tíund-
arborgunin var skylda fólksins gagnvart
Guði. 3. Mós. 27:30, og tíundin var notuð
fvrir Levítana til að lifa á, því þeir þjón-
uðu tjaldbúðinni. 4. Mós. 18:21. í Gamla
Testamentinu ámintu spámennirnir fólkið
um trúmensku i að borga tíund, sem var
einn tíundi hluti af tekjum þeirra, og í
Starfsmenn Guðs ríkis ferðast um öll lönd og höf til að flytja gleðihoðskapinr.