Morgunblaðið - 09.10.2018, Page 24
24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 2018
✝ Eygló Gísladótt-ir fæddist á Pat-
reksfirði 18. júlí
1940. Hún lést 21.
september 2018.
Foreldrar Eygló-
ar voru Gísli
Þórðarson, f. 17.
apríl 1910, d. 3.
september 1948, og
Ingveldur Svanhild-
ur Pálsdóttir, f. 20.
mars 1911, d. 1. janúar 1987.
Systkini Eyglóar eru: Gunn-
laugur Trausti Gíslason, f. 31.
ágúst 1947, d. 5. apríl 1975, Ing-
ólfur Gísli Þorsteinsson, f. 22.
apríl 1951, maki: Hrefna Karls-
dóttir, f. 18. nóvember 1952.
Þau eiga fjögur börn. Vignir
Páll Þorsteinsson, f. 5. desem-
ber 1952, d. 17. maí 2014, maki:
Sigrún Jónsdóttir, f. 5. júlí 1949.
Þau eiga fjögur börn.
Eygló giftist þann 30. maí
1959 Gústafi Ólafssyni, f. 3. jan-
úar 1934, d. 1. febrúar 2018. Þau
skildu.
Börn þeirra Eyglóar og Gúst-
afs eru: a) Anna Gústafsdóttir, f.
29. desember 1957, maki:
Tryggvi Ingvason, f. 7. septem-
ber 1957. Börn: Gústaf Ingvi
Tryggvason, maki: Hulda
Börn: Kristjana Björg Vil-
hjálmsdóttir, maki: Guðmundur
Ragnar Magnússon. Þau eiga
þrjú börn. Daníel Valur Vil-
hjálmsson, maki: Margrét Ósk
Ingiþórsdóttir. Elva Ósk Vil-
hjálmsdóttir. e) Gísli Jón Gúst-
afsson, f. 28. desember 1969,
maki: Bahija Zaami, f. 4. októ-
ber 1979. Börn: Kristmundur
Gíslason. Lúkas Máni Gíslason.
Eygló fæddist á Patreksfirði
en fluttist ung að árum til Kefla-
víkur með móður sinni sem þá
var orðin ekkja. Eygló lauk
prófi frá Héraðsskólanum á
Núpi og vann við ýmis störf þar
til hún lauk námi í Kennaraskól-
anum. Hún giftist Gústafi Ólafs-
syni, sjómanni, og ólu þau mann-
inn í Keflavík þar til þau skildu.
Eygló starfaði við kennslu það
sem eftir lifði starfsævinnar og
kenndi víða en þó aðallega á
Vestfjörðum og á Suðurnesjum.
Hún var mikil félagsmanneskja
og lét sig kjaramál kennara
varða og tók þátt í þeirri bar-
áttu með beinum hætti er hún
sat í samninganefnd. Í tóm-
stundum hafði hún sérlega gam-
an af söng, bókmenntum og
handavinnu og yrkti þau áhuga-
mál allt til lokadags.
Eygló verður jarðsungin frá
Keflavíkurkirkju í dag, 9. októ-
ber 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Gunnarsdóttir.
Þau eiga eitt barn.
Bjarni Páll
Tryggvason, maki:
Særún Thelma
Jensdóttir. Þau
eiga fimm börn.
Arnar Ingi
Tryggvason, maki:
Halla Karen Guð-
jónsdóttir. Þau
eiga eitt barn. b)
Sigurður Hjálmar Gústafsson, f.
20. desember 1959. Börn: Karl
Sædal Sveinbjörnsson, maki:
Sheila Jean Surbito. Hann á tvö
börn. Þórður Sigurðsson, maki:
Kolbrún Ágústsdóttir. Þau eiga
tvö börn. Ingibjörg Finndís Sig-
urðardóttir, maki: Gísli Gísla-
son. Þau eiga fjögur börn.
Bjarni Sigurðsson, maki: Bryn-
dís Björg Jónasdóttir. Þau eiga
fjögur börn. Björgvin Sigurðs-
son, maki: Elísabet Hall Sölva-
dóttir. Þau eiga tvö börn. c)
Inga Hildur Gústafsdóttir, f. 18.
september 1961. Barn: Hlynur
Jónsson, maki: Jóhanna María
Þórdísardóttir. Þau eiga þrjú
börn. d) Dröfn Gústafsdóttir, f.
22. desember 1964, d. 22. janúar
2010, maki: Vilhjálmur Pétur
Björgvinsson, f. 7. október 1964.
Elsku mamma, mig setur
hljóða. Þú fórst svo skyndilega
og minningar liðinna ára koma
fram í hugann. Öll kvæðin, tæki-
færisvísurnar og ræðurnar sem
þú settir saman liggja á borðinu
fyrir framan mig. Það var ekki
lítið sem þú samdir.
Ferðalög, bæði innanlands og
utan, voru þitt líf og yndi. Þú
varst að koma heim úr ferð þegar
þú lést þannig að þú áttir dásam-
legan dag við lífslok. Kennari
varstu af guðs náð, það voru ófá
börn sem komu heim til okkar
með bækurnar undir hendinni og
settust við stofuborðið með þér.
Svo ég vitni í orð sem skrifuð
voru í minningu pabba þíns og
mér finnst líka eiga við þig; „Það
er leiðinlegt, að fyrir þroskaleysi
okkar mannanna, eru oft, um leið
og reistir eru minnisvarðar um
menn fyrir meiriháttar störf,
grafnar perlur á sviði manngildis
og trúmennsku í reit gleymsk-
unnar.“
Félagsmál voru stór hluti af
þínu lífi og það voru ekki fáar
nefndirnar, ráðin og stjórnirnar
sem þú sast í. Þegar kom að
handavinnu lék allt í höndunum á
þér. Þegar sjónin fór að daprast
misstir þú mikil lífsgæði. Lestur,
handavinna og berjatínsla lögð-
ust af. Talandi um ber, í þínum
augum var fátt dásamlegra og
þau fyrir vestan allra best. Enda
voru Vestfirðirnir og Barða-
ströndin sveitin þín og þar fannst
þér best að vera. Ég fann þetta
ljóð sem ég held að sé eftir móður
þína og lýsir hug þínum þangað.
Hugur leitar hratt til þín,
hlýja Barðaströndin mín.
Í huga sé ég hlíðar vanga,
heila daga, bjarta langa.
Særinn brosir blítt við sólu
baðar strönd um dag sem njólu.
Enn mig langar oft til þín
unaðsfagra ströndin mín.
Þegar þú varst komin á miðjan
aldur fórst þú að syngja í kór og
sönghópi. Þar varst þú á réttri
hillu enda kunnir þú ógrynni af
lögum, kvæðum og sálmum. Lífið
fór ekki alltaf blíðum höndum um
þig. Fyrsta og þyngsta höggið
Eygló Gísladóttir
✝ Þorsteinn J. Jó-hannsson
fæddist hinn 2. apr-
íl árið 1945 í
Hafnarfirði. Hann
lést á heimili sínu,
Maríubakka 28,
hinn 1. október
2018 eftir stutt
veikindi.
Foreldrar hans
voru þau Einhildur
Jóhannesdóttur, f.
20.9. 1915, d. 18.2. 2002, og Jó-
hann Hjartarson, f. 23.3. 1914,
d. 15.1. 1991. Hann var fjórða
barn þeirra hjóna en alls urðu
systkinin sex. Þau eru Hjördís
Magdalena, f. 16.8. 1934, d. 10.8.
2012, Steinþóra, f. 10.3. 1939, d.
13.5. 2004, Hafþór, f. 2.7. 1942,
Jónína, f. 25.10. 1947, og Hrafn-
hildur, f. 14.11. 1954.
Þorsteinn fór snemma á sjó-
inn, eða um þrettán
ára aldur. Síðar
nam hann við Iðn-
skólann í Hafnar-
firði og lærði þar
trésmíðar og út-
skrifaðist árið
1967. Hann vann
lengi hjá Vita- og
hafnamálastofnun
við mótelsmíðar
fyrir hafnir og síð-
ar hjá Orkustofnun
ríkisins m.a við landmælingar.
Hann kynntist konu sinni,
Guðmundu Guðmundsdóttur,
árið 1965 og bjuggu þau fyrst á
Álfaskeiði 37 en fluttu síðan á
Maríubakka þar sem þau bjuggu
alla tíð síðan. Guðmunda lést í
desember á síðasta ári.
Útför Þorsteins fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 9.
október 2018, klukkan 13.
Elsku Steini. Okkur langar til
að þakka þér fyrir allar yndislegu
samverustundirnar, hérlendis, í
Noregi og í öllum okkar mörgu
ferðalögum saman. Þú kenndir
okkur svo gríðarlega mikið um Ís-
land, um náttúru landsins og sögu
þess. Þú sagðir okkur óteljandi
ævintýri og gerðir allt svo spenn-
andi.
Þú varst svo fróður, hafðir svo
gott minni og þegar við ferðuð-
umst með þér um landið sagðir þú
okkur sögur um hvern einasta
stað sem við keyrðum framhjá.
Þú þekktir landið nefnilega svo
vel eftir að þú vannst við land-
mælingar í gamla daga. Við mun-
um hugsa til þín í hvert sinn sem
við keyrum framhjá þessum stöð-
um og deila sögunum með börn-
unum okkar.
Þú varst alltaf í góðu skapi,
alltaf að grínast og með þetta
skemmtilega glettna blik í aug-
um. Í veislum hélstu uppi fjörinu
og fólk safnaðist hreinlega í
kringum þig til þess að hlusta á
þig segja frá.
Það sem var svo dásamlegt við
þig var að þú hugsaðir alltaf um
aðra og varst ávallt til í að hjálpa
þeim sem á þurftu að halda. Þú
komst alltaf til okkar hlaðinn
gjöfum. Þú keyptir m.a. öll jóla-
fötin á börnin og aðra ættingja
líka.
Einu sinni þegar Arne var lítill
og fjölskyldan var blönk fórst þú
með hann í dótabúð og sagðir að
hann mætti velja hvaða dót sem
er úr búðinni. Arne fór að gráta af
gleði og valdi sér flottasta hjóla-
bílinn. Þá varstu sko hetjan hans
og enn í dag er þetta ein af hans
bestu minningum.
Ingvild var alltaf hjá ykkur
Mundu á sumrin áður en hún fór í
sveitina. Hana langaði svo að
eignast sinn eigin hest á Íslandi.
Svo þið fóruð og ferðuðust um allt
landið og lögðuð mikið á ykkur í
að leita að rétta hestinum handa
henni og gáfuð henni síðan fyrsta
folaldið hennar.
Og Åshild minnist þess að allt-
af þegar hún kom að heimsækja
ykkur voruð þið búin að kaupa
sælgæti og sódastream og uppá-
halds matinn hennar. Hún er
einnig óendanlega þakklát fyrir
hvernig þið studduð hana í nám-
inu.
Þú kenndir okkur svo margt.
Við ferðuðumst svo mikið saman
og þú sýndir okkur hvernig á að
njóta lífsins og rækta fjölskyldu-
tengsl. Allt var skemmtilegra
þegar þið Munda voruð hjá okk-
ur, en þið voruð svo oft hjá okkur
um jólin og á sumrin. Við geym-
um þessar dýrmætu minningar í
hjörtum okkar.
Takk fyrir allt, elsku Steini.
Við munum sakna þín.
Þín systir,
Hrafnhildur og börn, Arne,
Ingvild og Åshild.
Elsku Steini frændi, þá ertu
farinn í þína hinstu ferð að hitta
hana Mundu þína aftur. Þið voruð
svona auka amma og afi okkar
systkinanna. Mættuð alltaf með
jólagjafir og afmælisgjafir. Þið
gerðuð engan greinarmun á ná-
skyldum og fjarskyldum ættingj-
um. Fjölskylda var bara fjöl-
skylda, og hún var mikilvægust af
öllu. Í öllum afmælum hjá ykkur
hittum við krakkarnir alla ættina
og gæddum okkur á snittum sem
ávallt voru á boðstólum. Þetta
varð til þess að í dag þekki ég
barnabörn systkina ömmu minn-
ar. Það er ótrúlega verðmætt og
óvenjulegt. Ætli þú hafir ekki
haft þetta frá henni Einhildi,
mömmu þinni, langömmu minni.
Hún var svona líka. Hélt boð
reglulega þar sem öll stórfjöl-
skyldan gat hist og tengst og ver-
ið saman, þar hófst þessi dýr-
mæta hefð. Þið Munda
tileinkuðuð ykkur þetta svo sann-
arlega og ræktuðuð stórfjölskyld-
una. Þið komuð reglulega í heim-
sókn og sögðuð fréttir af öðrum
ættingjum.
Ég vissi alltaf hvenær þið vor-
uð að leggja fyrir utan, því hund-
arnir æddu á fætur, ætluðu af
göflunum að ganga og hoppuðu í
hringi af einskærri gleði. Svona
fögnuðu þeir engum öðrum.
„Steini og Munda hljóta að vera
að koma í heimsókn.“ Þið komuð
nefnilega ekki bara með gjafir og
eitthvert góðgæti handa okkur
krökkunum, heldur voruð þið
ætíð með góðgæti í poka handa
ferfætlingunum líka: reyktan lax,
harðfisk, kæfu og annan munað.
Þetta lýsir ykkur kannski best.
Ykkur var umhugað um menn og
dýr og sýnduð það í verki. Er það
ekki æðsta leiðin til að lifa lífi
sínu? Að þegar maður kveður
segi fólk um mann. „Hann var
góður við menn og dýr.“ Ég held
það. Og nú er komið að lokum. Ég
bið að heilsa Mundu. Ætli þið
séuð ekki saman núna einhver
staðar ung og ástfangin að ferðast
um heiminn, að sinna fjölskyld-
unni og að gera hundana vitlausa
af gleði?
Með kveðju,
Eyrún Ósk.
Í dag kveðjum við góðan
dreng, Þorstein Jóhannsson
húsasmið. Ég hitti Steina, eins og
hann var alltaf kallaður, í fyrsta
sinn þegar Jón Hlíðar eiginmaður
minn og systursonur Steina fór
með mig í heimsókn til frænda
síns í Breiðholtinu stuttu eftir að
við fórum að vera saman. Ég var
rétt um tvítugt og fannst mjög
skrýtið að hann væri að kynna
mig fyrir „gömlum“ frænda sín-
um. En ég skildi fljótt hvers
vegna. Síðan þá hafa þau hjónin
Þorsteinn og Guðmunda verið
kærkomin hluti af okkar lífi en
Guðmunda féll frá fyrir aðeins
tæpu ári.
Steini og Munda eins og við
kölluðum þau alltaf voru einstak-
lega samrýnd hjón. Ég man varla
eftir að hafa hitt Steina án Mundu
eða Mundu án Steina. Þau fóru
allt saman, gerðu allt saman.
Þeim varð ekki barna auðið en
urðu þess í stað afar og ömmur
margra systkinabarna sinna.
Þegar börnin mín voru lítil mættu
þau heim til okkar á Þorláks-
messu eða snemma á aðfangadag
og Munda laumaði pökkum til
mín með orðunum „Bara svona
smá fyrir krakkana.“
Þegar ég minnist Steina kemur
mér helst í huga glettni hans og
kímnigáfa. Hann hafði einstak-
lega gaman af góðum sögum af
mönnum og málefnum og átti
margar slíkar í farteskinu. Steini
var einnig einstaklega mikill
dýravinur og hundurinn okkar
hann Bóbó fékk sannarlega að
njóta þess þegar þau hjónin komu
í heimsókn í Hafnarfjörð. Hann
þekkti hljóðið í bílnum hans
Steina og beið eftirvæntingarfull-
ur við dyrnar eftir einhverju góð-
gæti sem aldrei brást.
Ég minnist þessara góðu
hjóna, Steina og Mundu, af ein-
stöku þakklæti og hlýhug, þau
voru alltaf tilbúin að aðstoða okk-
ur fjölskylduna og komu færandi
hendi þegar erfiðleikar steðjuðu
að. Ég trúi því að eins og í lífinu
séu þau saman enn á ný og njóti
tilvistarinnar í eilífðinni. Ég færi
öllum ástvinum Steina mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Eygló Jónsdóttir.
Þorsteinn J.
Jóhannsson
Föðurbróðir okkar,
BJÖRN Þ. SIGURÐSSON,
Bangsi,
Höfðabraut 1,
Hvammstanga,
sem lést laugardaginn 22. september,
verður jarðsunginn frá Hvammstangakirkju
föstudaginn 12. október klukkan 15.
Birgir, Anna og Ósk Jónsbörn
Okkar ástkæra,
INGIBJÖRG GUÐJÓNSDÓTTIR,
Ofanleiti 5,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
laugardaginn 6. október.
Kristmann Óskarsson Bergljót Hermundsdóttir
Sigríður Guðjónsdóttir Jón Ingvarsson
Guðjón Axel Guðjónsson Katrín Björk Eyvindsdóttir
Kristín Laufey Guðjónsdóttir Óðinn Vignir Jónasson
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GYLFI KRISTINN MATTHÍASSON
verktaki,
Hofslundi 1, Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Vídalínskirkju
fimmtudaginn 11. október klukkan 15.
Kristín Erla Sveinbjarnardóttir
Sigurður Sv. Gylfason Jórunn Jónsdóttir
Erla Guðný Gylfadóttir Jón Ó. Guðmundsson
Þórdís Anna Gylfadóttir
og barnabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður og afa,
KRISTINS HALLDÓRS
JÓHANNSSONAR,
Víðimýri 11, Akureyri.
Einstakar þakkir færum við starfsmönnum
Heimahlynningar á Akureyri og á almennri lyfjadeild SAk.
Margrét Alfreðsdóttir
Alfa Björk Kristinsdóttir Magnús Björnsson
Signý Þöll Kristinsdóttir Viktor Pálsson
Jóhann Kristinsson Hulda Þórhallsdóttir
Elskuleg móðir mín og systir okkar,
GUÐRÚN SIGRÍÐUR HARALDSDÓTTIR
listamaður,
lést í London 5. október.
Óðinn Örn Hilmarsson
Brynjar Haraldsson
Þórir Haraldsson
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma
og systir,
JÓNÍNA MARGRÉT ÓLAFSDÓTTIR,
leikkona og Alexandertæknikennari
lést sunnudaginn 7. október í faðmi
fjölskyldunnar. Jarðarförin fer fram frá
Dómkirkjunni mánudaginn 15. október klukkan 15.
Sonja Margrét Scott, Axel Einar Guðnason
Felix Guðni Axelsson
Lára Axelsdóttir Scott
Alexía Margrét Axelsdóttir
Svanhvít Ólafsdóttir